Μπορεί την συνεδρίαση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ να απασχόλησαν δευτερεύουσας σημασίας αντιπαραθέσεις, όπως της Αννέτας Καββαδία με την Θ. Μεγαλοοικονόμου, ωστόσο το μείζον ήταν η στάση του κόμματος στην ψηφοφορία για την Συνταγματική αναθεώρηση.
Ως γνωστόν, στις 10 το πρωί της Πέμπτης ξεκινά η δεύτερη και τελευταία συνεδρίαση για την ολοκλήρωση της συνταγματικής αναθεώρησης στην παρούσα Βουλή.
Όσα άρθρα στην παρούσα Βουλή περάσουν με 180 ψήφους, στην επόμενη βουλή θα χρειάζονται 151 ψήφους προκειμένου να αναθεωρηθούν. Αντιθέτως, όσα δεν συμπληρώσουν τον «μαγικό» αριθμό των 180 ψήφων στην επόμενη βουλή θα χρειάζονται 180 ψήφους για να αναθεωρηθούν.
Το κομβικό σημείο είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ ιδίως στο άρθρο 32 που αποσυνδέει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την διάλυση της Βουλής.
Υπενθυμίζεται ότι στην προηγούμενη ψηφοφορία το συγκεκριμένο άρθρο έλαβε 221 ψήφους. Αν περάσει με τις ίδιες ψήφους και κατά την αυριανή ψηφοφορία, τότε η ΝΔ, αν γίνει κυβέρνηση, δεν θα χρειάζεται παρά 151 ψήφους για να εκλέξει πρόεδρο Δημοκρατίας. Αυτό αντικειμενικά σημαίνει ότι λύνονται τα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη και δεν θα απειλείται από πρόωρες εκλογές ή πτώση της κυβέρνησής του.
Η ανεπίσημη «γραμμή» που αποφασίστηκε στην ΚΟ, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τηρήσει την ίδια στάση και στην ψηφοφορία της Πέμπτης. Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ «εκτιμάται ότι δεν θα υπάρξουν διαφοροποιήσεις στην αυριανή, δεύτερη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση στην Ολομέλεια».
Ωστόσο, πληροφορίες αναφέρουν ότι στο επίμαχο θέμα ορισμένοι βουλευτές εξέφρασαν διαφορετική γνώμη. Ανάμεσά τους και ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, Σταύρος Κοντονής, ο οποίος υποστήριξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πρέπει να ψηφίσει το άρθρο 32, που αποσυνδέει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από πρόωρες εκλογές. Πρότεινε δε να μην περάσει με αυξημένη πλειοψηφία, από τη στιγμή που δεν πέρασε ούτε το άρθρο 30.
Ως εκ τούτου, αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η τελική στάση που θα τηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ: Θα επιδιώξει να βάλει «τροχοπέδη» σε επόμενη κυβέρνηση ΝΔ, ώστε τον Φεβρουάριο του 2020 να «μπλοκάρει» την διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και η χώρα να οδεύσει σε εκλογές (όπως έκανε και το 2014 με την κυβέρνηση Σαμαρά) ή θα εμμείνει στην αρχική του στάση υπερψηφίζοντας την αποσύνδεση πρόωρων εκλογών και ανάδειξης ΠτΔ.