Τι είδαμε στην Eurovision; Εκτός από δεκάδες γλυκανάλατα τραγούδια και βαρετές μπαλάντες -ίσως να ήταν μια από τις πιο αδιάφορες διοργανώσεις, είδαμε ένα ενδιαφέρον ντουέτο στην κορυφή.
Η Νetta, από το Ισραήλ, που κέρδισε την πρώτη θέση και η Ελένη Φουρέιρα, που εκπροσώπησε την Κύπρο, στη δεύτερη θέση, αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, τις δύο πλευρές της γυναίκας.
Μέσα στην υπερβολή της, η Νetta θέλησε να αρθρώσει τον δικό της λόγο, και να μας πει ότι μια γυναίκα μπορεί να κερδίζει κι όταν δεν είναι ωραία, ψηλή, γυμνασμένη και αδύνατη. Οταν δεν είναι επιθυμητή, εξ όψεως τουλάχιστον, κι ούτε αποτελεί το αντικείμενο του πόθου όλων των αντρών. Οταν έχει τα κότσια να αυτοσαρκαστεί, να κάνει γκριμάτσες, να τονίσει τις ατέλειές της. Να σταθεί απέναντι στον κόσμο έτσι όπως είναι, απέναντι σε όλους εκείνους που την σχολιάζουν και την κοροϊδεύουν, που εκτοξεύουν «ρατσιστικά» σχόλια για την εμφάνισή της. Υποσυνείδητα κάθε γυναίκα που δεν νοιώθει «τέλεια» και εισπράττει συστηματικά βλέμματα αποδοκιμασίας, αυτό θα ήθελε να πιστεύει. Οτι κάπου εκεί έξω υπάρχει και για εκείνη μια θέση ευτυχίας, μια νίκη...
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Bovary.gr