Στο ίδιο τραπέζι με τη Φώφη Γεννηματά κάθισε ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος που ολοκληρώθηκε νωρίτερα το πρωί στις Βρυξέλλες.
Στην οικογενειακή φωτογραφία πάντως, δυό τους έπιασαν από μια... άκρη: Η Γεννηματά αριστερά, ο Τσίπρας δεξιά.
Πάντως ο πρωθυπουργός στην ομιλία του, αναφέρθηκε σε δύο θέματα που έχουν προκαλέσει πόλεμο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Κινήματος Αλλαγής.
Αρχικά ήταν η συμπαράταξη των προοδευτικών δυνάμεων την οποία αρνείται η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ στην Ελλάδα. Κατά πληροφορίες, ο κ. Τσίπρας υποστήριξε ότι η Ευρώπη χρειάζεται όσο ποτέ μία ευρεία προοδευτική συμμαχία για να υπερασπιστεί τις ιδρυτικές της αξίες, της Δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής συνοχής απέναντι στον αντιευρωπαϊκό ακροδεξιό λαϊκισμό.
Ο πρωθυπουργός -που μετέχει ως παρατηρητής στους Σοσιαλιστές- εξέφρασε την ανησυχία του για το ενδεχόμενο πολιτικής ενίσχυσης των ακροδεξιών δυνάμεων στις ευρωεκλογές του Μαΐου, και ειδικά για το ενδεχόμενο να συμμαχήσουν μετεκλογικά το Ευρωπαϊκό Λαϊκό κόμμα με τους ακροδεξιούς. Τάχθηκε υπέρ της ενιαίας απάντησης των προοδευτικών δυνάμεων μιλώντας για υποχρέωση και ευθύνη που έχουν να αποτρέψουν την εκλογή του Μανφρεντ Βέμπερ στην προεδρία της Κομισιόν, καθώς η εκλογή ενός -κατά την εκτίμησή του- ακραία νεοφιλελεύθερου και ακραία δεξιού πολιτικού όπως ο Μ.Βέμπερ, θα σηματοδοτούσε με επίσημο τρόπο τη συνεργασία της Δεξιάς με την ακροδεξιά με συνέπειες για το κοινό ευρωπαϊκό μέλλον.
Κατά την παρέμβασή του στην προπαρασκευαστική Σύνοδο του PES ο ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε εμμέσως και στο δεύτερο αγκάθι που χωρίζει ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ. Αναφερόμενος στην αντίθεση που πρέπει να διακρίνει τις προοδευτικές δυνάμεις απέναντι στον εθνικισμό εστίασε στα Δυτικά Βαλκάνια υποστηρίζοντας ότι πρέπει να πάρουν σάρκα και οστά η προτεραιότητα για την ειρήνη και τη σταθερότητα μέσα από τις αποφάσεις που θα λάβει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Ιούνιο για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Βόρειας Μακεδονίας στην ΕΕ.
Κατά τον Έλληνα πρωθυπουργό, μια άρνηση έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τη Βόρεια Μακεδονία, μετά τα όσα επετεύχθησαν με τη Συμφωνία των Πρεσπών, θα ήταν απόφαση -κατά την εκτίμησή του- υπέρ των δυνάμεων της οπισθοδρόμησης και του εθνικισμού και σε βάρος της πολιτικής της προόδου, της ειρήνης και της φιλίας των λαών.