Την ώρα που η Κυβέρνηση πασχίζει να βρει τον βηματισμό της και να καταλήξει εγκαίρως στο σχέδιο που θα θέσει υπόψιν της Τρόικας για να λάβει την επόμενη δόση του δανείου των 110 δισ ευρώ, οι εξελίξεις στις διεθνείς αγορές εμπορευμάτων υποσκάπτουν τη προσπάθεια ανάκαμψης (και) της ελληνικής οικονομίας, απομακρύνοντας αφενός το στόχο της εξόδου από το τούνελ της ύφεσης εντός του έτους, δυσχεραίνοντας αφετέρου τις προσπάθειες έστω σταδιακής μείωσης του Χρέους, καθώς γι' αυτό απαιτούνται ρυθμοί ανάπτυξης υψηλότεροι του μέσου κόστους δανεισμού της χώρας.Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη τον Απρίλιο διαμορφώθηκε στο 2,8% έναντι 2,7% τον Μάρτιο, αν και δεν αποκλείεται τα οριστικά μεγέθη να είναι τελικά υψηλότερα, όπως έγινε και τον περασμένο μήνα. Βασική αιτία της έντασης των πληθωριστικών πιέσεων δεν είναι άλλη από την αύξηση των διεθνών τιμών των καυσίμων, χωρίς να μπορεί να αγνοηθεί και η πίεση από τις διεθνείς τιμές των τροφίμων, οι οποίες επί του παρόντος χαρακτηρίζονται ελεγχόμενες. Ειδικά όσον αφορά, όμως, το πετρέλαιο, η κατάσταση μόνο αισιοδοξία δεν επιτρέπει, υποχρεώνοντας και τον Αμερικανό Πρόεδρο Ομπάμα να ζητήσει από τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες να αυξήσουν τη παραγωγή τους, προκειμένου να πέσουν οι τιμές.
Η ουσία είναι, ωστόσο, ότι η τιμή του Brent βρισκόταν χθες στα επίπεδα των 125 δολαρίων χωρίς να δείχνει διάθεση υποχώρησης, υποβοηθούμενη από την ένταση στη Μέση Ανατολή αλλά κι από τα γνωστά κερδοσκοπικά παιχνίδια και για να αντιληφθεί κανείς τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει όχι μόνο στην ελληνική οικονομία αλλά και στη δυναμική ανάκαμψης του συνόλου της Ευρωζώνης, αρκεί να αναφερθεί ότι το σενάριο με βάση το οποίο δουλεύει η ΕΚΤ και η Κομισιόν δεν προβλέπει στη χειρότερη περίπτωση τιμές πάνω από τα 100 δολάρια! Αυτές οι εξελίξεις ήδη έχουν προκαλέσει τη πρώτη αύξηση επιτοκίων της ΕΚΤ εδώ και περίπου δυόμιση χρόνια, ενώ η "ζημιά" είναι μεγαλύτερη αν λάβει κανείς υπόψιν τις αυξήσεις που έχουν γίνει προ πολλού στη διατραπεζική δηλαδή στο EURIBOR, επιβαρύνοντας τους όρους χορηγήσεων για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Το δυσάρεστο για την ελληνική Κυβέρνηση και βέβαια για τους Έλληνες πολίτες είναι ότι το πλήγμα στη προσπάθεια αναθέρμανσης της πραγματικής οικονομίας γίνεται βαρύτερο λόγω του ότι οι αυξήσεις επιτοκίων από την ΕΚΤ κάνουν ακόμα πιο "σκληρό" το ευρώ. Το κοινό νόμισμα χθες "άγγιξε" το 1,50 έναντι του δολαρίου, το οποίο συνεχίζει να διολισθαίνει μετά τις ενέργειες της Ομοσπονδιακής Τράπεζας που επιθυμεί διακαώς να καταστήσει ακόμα πιο ανταγωνιστικό το αμερικανικό νόμισμα και πλέον η δυσκολία για τις εξαγωγές είναι προφανής. Και μπορεί η Ελλάδα να μην χαρακτηρίζεται χώρα εξαγωγική όπως η Γερμανία, αλλά αν σκεφτεί κανείς ότι τα όποια σημάδια ανάκαμψης των τελευταίων μηνών οφείλονται στην ενίσχυση των εξαγωγικών προσπαθειών, γίνεται προφανής η έκταση της ζημιάς που μπορεί να προκληθεί από τη περαιτέρω ενίσχυση του ευρώ. Αυτόν ακριβώς τον κίνδυνο επισήμανε χθες και ο επικεφαλής των συναλλαγματικών ερευνών της SOCIETE GENERALE, Kit Juckes, ο οποίος σε δηλώσεις του στη WALL STREET JOURNAL σημείωσε ότι εάν συνεχιστεί η διολίσθηση του δολαρίου και ισοτιμία φτάσει στο 1,50 ή στο 1,60, τότε αυτό θα είναι κακό νέο για την Ελλάδα, όχι μόνο γιατί θα πλήξει τις εξαγωγές της αλλά γιατί θα ανακόψει και το τουριστικό ρεύμα, αφού είναι προφανές ότι σε δύσκολους καιρούς οι ταξιδιώτες θα στρέψουν τη προσοχή τους σε φτηνότερους προορισμούς.
Το μόνο... καλό του σκληρού ευρώ είναι ότι θα αποτρέψει την ΕΚΤ από μια ταχεία αύξηση των επιτοκίων της, αλλά όπως επισημαίνουν πικρόχολα κάποιοι αναλυτές που περιμένουν περαιτέρω αύξηση 50 μονάδων βάσης έως τον Δεκέμβριο, το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον...