Τους δικούς της ρυθμούς ακολουθεί η ζωή στην ορεινή Νάξο.
Οι εικόνες που συναντά ο επισκέπτης θυμίζουν άλλες εποχές, ήρεμες, όταν ένιωθες πως ο χρόνος σχεδόν σταματούσε.
Εκεί ο επισκέπτης θα δει ακόμα ηλικιωμένους ανθρώπους να χρησιμοποιούν τα γαϊδουράκια για τις καθημερινές εργασίες.
Απείρανθος, Φιλώτι, Κόρωνος, Μέση και τόσα άλλα όμορφα χωριά παραμένουν αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου.
Με παραδοσιακά καφενεία πλακόστρωτα σοκάκια και πάντα χαμογελαστούς και φιλόξενους ανθρώπους.
Εικόνες και βίντεο από τα ορεινά της Νάξου που κατέγραψε ο φακός του iefimerida.
Το Φιλώτι
Το Φιλώτι είναι χωριό της Νάξου που βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Ζας σε υψόμετρο 400 περίπου μέτρων, και σε απόσταση 19 χλμ. από τη Χώρα.
Είναι το μεγαλύτερο χωριό της Νάξου και από τα μεγαλύτερα στις Κυκλάδες με 1.477 κατοίκους (απογρ.2011).
Βρίσκεται στις πλαγιές δύο λόφων και αποτελείται από τρεις οικισμούς, το Ραχίδι, τον Κλέφαρο και το Λιοΐρι. Ξεχωρίζει ο ναός της Παναγιάς της Φιλωτίτισσας, αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, βασιλική κτισμένη το 1718 στη θέση παλαιού βυζαντινού ναού.
Η οικονομία του χωριού βασίζεται κυρίως στα κτηνοτροφικά προϊόντα, δευτερευόντως στα αγροτικά και στον τουρισμό που συνεχώς αναπτύσσεται. Διαθέτει Δημοτικό Σχολείο (από το 1838), Επαγγελματικό Λύκειο (ΕΠΑ.Λ), Πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο, Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών και γραφείο ΕΛΤΑ, οδοντιατρείο, φαρμακείο. Αποτελεί μαζί με τον Καλαντό την Δημοτική Κοινότητα του Φιλωτίου, η οποία υπάγεται στη δημοτική ενότητα Δρυμαλίας, του δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, της περιφερειακής ενότητας Νάξου (του πρώην νομού Κυκλάδων), στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.
Η Απείρανθος
Η Απείρανθος είναι χωριό της ορεινής Νάξου. Απέχει 28 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του νησιού, χτισμένο σε υψόμετρο μεταξύ 570 και 640 μέτρων στις ανατολικές υπώρειες του όρους Φανάρι. Με πληθυσμό 904 κατοίκους μαζί με τους κατοίκους των παραλιακών οικισμών Μουτσούνα , Λιγαρίδια, Κανάκη, Κλειδός, Πάνερμος (βάση της απογραφής του 2011) το χωριό είναι το δεύτερο μεγαλύτερο του νησιού, ύστερα από το Φιλώτι.
Η Απείρανθος είναι ένα παραδοσιακό πετρόκτιστο χωριό. Όσον αφορά την προέλευση των κατοίκων της υπάρχουν πολλές εκδοχές. Λόγω της ομοιότητας πολιτισμού, διαλέκτου, ήθη και εθίμων ικανότητας στην ποίηση και μουσική με την Κρήτη, συγκεκριμένα τα Σφακιά και τα Ανώγεια, πιθανολογείται πως μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού του Απειράνθου κατάγεται από εκεί. Υπάρχει, όμως, και η εκδοχή πως κάτοικοι του χωριού κατάγονται από παράλια της Μικράς Ασίας. Αναφέρεται στα 1413 από τον περιηγητή Χριστόφορο Μπουοντελμόντι ως αξιοσημείωτο χωριό. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με την κτηνοτροφία , τα σμυριδορυχεία,[1] ενώ μετά την δεκαετία του 80 και με τον τουρισμό.
Το χωριό αποτελεί σήμερα παραδοσιακό οικισμό. Το χωριό είναι ανεπτυγμένο γύρω από δύο Πύργους του 17ου αιώνα, που ανήκαν άλλοτε σε Φράγκους μεγαλογαιοκτήμονες. Ο ένας εξ αυτών είναι ο πύργος του Ζευγώλη. Ο οικισμός διατηρεί ακόμη την ενετική αρχιτεκτονική του, με στενά καλντερίμια τα οποία διαθέτουν καμάρες. Κάθε γωνιά του αποτελεί μια ξεχωριστή δημιουργία της λαικής αρχιτεκτονικής, ακόμα και η ποικιλία στις μορφές των ανεφανών (καπνοδόχων) συνιστά μια «κοιλάδα από ανεφανούς». Την οικονομική και καλλιτεχνική άνθηση στα βυζαντινά χρόνια μαρτυρούν εκκλησίες με επάλληλα στρώματα τοιχογραφιών από την εποχή της Εικονομαχίας ως τον 13ο αιώνα. Σε μια από αυτές, την Αγία Κυριακή, οι παραστάσεις είναι ανεικονικές και απεικονίζουν πτηνά με κορδέλες στο λαιμό.