Σε πλήρη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στο Ιράκ οδηγούν τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών, εάν επιβεβαιωθούν μέχρι τέλους.
Με καταμετρημένο άνω του 91% των ψήφων επικρατεί ο συνασπισμός δυνάμεων «Σαϊρούν» του Σιίτη κληρικού Μοκτάντα αλ Σαντρ μπροστά από τη συμμαχία του υποστηριζόμενου από την Τεχεράνη Χάντι αλ Αμίρι, και το κόμμα του απερχόμενου πρωθυπουργού Χάιντερ αλ Αμπάντι -φαβορί για την επανεκλογή του μέχρι πρότινος- που βρίσκεται στην τρίτη θέση. Η συμμετοχή κυμάνθηκε μόλις στο 44,5% αντανακλώντας την αδιαφορία και την απαισιοδοξία των ψηφοφόρων.
Πρόκειται αναμφίβολα για μια αναπάντεχη ανατροπή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, που μετά την εισβολή των Αμερικανών έχει αναλωθεί σε μια αιματηρή θρησκευτική διαμάχη ανάμεσα στους Σιίτες, τους Σουνίτες και τους Κούρδους. Ήδη, πριν από την ήττα του Ισλαμικού Κράτους στη Μοσούλη ο αλ Σαντρ προειδοποιούσε ότι μετά την απελευθέρωση της κουρδικής πόλης η χώρα θα έπεφτε σε μια θρησκευτική και εθνική διένεξη, κάτι που ο ίδιος, αλλά και οι Ιρακινοί, ήθελαν πάση θυσία να αποφύγουν.
Ποιος είναι ο Μοκτάντα αλ Σαντρ
Η νίκη του 44χρονου λαϊκιστή αλ Σαντρ, γνωστού για τις αντιαμερικανικές εκστρατείες του και την απήχηση που έχει η ρητορική του στους νέους και τα φτωχά στρώματα της χώρας, μπορεί να οδηγήσει σε ριζική αναδιάταξη της σχέσης του Ιράκ με τις ΗΠΑ και το Ιράν. Γιος του Μεγάλου Αγιατολάχ Μοχάμαντ Σάντεκ αλ-Σαντρ, που δολοφονήθηκε τη δεκαετία του 1990 γιατί όρθωσε το ανάστημά του στον Σαντάμ Χουσεϊν, ο αλ Σαντρ ηγήθηκε δύο εξεγέρσεων κατά των Αμερικανών μετά την εισβολή στο Ιράκ το 2003.
Όταν δύο χρόνια αργότερα μια ομάδα νέων ξεκίνησε διαμαρτυρίες με το σύνθημα, ψωμί, ελευθερία, κοσμικό κράτος, ζητώντας αλλαγές ο αλ Σαντρ συνέλαβε το μήνυμα και έστειλε και δικούς του ανθρώπους στους δρόμους προσχωρώντας στο κίνημα, παρά το γεγονός ότι οι κοσμικές δυνάμεις, κομμουνιστές, σοσιαλδημοκράτες και άλλοι μέχρι τότε δεν ήταν φίλοι των Σαντριστών, τους οποίους αποκαλούσαν άπιστους. Όμως γρήγορα αντιλήφθηκαν ότι θα πρέπει να γίνουν οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αλλά και υπέρβαση του σεκταριστικού συστήματος του Ιράκ. Και έτσι, όλοι μαζί, κατέβηκαν στους δρόμους.
Έτσι το σύνθημα του αλ Σαντρ, που πιέζει για την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ, κι αντιτίθεται σφόδρα στην αυξανόμενη -λόγω του κομβικού ρόλου των υποστηριζόμενων από το Ιράν πολιτοφυλακών στην εκδίωξη του ISIS- επιρροή της Τεχεράνης στη χώρα του, για υπέρβαση των θρησκευτικών και εθνικών διαφορών μέσα σ’ ένα κοσμικό κράτος, φαίνεται ότι βρήκε απήχησε σ’ ένα εκλογικό σώμα κουρασμένο από τις διαμάχες μεταξύ Σιιτών, Σουνιτών και Κούρδων.
Η επιτυχία του συνασπισμού του θεωρείται ράπισμα των καθιερωμένων κομμάτων και του πολιτικού κατεστημένου και σηματοδοτεί την απαρχή ενός νέου κεφαλαίου στην πολυκύμαντη σκοτεινή ιστορία του Ιράκ.
Και μολονότι δεν μπορεί να γίνει ο ίδιος πρωθυπουργός, αφού δεν κατέβηκε υποψήφιος, η εκλογική του επιτυχία σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα θα διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην επιλογή του διαδόχου του αλ Αμπάντι.