O Τίτος Πατρίκιος στη Βαρβάκειο, εκεί που ήταν μαθητής: Εδώ το '40 έβλεπα νεκρούς από την πείνα και το κρύο [εικόνες]

Η Βαρβάκειος Πρότυπος Σχολή είναι ένα από τα αρχαιότερα σχολεία της Ελλάδας που λειτουργούσε επί της Αθηνάς στη Βαρβάκειο αγορά.

Άρχισε να λειτουργεί το 1860 σε κτήριο που χτίστηκε με δαπάνη του εθνικού ευεργέτη Ιωάννη Βαρβάκη, προς τιμή του οποίου ονομάστηκε η Σχολή.

Το πρώτο αυτό κτήριο στέγαζε τη Σχολή μέχρι και το 1944, οπότε και υπέστη μεγάλες καταστροφές κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών το 1944

Πολλοί σημαίνοντες Έλληνες υπήρξαν μαθητές της Βαρβακείου Σχολής, όπως ο Άγιος Νεκτάριος (προστάτης της σχολής από το 2000), ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης, ο Φρέντυ Γερμανός, ο Χρίστος Παπακυριακόπουλος, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο Σίμος Β. Κεδίκογλου, ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, ο Σταύρος Δήμας, o Ευάγγελος Αβέρωφ, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Αλέξανδρος Παπάγος, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, , ο Φίλιππος Δρακονταειδής, ο Ιωάννης Κονδυλάκης, ο Γεώργιος Δροσίνης, ο Γιάγκος Πεσμαζόγλου, ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο Αντώνης Σαμαράκης, ο Κώστας Αξελός, ο Τίτος Πατρίκιος, ο Αλέξανδρος Σχινάς, ο Γεώργιος Στανωτάς, ο Δημήτρης Μητρόπουλος και άλλοι.
Επίσης, σημαντικά ονόματα της Εκπαίδευσης δίδαξαν στη Βαρβάκειο, όπως οι Πέτρος Τόγκας, Αλκίνοος Μάζης, Αχιλλέας Τζάρτζανος, Ιωάννης Μαργαζιώτης, Ευάγγελος Κοφινιώτης, Παναγιώτης Ζερβός.

Σήμερα ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, μαζί με τον μαθητή της Βαρβακείου ποιητή και πεζογράφο Τίτο Πατρίκιο τίμησαν την πρώτη Βαρβάκειο Σχολή τοποθετώντας μία πλάκα που γράφει «Με δωρεά του Εθνικού Ευεργέτη Ιωάννη Βαρβάκη, εδώ, στο τετράγωνο που ορίζουν οι οδοί Αρμοδίου, Αριστογείτονος, Αθηνάς και Σωκράτους, ανεγέρθηκε σε σχέδια του αρχιτέκτονα Παναγιώτη Κάλκου το νεοκλασικό κτήριο του Βαρβακείου Λυκείου. Το σχολείο λειτούργησε εδώ από το 1864 μέχρι το 1944».

Τo παρών στην εκδήλωση έδωσαν μαθητές της Σχολής και πλήθος Αθηναίων.

Το '40 ως μαθητής μέχρι να φτάσω στο σχολείο έβλεπα νεκρούς από την πείνα και το κρύο

Σε μία συγκινητική ομιλία, ο Τίτος Πατρίκιος, χαιρέτισε τους Αθηναίους και θυμήθηκε ότι το ‘40 -’41 που πήγαινε σχολείο στη Βαρβάκειο, εν μέσω ενός βαρύ χειμώνα, μαζί με τους συμμαθητές του βλέπανε παντού νεκρούς από την πείνα και το κρύο.