Άθελά της βοήθησε τον Φρανσουά Ολάντ η Γερμανίδα Καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ. Αυτό τουλάχιστον εκτιμά η Deutsche Welle, επικαλούμενη και τις ανάλογες απόψεις πολιτικών αναλυτών.
Σύμφωνα με το σχόλιο της Deutsche Welle, ήταν λανθασμένη η επιλογή της κυρίας Μέρκελ να ... υιοθετήσει πολιτικά τον Νικολά Σαρκοζί τόσο ανοικτά, ώστε να είναι παρούσα στην εκκίνηση της προεκλογικής του εκστρατείας. Υπενθυμίζεται ότι η εκστρατεία του κεντροδεξιού υποψηφίου για τη γαλλική προεδρία άρχισε, τον περασμένο Φεβρουάριο, με μία τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε από κοινού με τη Γερμανίδα Καγκελάριο.
Στη συνέντευξη αυτή η κυρία Μέρκελ υπογράμμισε την ... ενθουσιώδη υποστήριξή της προς τον κ. Σαρκοζί στη μάχη του με τον υποψήφιο των Γάλλων Σοσιαλιστών. Ο απερχόμενος πρόεδρος, από την πλευρά του, επεδίωξε να ελκύσει τους συμπατριώτες του παρουσιάζοντας το λεγόμενο «γερμανικό μοντέλο» και να πείσει ότι η αδιατάρακτη κοινή γραμμή πλεύσης Βερολίνου – Παρισιού εγγυάται καλύτερες προοπτικές και για τους Γάλλους. Αυτή ήταν λανθασμένη τακτική, τονίζουν τώρα πολλοί αναλυτές.
«Δεν αρέσει στους Γάλλους να τους υπαγορεύουν μοντέλα, κυρίως όταν αυτά έρχονται έξωθεν», τονίζει η Κλερ Ντεμεσμέ, εμπειρογνώμων για τη Γαλλία στη Γερμανική Εταιρεία Εξωτερικής Πολιτικής του Βερολίνου. Και προσθέτει: «Οι Γάλλοι θέλουν να αποφασίζουν μόνοι τους και κυρίως να έχουν κυριαρχία. Η λέξη 'κυριαρχία' είναι πολύ σημαντική για τους Γάλλους. Στην προεκλογική εκστρατεία διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο. Κι όταν διαπιστώνουν ότι δεν έχουν εναλλακτική είναι πολύ δυσαρεστημένοι».
Θα ισχύσει το «ουδέν κακόν αμιγές καλού»;
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και τα συμπεράσματα του Ετιέν Φρανσουά, από το Κέντρο «Γαλλία» του Ελεύθερου Πανεπιστήμιου του Βερολίνου: «Ο Σαρκοζί δεν επρόκειτο να κερδίσει ψήφους με αυτήν την στρατηγική. Όλα δείχνουν ότι έχει ήδη χάσει τις εκλογές. Η σαφής στήριξη που πήρε από την Μέρκελ αποδεικνύεται εκ των υστέρων ότι δεν ήταν άσος στο μανίκι του».
Είναι γνωστό, άλλωστε, πως μεγάλα τμήματα τόσο της γαλλικής κοινής γνώμης, όσο και της γαλλικής πολιτικής – οικονομικής ελίτ, θεωρούν τη χώρα τους μειωμένη, ουδόλως κερδισμένη οικονομικά, από τον τρόπο με τον οποίο το Βερολίνο έχει «φτιάξει» το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και ιδίως την ευρωζώνη.
Την προϋπάρχουσα αυτή δυσφορία ασφαλώς την ενέτεινε το ανοικτό «αγκάλιασμα» Μέρκελ- Σαρκοζί. Ενδεικτική αυτής της δυσφορίας ήταν και η γνωστή δήλωση προτίμησης του κεντροδεξιού παλιού προέδρου Ζακ Σιράκ προς το Σοσιαλιστή Ολάντ κι όχι προς τον υποψήφιο της δικής του παράταξης!
Σύμφωνα με τους αναλυτές που επικαλείται η Deutsche Welle, τώρα ο κ. Σαρκοζί είναι υποχρεωμένος να συνδυάσει την επιχείρηση αλίευσης ψήφων της ακροδεξιάς με την προσπάθειά του να δείξει ότι είναι υπεύθυνος Ευρωπαίος πολιτικός ηγέτης, η εμπειρία του οποίου θα βοηθήσει τη Γαλλία.
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, στο δεύτερο γύρο μπορεί να ισχύσει το «ουδέν κακό αμιγές καλού», σε κάποιο βαθμό: «Το ευρωπαϊκό του προφίλ θα το ξαναχρειαστεί ο Σαρκοζί στο δεύτερο γύρο. Θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την ευρωπαϊκή κυβερνητική εμπειρία που διαθέτει για να χτυπήσει τον Φρανσουά Ολάντ. Και τότε η Άγκελα Μέρκελ ίσως του είναι πολύ χρήσιμη».
Μπορεί ένα λάθος- όπως αυτό, το οποίο καταλογίζεται στην κυρία Μέρκελ- να καταλήξει σε πλεονέκτημα για τον Νικολά Σαρκοζί; Κι αν μπορεί, υπάρχει περίπτωση το πλεονέκτημα να αποδειχθεί ισοδύναμο των αρχικών συνεπειών του λάθους; Θα το ξέρουμε σε λίγες ημέρες...