Όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα έτσι και φέτος εορτάζεται η μνήμη του πολιούχου της πόλης του Ναυπλίου Αγίου Αναστασίου παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλου.
Ο ΠτΔ έφτασε νωρίς το πρωί στο Ναύπλιο για την αρχιερατική θεία λειτουργία για να ακολουθήσει λιτάνευση της εικόνας του αγίου στην πόλη.
Παυλόπουλος: Ό,τι μεγάλο και σημαντικό το επιτύχαμε ενωμένοι, η διχόνοια και ο διχασμός μάς στοίχισαν ακριβά
«Εμείς, οι Έλληνες, έχουμε ιερό χρέος να υπερασπισθούμε, υπό όρους και συνθήκες αρραγούς ενότητας, τα εθνικά μας θέματα και τα εθνικά μας δίκαια, καθώς και την πρόοδο του τόπου, κατ' εξοχήν μέσ' από την θωράκιση του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής δικαιοσύνης» υπογράμμισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος από το Ναύπλιο, όπου βρίσκεται για τις εκδηλώσεις εορτασμού του Πολιούχου της πόλης Αγίου Αναστασίου του Ναυπλιέως.
Επικαλούμενος την ιστορία του Ναυπλίου, ο κ. Παυλόπουλος αναφέρθηκε στα πολλά και εμβληματικά μηνύματα που εκπέμπει για την πατρίδα μας, τον λαό μας και το έθνος μας και τόνισε ότι σ΄αυτή την εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία, ας αφουγκρασθούμε εκείνο που αναβλύζει από τις ιερές παρακαταθήκες του πρώτου κυβερνήτη, του Ιωάννη Καποδίστρια, και από την ειδεχθή δολοφονία του εδώ, στο Ναύπλιο. «Ό,τι μεγάλο και σημαντικό το επιτύχαμε ενωμένοι, ενώ η διχόνοια και ο διχασμός μας στοίχισαν ακριβά, ακόμη δε και κομμάτια του Εθνικού μας Κορμού» υπογράμμισε ο κ. Παυλόπουλος.
Με Βασιλικό διάταγμα της 14ης Νοεμβρίου 1935 μ.Χ. καθιερώθηκε η 1η Φεβρουαρίου ως ημέρα αργίας των καταστημάτων Ναυπλίου.
Οπως αναφέρει το argonafplia.gr ο Άγιος Αναστάσιος ήταν γέννημα θρέμμα του Ναυπλίου και ζωγράφος επιδέξιος ως προς το επάγγελμα.
Αρραβωνιάστηκε εκεί την κόρη ενός χριστιανού και σε λίγες μέρες άκουσε κάποια σφάλματα για την αρραβωνιαστικιά του και την άφησε. Οι συγγενείς της κόρης, του έκαναν μαγικά, για να την αγαπήσει και να την πάρει. Έτσι σε λίγο καιρό υπό την επήρεια των μαγικών, έχασε ο νέος τα λογικά του και γυρνούσε από δω κι από κει.
Όταν τον είδαν οι Τούρκοι, έτσι αλλόκοτο, τον έκαναν να αλλαξοπιστήσει. Ο Θεός όμως τον λυπήθηκε και σε λίγες μέρες του έδωσε την υγεία του. Και ερχόμενος στα συγκαλά του, κατανοεί ότι είναι Τούρκος και ότι φορούσε στο κεφάλι άσπρο σαρίκι. Αμέσως το πετάει στο χώμα και αρχίζει να φωνάζει με δυνατή φωνή και με τόλμη μέσα στο πλήθος των Τούρκων ότι ήταν, είναι και θα είναι για πάντα χριστιανός.