Με το τρίπτυχο «πειθαρχία-ανάπτυξη-κοινωνική δικαιοσύνη» ο άνθρωπος κλειδί πίσω από τις οικονομικές προτάσεις του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ, εξηγεί γιατί χρειαζόμαστε ένα διαφορετικό κράτος που θα επενδύει στην ανάπτυξη και ταυτόχρονα θα προστατεύει τους πολίτες.
Ο στενός συνεργάτης του Γάλλου Προέδρου, σε συνέντευξη του που δημοσιεύουν τα Νέα, υποστηρίζει ότι η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη πρέπει να έχει διαφορετική πρόταση από το γερμανικό δογματισμό για τη λιτότητα, αυτό που αποκαλεί «νέο κοινωνικό σύμφωνο».
«Χρειάζεσαι ανάπτυξη για να έχεις μακροπρόθεσμα δημοσιονομική πειθαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη για να κάνεις αποδεκτή αυτή την πειθαρχία». «Χωρίς την προοπτική της ανάπτυξης, οι άνθρωποι δε βλέπουν μέλλον και δεν μπορούν να κάνουν τις απαιτούμενες θυσίες. Αυτό είναι το κλειδί» και συνεχίζει, «το μήνυμα είναι ότι θέλουμε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αλλά πρέπει να δώσουμε στις χώρες της ευρωζώνης χώρο να αναπνεύσουν. Χρειαζόμαστε μια τέτοια συμφωνία, για ένα νέο πρότζεκτ για την Ευρώπη».
Ο 56χρονος καθηγητής οικονομικών στο Χάρβαρντ, κάνει λόγο για «πρόθεση τιμωρίας προς την Ελλάδα από τις άλλες χώρες της ευρωζώνης». «Αυτή η στάση δεν ήταν καθόλου εποικοδομητική» και πιστεύει πως με το νέο Γάλλο πρόεδρο θα έρθει άλλος αέρας στην Ευρώπη. «Ο Φρανσουά Ολάντ, τάσσεται υπέρ της ανάπτυξης την ίδια ώρα που ο Μάριο Μόντι και ο Ραχόι πιέζουν για αναπτυξιακό πακέτο. Όλα αυτά ασκούν πίεση στη Μέρκελ να αναθεωρήσει τη στάση της». Υποστηρίζει δε, ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει και μία δεύτερη ευκαιρία κάτι που συμμερίζεται και ο Φρανσουά Ολάντ, «μία δεύτερη ευκαιρία να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις».
Απαντώντας στην ερώτηση πόσες περικοπές μπορεί να αντέξει μια χώρα με δημοκρατία, ο ίδιος απαντά πως το θέμα δεν είναι η λιτότητα και παίρνει ως παράδειγμα τις σκανδιναβικές χώρες. «Έχουν δημοσιονομική πολιτική και δίκαιο κοινωνικό σύστημα. Έτσι τα έχουν καταφέρει. Και αυτό κάνει το σύστημα τους βιώσιμο και κοινωνικά αποδεκτό»
Όσο για τις επικείμενες εκλογές της 17ης Ιουνίου, ο Φιλίπ Αγκιόν αποφεύγοντας να κατονομάσει κόμματα, πιστεύει «στη δυνατότητα ενός αριστερού συνασπισμού που θα αντιμετωπίσει με σοβαρότητα την επιβολή των φορολογικών μηχανισμών».