Συνέβη πριν από 68 χρόνια, την 9η Φεβρουαρίου του 1944, κατά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, στο νησί της Ικαρίας. Οι κάτοικοι του νησιού έχουν να λένε για το συμβάν, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συλλογικής μνήμης και παράδοσής τους.
Υπεύθυνη για την ανακίνηση του θέματος (ρεπορτάζ της εφημερίδας Έθνος) υπήρξε μία Ικαριώτισσα στην καταγωγή που γεννήθηκε και έζησε στο Λίβερπουλ της Αγγλίας και η οποία έχει επιστρέψει πια και διαμένει στον τόπο της. Το όνομά της Αναστασία Δουρή.
Την ιστορία των Βρετανών πιλότων την άκουσε το 2009 σε ένα καφενείο από έναν γέρο ναυτικό, ο οποίος ανέφερε ότι ο πατέρας του είχε αφαιρέσει από το χέρι του νεκρού πιλότου το δαχτυλίδι του, φροντίζοντας να το στείλει με τον Ερυθρό Σταυρό στην οικογένειά του στην Αγγλία.
Η εξιστόρηση διέγειρε το ενδιαφέρον της κ. Δουρή, η οποία έσπευσε να ψάξει περισσότερο την ιστορία και εν τέλει να βρει τους συγγενείς του νεκρού πιλότου και του συγκυβερνήτη του.
Ήταν Φεβρουάριος του 1944 όταν, κατά την επιστροφή τους στη βάση τους στην Αίγυπτο, τέσσερα συμμαχικά αεροπλάνα δέχθηκαν επίθεση από γερμανικά μαχητικά αεροσκάφη στην περιοχή του ανατολικού Αιγαίου.
Μόνο ένα όμως κατάφερε να φτάσει στη βάση σώο, ενώ τα άλλα τρία καταρρίφθηκαν: δύο έπεσαν στη θάλασσα και το τρίτο στο νησί, με τους ηρωικούς πιλότους να επιχειρούν την τελευταία στιγμή σωτήριο ελιγμό, προκειμένου να ρίξουν το αεροσκάφος μακριά από κατοικημένη περιοχή. Τα ονόματα των αεροπόρων: Ρέτζιναλντ Μέγιερ και Πήτερ Γκριβ.
Μετά τη συντριβή του αεροπλάνου, οι κάτοικοι από τα γύρω χωριά έτρεξαν να βοηθήσουν τους πιλότους, ήταν όμως ήδη αργά. Τους κήδεψαν με όλες τις τιμές, τους σκέπασαν με λουλούδια και τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο.
Με τιμές έγιναν δεκτοί ο γιος του πιλότου και τα ανίψια του συγκυβερνήτη.