Σε λίγες ημέρες θα βρεθεί ενώπιον των ανακριτικών αρχών, προκειμένου να απολογηθεί για το αδίκημα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.
Λίγες ώρες μετά την είδηση ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να ελεγχθεί και για το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας, ο Γ. Παπαντωνίου, επιχειρεί να ανατρέψει επικοινωνιακά το 800σέλιδο κατηγορητήριο που τον βαρύνει, απαντώντας στα ευρήματα των δικαστικών αρχών, κάνοντας λόγο για κατασκευασμένες εκτιμήσεις που υπηρετούν σκοπιμότητες.
Ο πρώην υπουργός μπαίνει όμως και στην ουσία της κατηγορίας, υποστηρίζοντας ότι οι συμβάσεις για τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών ουδόλως ζημίωσαν το ελληνικό δημόσιο, ενώ αναφέρεται και στους ελβετικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, τους οποίους όπως υποστηρίζει κατείχε πολλά χρόνια πριν περάσει από τον υπουργικό θώκο.
«Υπήρξα ο μακροβιότερος υπουργός Οικονομίας, και σύνδεσα το όνομά μου με αυτό που πολλοί θεωρούν ως μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της
Μεταπολίτευσης, την ένταξη στην ΟΝΕ, στο ευρώ, που μας κράτησε όρθιους, παρά τα λάθη των εταίρων μας, στην τελευταία καταστροφική κρίση. Ήταν, λοιπόν, σε κάποιο βαθμό αναμενόμενο να πληρώσω ένα
τίμημα. Η Ελλάδα είναι η χώρα που, ιδιαίτερα σήμερα, η επιτυχία τιμωρείται», υποστηρίζει ο πρώην υπουργός, κάνοντας λόγο για «τόνους λάσπης από τους διώκτες του».
Δεν ζημίωσε το δημόσιο η σύμβαση
«Η κεντρική κατηγορία που μου απευθύνεται είναι ότι δήθεν προώθησα, με πρόθεση, ένα πρόγραμμα, τη σύμβαση Εκσυγχρονισμού Μέσης Ζωής έξι φρεγατών τύπου «S», που δεν ήταν συμφέρον για το ελληνικό Δημόσιο. Στηρίζουν αυτήν την κατηγορία στην εκτίμηση ότι υπήρξαν κάποιες καθυστερήσεις στην υλοποίηση του Εκσυγχρονισμού Μέσης Ζωής των έξι φρεγατών που περιόριζαν την απόδοση του προγράμματος.
Όμως, τα ακριβώς αντίθετα ισχύουν: Οι καθυστερήσεις ήταν οριακές ενώ, αντίθετα, ακύρωση ή διακοπή του προγράμματος θα συνεπαγόταν μεγάλη ελάττωση της περιουσίας του Δημοσίου λόγω ραγδαίας απαξίωσης των έξι παλαιών φρεγατών. Επιπλέον, θα καθιστούσε αναγκαία την άμεση δρομολόγηση προγράμματος κατασκευής νέων φρεγατών, των οποίων το κόστος θα προσέγγιζε τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή θα ήταν περίπου δεκαπλάσιο σε σχέση με το κόστος ύψους 381 εκατομμυρίων ευρώ του εκσυγχρονισμού, και ήταν απολύτως ανέφικτο να καλυφθεί από τον προϋπολογισμό».
Ανυπόστατη η κατηγορία για ξέπλυμα
Για τον πρώην υπουργό, αφού δεν έχει τελεστεί το αδίκημα της απιστίας, δεν υπάρχουν παράνομα έσοδα που πρέπει να ξεπλυθούν. Επειδή, κατ’αυτόν, δεν στέκεται η κατηγορία για την οποία έχει κληθεί να απολογηθεί σε λίγες ημέρες, επινοήθηκε το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας (σ.σ οι δικογραφίες που εστάλησαν στη βουλή). Όπως όμως λέει, μετά από 15 χρόνια δικαστικών ερευνών δεν έχει προκύψει τίποτε σε βάρος του. Γιατί τώρα; «Ούτε έμβασμα, ούτε τραπεζική ροή, ούτε μαρτυρία παράνομης συναλλαγής. Οι ελβετικοί λογαριασμοί, τους οποίους έθεσα αμέσως και οικειοθελώς στη διάθεση των δικαστικών αρχών, αποδείχτηκε μετά από ενδελεχή εξέταση ότι είναι πεντακάθαροι».
Οι λογαριασμοί και το φιάσκο
Ο κ. Παπαντωνίου, χαρακτηρίζει μάλιστα ως «σενάρια» την διασύνδεση που κάνουν οι ανακριτικές αρχές των τραπεζικών λογαριασμών αντιπροσώπου όπλων με έναν φιλικό σε εκείνον πρόσωπο. «Η απόλυτη ανυπαρξία στοιχείων παράνομης λειτουργίας έφερε τους διώκτες μου σε πλήρες αδιέξοδο. Εφεύραν, για το λόγο αυτό, ένα πρωτοφανές σενάριο: να συνδέσουν αναλήψεις μετρητών ενός αντιπροσώπου οπλικών συστημάτων – που έχει πεθάνει – από λογαριασμούς του σε ελληνικές τράπεζες με καταθέσεις μετρητών φιλικού μου προσώπου σε δικούς του ελληνικούς λογαριασμούς, χωρίς να υπάρχει καμιά σύνδεση ή σχέση μεταξύ τους. Ούτε ηλεκτρονική μεταβίβαση , ούτε επαφή, ούτε καν επικοινωνία ή γνωριμία ! Και, βέβαια, καμιά απολύτως σχέση ή γνωριμία μεταξύ του αντιπροσώπου και εμένα».
Και καταλήγει κάνοντας λόγο για προσπάθεια ενοχοποίησης του, μέσω κατασκευασμένων εκτιμήσεων που είναι καταδικασμένες να καταρρεύσουν.
«Το κράτος δικαίου τελικά θα κατισχύσει» καταλήγει ο πρώην υπουργός.