Απαρατήρητο πέρασε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» το προηγούμενο Σάββατο. Χονδρικά (και χονδροειδώς) υπερασπίζεται την άποψη ότι πρέπει να απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι ως προϋπόθεση ανάκαμψης της χώρας.
Επειδή σημασία δεν έχει μόνο "τι" λέει κάποιος αλλά και "ποιός" το λέει, ιδού: Πρόκειται για τον κ. Kevin Featherstone, καθηγητή Ευρωπαϊκών Σπουδών στην έδρα «Ελευθέριος Βενιζέλος» και διευθυντή του Ελληνικού Παρατηρητηρίου του φημισμένου LLondon School of Economics. Ο κ. Featherstone είναι ένας από τη χορεία των "διεθνών σοφών" που έχει προσλάβει – σε εθελοντική βάση - ο Πρωθυπουργός να συνηγορούν με τις απόψεις τους για το πρόβλημα της Ελλάδας. Μάλιστα είχε αναθέσει στον ίδιο και σε ορισμένες άλλες διεθνείς προσωπικότητες να του αποστείλουν έκθεση σχετικά με τις αλλαγές στο σύστημα διακυβέρνησης. Τι λέει λοιπόν ένας από τους πλέον έγκυρους συνομιλητές του Πρωθυπουργού; «Η πολιτική είναι θέμα επιλογών. Μια πιθανή χρεοκοπία αφαιρεί αυτήν την πολυτέλεια. Στην περίπτωση της Ελλάδας, μια χρεοκοπία θα ανάγκαζε τους πολιτικούς να κάνουν αυτό που μέχρι στιγμής διστάζουν: να μειώσουν δηλαδή δραστικά τον αριθμό των υπαλλήλων που εργάζονται στο Δημόσιο». Παρότι γνωρίζει ότι τα δικαστήρια θα εμπόδιζαν μια τέτοια κίνηση, προειδοποιεί πως «η χρεοκοπία ακυρώνει τα δικαιώματα που έχει κανείς στα χαρτιά».
Ο Featherstone προειδοποιεί πως «οι ξένοι –και η τρόικα– φοβούνται ότι η δυναμική των μεταρρυθμίσεων εξαντλείται» παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να προσφέρει διαβεβαιώσεις στους διεθνείς επενδυτές με την πρόσφατη ανακοίνωση του νέου πακέτου μέτρων.
Τονίζει ότι «για να μη φτάσουμε όμως σε αυτό το σημείο, είναι αναγκαίο να ξεκινήσει η αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα τώρα, με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων στις σχετικές συζητήσεις» ώστε να πειστούν και οι αγορές και η τρόικα. ότι το γενικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που επιχειρεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση είναι σοβαρό. «Το κράτος θα έχει την πολυτέλεια του χρόνου να συζητήσει τις απαραίτητες αποζημιώσεις και τα κίνητρα που θα παράσχει στους δημοσίους υπαλλήλους που θα χάσουν τη δουλειά τους. Είναι κάτι πολύ πιο ανθρώπινο από τις αδιάκριτες και μαζικές απολύσεις, οι οποίες θα επιβληθούν έπειτα από μια χρεοκοπία» λέει μάλλον «απειλητικά» ο καθηγητής Featherstone.
Το άρθρο του ξεκινά με την εμπειρία των Πολωνών μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο οι οποίοι θέλησαν να ξαναχτίσουν την κατεστραμμένη Βαρσοβία. «Η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων θα πρέπει να εύχεται με όλη της την καρδιά να μπορούσε να εγκαταλείψει την υφιστάμενη δημόσια διοίκηση, να γκρεμίσει τη γραφειοκρατία και να ξεκινήσει πάλι από την αρχή, όπως οι κάτοικοι της Βαρσοβίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι με το κλίμα που επικρατεί σήμερα, θα έχτιζαν κάτι καλύτερο στη θέση του σημερινού οικοδομήματος, μια γραφειοκρατία πιο αποτελεσματική και πιο καθαρή» λέει ο Featherstone. Κάνοντας μια επιτομή στο ελληνικό πολιτικό πρόβλημα τονίζει ότι εδώ και δύο δεκαετίες, «τα βασικά συνθήματα που μονοπωλούν τις προεκλογικές αναμετρήσεις είναι η κάθαρση, ο εκσυγχρονισμός και η επανίδρυση του κράτους» και παρατηρεί αιχμηρά: «Πουθενά αλλού, εκτός από το πρώην κομουνιστικό μπλοκ, δεν συναντά κανείς τέτοια εμμονή με τη συγκεκριμένη θεματολογία».
Επιπλέον, τονίζει ο φίλος του Πρωθυπουργού, «πρώην υπουργοί και από τα δύο κόμματα παραδέχονται σε ιδιωτικές συζητήσεις τους ότι ο αριθμός των υπαλλήλων που εργάζονται στα υπουργεία θα μπορούσε να περικοπεί κατά ένα τέταρτο, ένα τρίτο, ίσως και στο μισό, χωρίς απαραίτητα να επηρεαστεί αρνητικά το επίπεδο της λειτουργίας τους». Τονίζει (ορθά) ότι οι διορισμοί στο Δημόσιο «χρησιμοποιήθηκαν κατά παράδοση για να ικανοποιηθούν τα «ρουσφέτια» σε «ημετέρους» και για να αντικαταστήσουν, με τρόπο ανώμαλο, την έλλειψη αποτελεσματικού κράτους πρόνοιας». Για να καταλήξει στο συμπέρασμα πως «στη σημερινή κρίση χρέους, καμία προσπάθεια ανάταξης της οικονομίας δεν θα επιτύχει τους στόχους της, αν δεν συνοδευτεί από δραστική ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα, στην οποία θα περιλαμβάνεται και ο περιορισμός των υπαλλήλων του».
Ο κ. Featherstone επικρίνει την πολιτική της κυβέρνησης πριν από ένα χρόνο: «Το πρώτο κύμα μέτρων λιτότητας που εφαρμόστηκε πέρυσι περιελάμβανε οριζόντιες περικοπές για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, αντί για μια αναθεώρηση των θέσεων και των λειτουργιών που χρειάζεται να συνεχίσουν να υφίστανται και εκείνων που δεν χρειάζονται» και επισημαίνει με φλέγμα πως «η υπόσχεση διαδοχικών κυβερνήσεων ότι θα προσλαμβάνουν λιγότερο προσωπικό στο Δημόσιο από εκείνο που συνταξιοδοτείται, έχει καταντήσει κακόγουστο αστείο». Ο καθηγητής του LSE επικρίνει ευθέως υπουργούς της κυβέρνησης οι οποίοι «ακόμη και σήμερα, κάποιοι συζητούν αν πρέπει να εφαρμοστεί πλήρες πάγωμα, ή η αναλογία μιας πρόσληψης προς πέντε αποχωρήσεις» παρατηρώντας πως «το πρόβλημα εντοπίζεται στο να μειωθούν οι δαπάνες, αντί να μελετηθούν οι ανάγκες και το πώς θα αυξηθεί η αποτελεσματικότητα».
«Ο Φραντς Κάφκα δεν θα μπορούσε να γράψει καλύτερο μυθιστόρημα για την τρέλα της γραφειοκρατίας, από την πραγματικότητα που συναντά κανείς στην Ελλάδα» τονίζει ακόμη και – ως καλός γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας - αναφέρεται στην πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου, με την οποία δικαιώνονται οι συμβασιούχοι του ΟΠΑΠ.
«Μπορεί να αφορά ειδικές περιπτώσεις πριν από την αναθεώρηση του 2001, αλλά μας υπενθυμίζει το βάρος που δημιουργεί το καθεστώς «μονιμότητας» στα δημόσια ταμεία» επισημαίνει και καταλήγει: «Ποιος, αλήθεια, υποστηρίζει ότι το να κρύβεις υποαπασχολούμενο προσωπικό στα υπουργεία είναι καλύτερη κοινωνική επιλογή από ένα πραγματικό κράτος πρόνοιας και επενδύσεις για ανάπτυξη;».
Επειδή ο κ. Featherstone δεν είναι τυχαίο πρόσωπο και ασφαλώς γνωρίζει τι συμβαίνει στην Ε.Ε. και τι ζητούν από την κυβέρνηση καλό θα ήταν να μάθουμε και την γνώμη που έχει ο Πρωθυπουργός για τις απόψεις του συμβούλου του, όπως και ο υπουργός Εσωτερικών κ. Γιάννης Ραγκούσης επ' αυτών...