«Μην τα κακομαθαίνεις, μην τους κάνεις όλα τα χατήρια, μην τα αφήνεις να τρώνε ό,τι θέλουν, μην τους αγοράζεις γλυκά και παγωτά, μην τα αφήνεις να κοιμούνται αργά και να βλέπουν ό,τι νάναι στην τηλεόραση...
Να τα μαλώνεις πού και πού, να τους λες και κανένα όχι, να τους βάζεις κανόνες και όρια, να μην μου τα χαλάς. Ο πατέρας τους κι εγώ προσπαθούμε να τους βάλουμε σε πειθαρχία κι εσείς...».
Μια ζωή θυμάμαι τη μάνα μου να λέει στη γιαγιά μου και στον παππού μου τι δεν πρέπει να κάνει κάθε φορά που πηγαίναμε με την αδελφή μου στο σπίτι τους. Κι άλλο τόσο θυμάμαι τη γιαγιά μου να της κόβει τον βήχα: «Εσείς οι γονείς είστε για να βάζετε τους κανόνες κι εμείς οι γιαγιάδες μαζί με τους παππούδες είμαστε εδώ για να τους καταργούμε....».
Η ζωή επαναλαμβάνεται κι έτσι κι εγώ τώρα με τη σειρά μου λέω τα ίδια στη μάνα μου όταν τα παιδιά πάνε στο σπίτι της ή όταν, κάθε καλοκαίρι, πηγαίνουν μαζί διακοπές...
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της Μυρτώς Λοβέρδου στο Bovary.gr