Mιλώντας στην εφημερίδα «το ΘΕΜΑ», η τραγική μητέρα περιγράφει τα όσα συγκλονιστικά βίωσε μαζί με τα παιδιά της, όταν ο ασυνείδητος μοτοσυκλετιστής κυριολεκτικά πέρασε από πάνω τους στην οδό Πατησίων, αφήνοντάς τους αιμόφυρτους.
«Δεν θέλω να δω αυτόν τον άνθρωπο ποτέ. Δεν θέλω...Αυτό που μας έκανε δεν περιγράφεται. Μας χτύπησε και μας άφησε στον δρόμο να πεθάνουμε...» αναφέρει μεταξύ άλλων η Αννίσκα Ματσιουρόφσκα, η κατάσταση της οποία σταθεροποιείται μέρα με την ημέρα.
Τραγική φιγούρα, αποτελεί ο πατέρας και σύζυγός της ο οποίος βρίσκεται νυχθημερόν στο νοσοκομείο Παίδων, δίπλα στα παιδιά του. Η 7χρονη Κλαούντια έχει διαφύγει τον κίνδυνο και η υγεία του Νταβίντ ο οποίος βρίσκεται ακόμα σε κρίσιμη κατάσταση στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας βελτιώνεται σταδιακά.
Την κυνηγάει ένα τεράστιο «γιατί», εξομολογείται. «Πρέπει να ξαναγεννήσω τα παιδιά μου για να γίνουν όπως ήταν», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά τον μοτοσυκλετιστή και οι δύο γονείς επιλέγουν να μην επεκταθούν. «Προέχει να γίνουν καλά τα παιδιά και έπειτα θα ασχοληθούμε με αυτόν», αναφέρει ο πατέρας, ο οποίος κόντεψε να χάσει όλη του την οικογένεια μέσα σε λίγα λεπτά.
Ο μοτοσικλετιστής αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση 15.000 ευρώ και έπειτα από σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα του Ναυτοδικείου δεν μπορεί να εγκαταλείψει τη χώρα. Ωστόσο ο πατέρας του 21χρονου υπαξιωματικού Άρη Δημητρίου, υποστηρίζει ότι ο γιος του βρισκόταν σε μεγάλη φόρτιση λίγο πριν το ατύχημα, για αυτό και αντέδρασε έτσι.
«Λίγη ώρα πριν γίνει αυτό που έγινε, τηλεφώνησα στον γιο μου και του είπα πως μαχαίρωσαν τον άντρα της αδερφής του και χρειαζόταν επειγόντως αίμα. Εκείνος αφού πήρε άδεια από το Ναυτικό, πήρε τη μηχανή και έφυγε κακείν κακώς για το νοσοκομείο. Βρισκόταν σε πανικό που δεν είχε ούτε δίπλωμα μαζί του. Ήταν θολωμένος τον καταλαβαίνω. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως έπρεπε να χτυπήσει όποιον βρέθηκε μπροστά του...» αναφέρει ο Αθανάσιος Δημητρίου.
«Λυπούμαστε πάρα πολύ, τους ζητάμε συγγνώμη. Πούλησα ήδη ένα οικόπεδο για να πληρώσω την εγγύηση του γιού μου. Ότι χρειαστεί η οικογένεια, αν και δεν έχουμε οικονομική άνεση θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά...» συμπληρώνει ο πατέρας του υπαξιωματικού, τονίζοντας πως ο γιος του θέλησε από την πρώτη στιγμή να επισκεφθεί τα παιδιά στο νοσοκομείο και πως όλη του η οικογένεια προσέφερε αίμα.
«Τηλεφωνώ κάθε μέρα στο Παίδων και μαθαίνω για την πορεία της υγείας τους... Το μόνο που δεν αντέχω είναι όσα λέγονται για τον γιό μου λες και είναι δολοφόνος», καταλήγει ο κ Δημητρίου.