Στην Ολομέλεια του ΣτΕ θα κριθεί τελικά η συνταγματικότητα της κατάργησης των έμμισθων και άμισθων υποθηκοφυλάκων και της ένταξής τους στο «Κτηματολόγιο ΑΕ».
Εάν και το Γ'τμήμα απέρριψε την αίτηση ακυρώσεως των υποθηκοφυλάκων, κρίνοντας συνταγματικό τον νόμο του 2017 (4512/17), λόγω του ότι υπήρχε ισχυρή μειοψηφία αλλά και γιατί το θέμα χαρακτηρίστηκε ως μείζονος σπουδαιότητας, οδηγήθηκε για οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού δικαστηρίου. Η γνώμη της μειοψηφίας εστιάστηκε στο γεγονός ότι ο νομοθέτης δεν μπορεί να αποσπά ολοσχερώς τους υποθηκοφύλακες από την οργανωτική δομή και εποπτείας της δικαστικής εξουσίας.
Με αυτό το δεδομένο η μειοψηφία θεωρεί πως το Εθνικό Κτηματολόγιο μπορεί να οργανωθεί από τον νομοθέτη ως Ν.Π.Δ.Δ., διαφορετικό από τα υφιστάμενα υποθηκοφυλακεία, εφόσον, όμως, στην υπηρεσία αυτή ανατίθενται μόνο τεχνικές πράξεις κτηματογραφήσεως. Εφόσον, αντιθέτως, στην υπηρεσία αυτή ανατίθεται και η τήρηση δημοσίων βιβλίων για την εγγραφή πράξεων που αφορούν εμπράγματα δικαιώματα «η εν λόγω υπηρεσία δεν μπορεί να αποσπασθεί από την οργάνωση της δικαστικής εξουσίας σε ό,τι αφορά το καθεστώς που διέπει τους οικείους υπαλλήλους και λειτουργούς». Κι αυτό γιατί οι έμμισθοι υποθηκοφύλακες έχουν την ιδιότητα του δικαστικού υπαλλήλου, υποκείμενοι στις δικαστικές Αρχές και στους εισαγγελείς, και ο έλεγχός τους αλλά και οι προαγωγές τους αποφασίζονται από συμβούλιο δικαστών.
Σύμφωνα με τον κ. Λαζαράτο, καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος εκπροσώπησε στο ΣτΕ την Ένωση Αμίσθων Υποθηκοφυλάκων και πολλούς άμισθους υποθηκοφύλακες, η παραπομπή του θέματος στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι πολύ σημαντική, καθώς αφορά στη διάκριση των εξουσιών.
"Η υπόθεση αυτή υπερβαίνει το φλέγον ζήτημα της προδήλως αντισυνταγματικής αποσπάσεως των υποθηκοφυλάκων από την δικαστική εξουσία και θέτει ένα ακόμη μεγαλύτερο ζήτημα. Αυτό συνίσταται στο κατά πόσον θεσμοί, που ανήκουν στην οργανωτική δομή ή και την εποπτεία της δικαστικής εξουσίας (όπως λ.χ. συμβολαιογράφοι ή οι ειρηνοδίκες), μπορούν να υπάγονται με νόμο στην εκτελεστική εξουσία. Μια τέτοια ενδεχόμενη εξέλιξη, θα έθιγε την βαθύτερη δομή της διακρίσεως των εξουσιών. Υπό αυτή την οπτική γωνία, τα διακυβευόμενα ζητήματα είναι θεμελιώδη και αφορούν την ποιότητα του κράτους δικαίου στην χώρα μας και την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας από την εκτελεστική στο παρόν και στο μέλλον».