Με τον νέο δίσκο να επίκειται και τον παλιό τραγουδιστή, Άρη Σιαφά, να είναι ήδη εδώ μετά την αποχώρηση του Alex Kavvadia, οι Matisse έχουν να πουν πολλά. Ο Γιάννης Μασούρας μιλάει για τις ανακατατάξεις, το ποπ στην Ελλάδα, το απροσδόκητο mainstream της Μonika και το λάθος με τη Βίκυ Καγιά. Της Χρύσας ΟικονομοπούλουΑποκάλυψέ μας το ροκ εν ρολ παρασκήνιο πίσω από την αλλαγή frontmen. Υπήρξαν σκηνές α λα Mustaine και Metallica;
Χαχα! Όχι, όχι, καμία σχέση. Δεν παίξαμε μπουνιές, κάθε άλλο. Ούτε καν ανέβηκαν οι τόνοι. Απλώς συμφωνήσαμε πως, εν τέλει, διαφωνούμε σε πολλά πράγματα. Διαφωνήσαμε καθέτως είναι η αλήθεια, αλλά κόσμια. Και γιατί, τελικά, έφυγε ο Άλεξ;Έφυγε διότι αφ’ενός θέλει να κάνει τα δικά του πράγματα με το δικό του ύφος, όποιο κι αν είναι αυτό, αφ’ετέρου διαφωνήσαμε ριζικά όσον αφορά τον τρόπο προώθησης του νέου υλικού και γενικά των Matisse.Και γιατί, τελικά, γύρισε ο Άρης; Και γιατί είχε φύγει στην αρχή;
Οφείλω να είμαι ειλικρινής. Ποτέ δεν ήθελα να φύγει ο Άρης από το συγκρότημα και δεν πιστεύω ότι κάποιο άλλο μέλος ήθελε να φύγει. Είχε αποχωρήσει για τους δικούς του λόγους που είναι καθαρά προσωπικοί. Διατηρήσαμε, όμως, επαφή - είμαστε άλλωστε καλοί φίλοι και ο Άρης matisse ξεmatisse (καλό ε;) θα είναι πάντα σημαντικός στη ζωή μου, καλλιτεχνικά και όχι μόνο. Όταν ο Άλεξ μάς ενημέρωσε ότι αποχωρεί, κανόνισα να έρθει ο Άρης στο στούντιο να ακούσει τα νέα τραγούδια. Του άρεσαν πάρα πολύ και τότε του προτείναμε να τα τραγουδήσει. Είπε ναι. Ο Άρης είναι στιχουργός, μουσικός και πάνω απ΄όλα τραγουδιστής. Αν του αρέσουν τα τραγούδια και βρει τις κατάλληλες συνθήκες θα τα τραγουδήσει με όλη του την ψυχή. Είμαι βέβαιος ότι αν αύριο του παρουσιάσω μια άλλη δωδεκάδα τραγουδιών και του πω «αυτά θα κυκλοφορήσουν ως Johnny Van Masouren», αν του αρέσουν θα τα πει. Στο σημείο αυτό να επισημάνω ότι, όταν ο Άρης είχε αποχωρήσει, πήραμε τον Άλεξ, όχι επειδή είναι όμορφος ή στιλάτος, αλλά επειδή είχε άψογη προφορά όντας Αυστραλός, χροιά σχετικά κοντινή με του Άρη και πολλή όρεξη να κάνει πράγματα. Δεν ξέρω αν το συγκρότημα θα είχε επιβιώσει αν είχαμε πάρει κάποιον άλλο από τη στιγμή που είχε φύγει ο Άρης, οπότε όχι, δεν μετανιώνω που τον έφερα στους Matisse. Τη δεδομένη στιγμή ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή με τα θετικά και τα αρνητικά του.Τι διαφορετικό θα δω από δω και μπρος, με το νέο/παλιό σχήμα; Σημαίνει ότι Fame Story και MAD Awards κόβονται;
Ορισμένοι που άκουσαν το νέο μας σινγκλ, Sunny Mae, λένε "ααα οι παλιοί καλοί Matisse". Sweet, αλλά πολλά έχουν αλλάξει. Είμαστε πιο ώριμοι ως χαρακτήρες, προφανώς γιατί όλα αυτά τα χρόνια έχουμε αποκομίσει πολλές εμπειρίες στη σκηνή, στο στούντιο, στον δρόμο και στο "παρασκήνιο". Και ηχητικά, όμως, νομίζω ότι το νέο μας υλικό είναι κάπως πιο ρετρό. Ερ...δεν πήγαμε ποτέ στο Fame Story, μας μπερδεύεις με τους Raining Pleasure. Αλλά ναι, καταλαβαίνω τι εννοείς. Για μένα "ξεπούλημα" παραμένει να αλλάζεις τη μουσική σου για να πουλήσεις και δεν σχετίζεται με το πού την παρουσιάζεις. Είναι, ωστόσο, ζήτημα το πώς παρουσιάζεται και γενικότερα υπό ποιες συνθήκες. Οk, προφανώς εκ των υστέρων κάποιες επιλογές μας ήταν κακές, ναι, όπως η εμφάνιση με τη Βίκυ Καγιά στα βραβεία του Mad. Συνεπώς, δεν μπορώ να σου πω ότι κόβεται κάτι συγκεκριμένο όσον αφορά την προώθηση του νέου μας δίσκου, αλλά σίγουρα θα είμαστε πολύ πιο προσεκτικοί σε θέματα που αφορούν την αισθητική. Φυσικά, δεν υπάρχει περίπτωση να δεις τον τραγουδιστή μας σε κάποιο από τα γνωστά κατινίστικα περιοδικά. Τι σκέφτεστε για τον νέο δίσκο; Δεν έχουμε καταλήξει σε τίτλο ακόμα. Ο Άρης είπε τις προάλλες για πλάκα να τον ονομάσουμε «I am back» . Θα δούμε... Στίχοι... χμμμ... θα υπάρξουν εκπλήξεις και ήδη ο Άρης έχει αναλάβει να γράψει για κομμάτια στα οποία δεν είχαμε καταλήξει ή είχαμε απλώς μια μελωδία φωνής. Μπορώ να σου πω μερικούς τίτλους, «Hello», «Venus», «The Ex» και «Young Men And Gentlemen». Πολλά σου είπα!Πώς εξηγείτε ότι όλο αυτό το hype με την αγγλόφωνη ελληνική σκηνή καταλάγιασε τόσο γρήγορα;
Ποτέ δεν το παρακολούθησα και δεν είμαι και βέβαιος ότι καταλάγιασε εντελώς. Η αλήθεια είναι πως έχω καιρό να πάω σε συναυλία ελληνικής μπάντας, αλλά δεν ξέρω... άκουσα ότι οι GAD είχαν πάνω από 700 άτομα στο Fuzz. Δεν το λες και άσχημα ε; Οπότε είναι σαφές ότι τα σχήματα που έχουν κάτι να πουν δικαιώνουν το όποιο hype. Βλέπεις, οι GAD δεν ήταν οι darlings των blogs και των indie media, αλλά τα πηγαίνουν καλύτερα από τα....darlings. Βρήκα ένα παράδειγμα και το ανέφερα. Υπάρχουν κι άλλα.
Τώρα που μεγαλώνετε και έχετε σχέσεις σταθερές, μειώθηκαν οι θαυμάστριες;
'Οχι, απλώς μεγάλωσαν και οι θαυμάστριες. Πώς έχει αλλάξει το να είσαι μέλος μπάντας από τα 20something στα 30something;
Δεν έχει αλλάξει κάτι. Θα είχε αλλάξει, φαντάζομαι, αν είχαμε παντρευτεί και κάνει παιδιά. Δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Τα ίδια κάνουμε, όπως πάντα. Χαζολογάμε στο βαν, καθυστερούμε στα soundchecks και μετά το live μιλάμε με κόσμο και πίνουμε τα ποτά μας. Οk... ίσως ξενυχτάμε λιγότερο από ό, τι παλιότερα. Sunny Mae, τίτλος που σημειολογεί μια στροφή στο φολκ;
Όχι, όχι. Φαντάζομαι εννοείς το ακορντεόν. Απλώς ταίριαζε στο συγκεκριμένο κομμάτι. Ο δίσκος έχει λίγο περισσότερο 60s ύφος, αλλά φολκ όχι. Μου αρέσει ο Nick Drake, αλλά αυτά τα κάνουν καλύτερα άλλες μπάντες όπως οι Liarbirds. Πως να στο πω... έχει ένα μεσογειακό ύφος σε πολλά σημεία του ο δίσκος. Όχι φολκ, όμως. Όχι ακόμα.Τελικά, τι κερδίζει κανείς από το να είναι επίμονα ποπ σε μια χώρα που αγνοεί το ποπ;
Aυτή η χώρα δεν αγνοεί την ποπ απλώς. Πιστεύει ότι είναι κάτι άλλο από αυτό στην πραγματικότητα είναι. Ήταν από πάντα θολή η γραμμή μεταξύ ποπ και σκυλάδικου στην Ελλάδα. Εγώ το διαχωρίζω ως εξής: Ό,τι παίζει σε πίστα είναι σκυλάδικο. Τι κερδίζει κανείς; Τον ζουρλομανδύα. Είσαι πολύ ροκ για τους "ποπ" και πολύ ποπ για τους ροκ. Πώς έχει επηρεάσει η κρίση εσάς που ασχολείστε επαγγελματικά με τη μουσική;Έχει αντίκτυπο στις τσέπες μας, φυσικά, και πιστεύω πως τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα για ένα διάστημα. Ποια οράματα που είχατε όταν πρωτοξεκινούσατε έχετε αποχαιρετίσει οριστικά μετά από τόσα χρόνια;
Με το χέρι στην καρδιά, κανένα. Έχουμε πραγματοποιήσει πολλά απ' αυτά ήδη. Θες να σου πω για το όραμα της διεθνούς καριέρας; Δεν είμαι βέβαιος ότι είχαμε ποτέ θέσει πραγματικά αυτό τον στόχο. Αν τον είχαμε θέσει θα είχαμε μετακομίσει στο εξωτερικό για να προσπαθήσουμε σ' αυτή την κατεύθυνση. Και στην τελική ποτέ δεν ξέρεις.Πώς σας φαίνεται το άλμα της Μonika στο mainstream;Θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα ότι έχω ακούσει ολόκληρο δίσκο της. Το τραγούδι της που έπαιξε πολύ στο ραδιόφωνο, εκείνο που έλεγε «Why Why Why» (κάπως έτσι) ήταν πολύ τρυφερό, αλλά δεν είναι ακριβώς αυτό που ακούω. Αν έκανε στροφή στο mainstream όντως, ε, καλά έκανε. Τη μουσική δεν τη γράφει κανείς για να την ακούνε δέκα άνθρωποι. Matisse-Sunny Mae