Ο «καυτός» φάκελος των μειώσεων των συντάξεων δεν αναμένεται να ανοίξει στη σημερινή συνεδρίαση του Euroworking Group, που έχει στην ατζέντα του την ενεργοποίηση των μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού Χρέους, ωστόσο πλησιάζει η ώρα που θα μετρηθούν τα «κουκιά».
Οι πληροφορίες από τις Βρυξέλλες αναφέρουν ότι στους κόλπους της Κομισιόν υπάρχει διάθεση και πρόθεση να αντιμετωπίσουν θετικά το ελληνικό αίτημα για την αναστολή του μέτρου, πάντα, όμως, με την παραδοχή ότι η Αθήνα θα πρέπει να αποσύρει τα αντίμετρα και να «ψαλιδίσει» τις προσδοκίες για φοροελαφρύνσεις. Αυτός που έχει αναλάβει να εκπονήσει τη συμβιβαστική φόρμουλα είναι ο γνωστός και μη εξαιρετέος Ντέκλαν Κοστέλο, ο οποίος στην τελευταία αξιολόγηση έδειξε πρωτόγνωρα χαλαρός με την ελληνική αντιπροσωπεία, έχοντας προφανώς λάβει εντολή άνωθεν να βγάλει το πόδι από το γκάζι.
Η υπόθεση, παρά την αισιοδοξία της ελληνικής πλευράς, δεν είναι, πάντως, εύκολη, καθώς ορθώνονται τρία εμπόδια. Το πρώτο είναι η στάση του Βερολίνου, η γλώσσα του οποίου τις τελευταίες εβδομάδες δεν φανερώνει διάθεση χαλάρωσης έναντι των συμφωνηθέντων. Η σφοδρή κριτική που δέχθηκε, μάλιστα, ο Ο. Σολτς και κατ’ επέκταση η κυβέρνηση Μέρκελ από μερίδα του γερμανικού Τύπου για τις υποτιθέμενες χαριστικές ρυθμίσεις του Χρέους, αλλά και οι επικείμενες εκλογές στη Βαυαρία, δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
Το δεύτερο εμπόδιο είναι το Eurogroup, όπου πέρα από τη γερμανική γραμμή και τις συμμαχίες γύρω από το Βερολίνο, συχνά- πυκνά σχηματίζονται μπλοκ από τις Βαλτικές χώρες και τις χώρες του Βίζενγκραντ, που μόνο φιλικά προσκείμενα στις ελληνικές θέσεις δεν είναι. Αυτό που δημιουργεί αισιοδοξία στην Αθήνα είναι ότι δεν παρατηρήθηκαν τέτοιου είδους συμμαχίες ακόμα και στις κρίσιμες συνεδριάσεις του καλοκαιριού, όπου επί της ουσίας ακόμα και οι πιο «σκληροί» στοιχήθηκαν πίσω από τη Γερμανία και δεν αυτονομήθηκαν. Ωστόσο, αυτό από μόνο του αναδεικνύει εκ νέου τον καθοριστικό ρόλο του Βερολίνου.
Το τρίτο εμπόδιο είναι οι θέσεις του ΔΝΤ για τις συντάξεις, όπως αποτυπώθηκαν στην Έκθεση του Άρθρου 4, η οποία δημοσιεύθηκε στα μέσα του καλοκαιριού. Αν και το βασικό επιχείρημα των τεχνοκρατών του Ταμείου για το «κόψιμο» των συντάξεων δεν είναι, πλέον, το δημοσιονομικό όφελος αλλά ο διαρθρωτικός χαρακτήρας της παρέμβασης- «θα βελτιώσει τη δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών» υποστηρίζει συγκεκριμένα- η ουσία είναι ότι το ΔΝΤ, που θα συμμετάσχει στην αποστολή της 10ης Σεπτεμβρίου επιμένει στην κατάργηση της προσωπικής διαφοράς. Αν και ο ρόλος του θεωρείται από την Αθήνα υποβαθμισμένος, η ουσία είναι ότι οι Ευρωπαίοι και ειδικά το Βερολίνο κίνησαν γη και ουρανό για να κρατήσουν το ΔΝΤ στο ελληνικό Πρόγραμμα, άρα ο λόγος του και ο ρόλος του δεν θα είναι διακοσμητικός.
Αν και η ελληνική πλευρά τηρεί σιγή ασυρμάτου για το πώς ακριβώς σκοπεύει να αποκρούσει τις πιέσεις για μείωση των συντάξεων, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η συμβιβαστική λύση που επεξεργάζονται στις Βρυξέλλες είναι πολύ πιθανόν να μην ξεκαθαρίσει το ζήτημα. Συγκεκριμένα, εξετάζεται το ενδεχόμενο προσωρινής αναστολής του μέτρου, έως ότου επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για το ΑΕΠ, το πλεόνασμα και τα μεγέθη του ΕΦΚΑ για το 2019, χωρίς να είναι σαφές εάν αυτό θα ξεκαθαρίσει με τη συμπλήρωση του πρώτου εξαμήνου ή αργότερα.