Σε αναζήτηση ρόλου ενόψει ευρωεκλογών βρίσκεται ο Φρανσουά Ολάντ, σύμφωνα με την Liberation. Η εφημερίδα εξηγεί τι ήρθε να κάνει στην Αθήνα ο πρώην πρόεδρος.
Γράφει αναλυτικά:
«Από που έρχομαι και που πηγαίνω... Ημουν στο προεδρικό μέγαρο και ακολουθώ έναν και μοναδικό δρόμο: να είμαι ελεύθερος αλλά και υπεύθυνος».
Με αυτά τα λόγια ο Φρανσουά Ολάντ έκλεισε την ομιλία του στο Γαλλικό Ινστιτούτο των Αθηνών. Βρίσκεται στην ελληνική πρωτεύουσα για μια διήμερη επίσκεψη, όπου έχει σκοπό «να πει κάποιες σκέψεις».
«Ο πρώην πρόεδρος δεν έχει τίτλο [ statut] , τώρα αν θα αποκτήσει και άγαλμα [statue], αυτό μένει να το δούμε», αστειεύτηκε ο Ολάντ μπροστά σε ένα κοινό 400 γαλλόφωνων που πήγαν να τον ακούσουν, κυρίως μαθητές και φοιτητές. Και απαντώντας στην ερώτηση ενός μαθητή για τυχόν επιστροφή του στην πολιτική, απάντησε:
«Φεύγοντας από το μέγαρο των Ηλυσίων δεν έφυγα και από την πολιτική ζωή. Αυτή είναι η δέσμευσή μου, με αυτή θα πορευτώ ως την τελευταία μου αναπνοή».
Εναν νέο ρόλο
Προς το παρόν, ο Φρανσουά Ολάντ αναζητά μια νέα αναπνοή σε έναν ευρωπαϊκό ρόλο. Θέλει να κοιτάζει προς το μέλλον, όπως λέει. Μετά τον Μπαράκ Ομπάμα ο οποίος επισκέφθηκε την Αθήνα για να «παραδώσει την πολιτική του διαθήκη, το 2016», όπως ο Εμανουέλ Μακρόν αποκάλυψε το ευρωπαϊκό του όραμα απέναντι από την Ακρόπολη, τον Σεπτέμβριο 2017, έτσι και ο Φρανσουά Ολάντ πήγε στο λίκνο της Δημοκρατίας για να αποκαλύψει τα σχέδιά του για την Ευρώπη.
Είναι σχέδια που προήλθαν από τις σκέψεις του, μετά από 18 μήνες εκτός προεδρίας; Σε κάθε περίπτωση, το πρόγραμμα της περιοδείας του στην Αθήνα, έχει μια επίγευση της εμπλοκής του Ολάντ σε δύο κρίσεις της θητείας του: το ψυχόδραμα του πρώτου εξαμήνου του 2015, όταν η Ελλάδα παρολίγον να αποχωρήσει από την ευρωζώνη και, δεύτερον, το μεταναστατευτικό το οποίο δίχασε τους ευρωπαίους ηγέτες επί μήνες και προκάλεσε εθνικιστικές αντιδράσεις.
Μόλις πάτησε στην ελληνική γη, ο Φρανσουά Ολάντ, συνοδευόμενος από τον πρώην ΥΠΟΙΚ του Μισέλ Σαπέν, πήγε στο κέντρο κράτησης μεταναστών του Ελαιώνα. Το 2015 και 2016 πάνω από 1 εκατομμύριο πρόσφυγες πέρασαν από την Ελλάδα, προερχόμενο κυρίως από την Συρία, το Ιράκ ή το Αφγανιστάν. Πάνω από 500 000 βρίσκονται ακόμη στην Ελλάδα, κυρίως στα νησιά, ελπίζοντας να αποκτήσουν τα χαρτιά για να φύγουν προς την βόρεια Ευρώπη.
Ο Φρανσουά Ολάντ θέλησε εκεί να «δείξει τι μπορεί να κάνει η Ευρώπη με αξίες όπως η αλληλεγγύη όπως βλέπουμε εδώ». Συνοδευόμενος από τους Ελληνες υπουργούς Μετανάστευσης και Υγείας, ο Ολάντ εγκαινίασε και το Ideas box της οργάνωσης «Βιβλιοθήκη χωρίς Σύνορα» (BSF), την οποία έχει σχεδιάσει ο δημιουργός Φιλίπ Σταρκ. Σύμφωνα με τον Ολάντ «η Ευρώπη έχασε χρόνο για να ρυθμίσει το μεταναστευτικό, το οποίο ακόμη δεν έχει λυθεί όπως θα θέλαμε. Χρηματοδότησε υποδομές και προσωπικό. Πρέπει να υπερασπιζόμαστε την Ευρώπη στις δράσεις της», δήλωσε, ενώπιον δημοσιογράφων και προσφύγων.
Στο ίδιο θέμα επανήλθε αργότερα, μιλώντας στο Γαλλικό Ινστιτούτο. «Οταν βρεθήκαμε οι ηγέτες απέναντι στο μεταναστευτικό, κάθε χώρα έλεγε την θέση της. Δεν υπήρχε κανόνας. Κάποιες χώρες είπαν «κανένας πρόσφυγας σε εμάς», είπε και πρόσθεσε με νόημα:
«Η επιστροφή στον εθνικισμό θα σηματοδοτήσει το πισωγύρισμα. Ο κίνδυνος της Ευρώπης είναι το statu quo. Αν η Ευρώπη απειλούνταν, η ίδια η ιδέα της Δημοκρατίας θα απειλούνταν».
Ο Ολάντ επέμεινε ότι «Πρέπει να αποφύγουμε μια μεγάλη συζήτηση για τους θεσμούς της ΕΕ ή να ξανακάνουμε μια ευρωπαϊκή συμφωνία», φράση που θεωρήθηκε αιχμή εναντίον του Μακρόν, ο οποίος κάλεσε την Ευρώπη να κάνει αυτό ακριβώς. Η δεύτερη παγίδα που η Ευρώπη πρέπει να αποφύγει, σύμφωνα με τον Ολάντ, είναι «να κάνει μεταρρυθμίσεις μόνο στην ευρωζώνη», ιδέα του Μακρόν και αυτή.
Εν συντομία, ο Φρανσουά Ολάντ θέλει να κρατήσει την Ευρώπη των 27 αλλά επιθυμεί «να δημιουργήσουμε την Ευρώπη του αύριο, μια Ευρώπη των 27 που θα πάει πιο μακρυά». Αυτό θα συμβεί, κατά τη γνώμη του, με μια Συμφωνία μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ποιόν ρόλο θα ήθελε να αναλάβει ο ίδιος; Δεν απαντά καθαρά, αλλά δηλώνει:
«Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Αριστερά βρίσκεται σε δύσκολη θέση εξαιτίας του λαϊκισμού και εξαιτίας μια πιο ακραίας Αριστεράς η οποία πατάει πάνω στην σοσιαλ-δημοκρατία. Η Αριστερά χρειάζεται αναδιάρθωση».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ακριβώς στην κατεύθυνση αυτής της ευρωπαϊκής Αριστεράς όπως την οραματίζομαι», υπογραμμίζει.
Και παρότι δεν αποκαλύπτει τι ρόλο θέλει για τον εαυτό του ενόψει των ευρωεκλογών, φαίνεται ότι επιθυμεί να συμμετάσχει στον επανασχεδιασμό του πολιτικού τοπίου σε αυτή την «Ευρώπη του αύριο».