Η Ιωάννα Κολλιοπούλου έγινε η Στέλλα (κοιμήσου), η σύγχρονη εκδοχή της Στέλλας Βιολάντη μέσα από τη ματιά του Γιάννη Οικονομίδη. Για τρίτη χρονιά πορεύεται μαζί με την ηρωίδα της, αγγίζοντας ακραίες καταστάσεις. Παράλληλα κάνει κι άλλα πολλά θεατρικά -και όχι μόνον, πράγματα. Και εκπέμπει μια υγιή δύναμη...
«Είμαι άνθρωπος και των άκρων και των πλαισίων. Μου συμβαίνουν και τα δύο. Σε κάποιους τομείς οριοθετώ τα πράγματα και σε κάποιους άλλους όχι, γίνομαι παρορμητική, δεν σκέφτομαι τίποτα...
Ενας ρόλος στα άκρα απαιτεί άλλη προσέγγιση. Το ανακάλυψα μέσα από τη διαδικασία των προβών και, κυρίως, των παραστάσεων του «Στέλλα κοιμήσου». Η δυσκολία και η διαφορετικότητα είναι στη λειτουργία. Κάθε ρόλος, κάθε ηθοποιός ανεβαίνει στα κόκκινα, και για να γίνει αυτό πρέπει να βάλεις τον εαυτό σου σε μια διαδικασία καθημερινής διαθεσιμότητας στο 100%, στο έπακρον. Για μένα αυτό ήταν το δύσκολο. Να πηγαίνω στα κόκκινα σε καθημερινή βάση. Αμα το καταφέρνουμε όλοι, μετά, πάει μόνο του, γιατί το επίπεδο επικοινωνίας μεταξύ μας είναι πολύ υψηλό...
H Στέλλα είναι ένα κορίτσι πέρα από κοινωνικά στάτους. Μιλάει για συναίσθημα και για την αναγνώριση αυτού του συναισθήματος κι αυτό νομίζω ότι αφορά πολύ κόσμο. Εχω τόσο μεγάλη σχέση με την Στέλλα όσο ο καθένας από εμάς έχει (μια όποια) επαφή με το συναίσθημά του. Για μένα προσδιορίζει το κορίτσι που ερωτεύεται για πρώτη φορά. Δεν παύει να είναι ένας άνθρωπος που ερωτεύεται για πρώτη φορά και γι΄αυτό αφορά σε οποιονδήποτε αντιλαμβάνεται για πρώτη φορά τον έρωτα»....
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη της Ιωάννας Κολλιοπούλου στο Bovary.gr