Η συζήτηση για την καθιέρωση ενός κοινού προϋπολογισμού της Ευρωζώνης μαζί με την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης μπαίνει σήμερα στο τραπέζι του Eurogroup, στην επίσημη ατζέντα του οποίου δεν υπάρχει το ελληνικό ζήτημα.
Ωστόσο, οι όποιες συζητήσεις γίνουν θα είναι στο περιθώριο της συνεδρίασης και θα επικεντρωθούν στα αποτελέσματα του πρώτου γύρου διαπραγμάτευσης και στην πρόοδο των μεταρρυθμίσεων.
Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης θα προετοιμάσουν το έδαφος για τη σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου, που θα ασχοληθεί με τις μεταρρυθμίσεις για τη βαθύτερη ενοποίηση.
Ωστόσο, δεν αναμένεται η επίτευξη συμφωνίας με δεδομένο ότι υπάρχουν πολύ διαφορετικές απόψεις μεταξύ των 19 χωρών της Ευρωζώνης σχετικά με τις περισσότερες πτυχές της μεταρρύθμισης.
Με τη σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης στις 15 Δεκεμβρίου θα αρχίσει ένα εξάμηνο διαβουλεύσεων για τη βαθύτερη ενοποίηση και στη σύνοδο κορυφής τον Ιούνιο του 2018 θα ληφθούν αποφάσεις για το πώς θα διαμορφωθεί μελλοντικά η ενιαία νομισματική περιοχή.
Μεταξύ των πιθανών αλλαγών περιλαμβάνονται ιδέες για τη συγκέντρωση χρημάτων για τις χώρες της Ευρωζώνης που θα διαχειρίζεται ένας υπουργός Οικονομικών της, ο οποίος θα απαντά σε βουλευτές της Ευρωζώνης στο Ευρωκοινοβούλιο.
Aλλες προτάσεις περιλαμβάνουν τη μετατροπή του ευρωπαϊκού ταμείου διάσωσης σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο και τη δημιουργία ενός μηχανισμού κρατικής χρεοκοπίας, ο οποίος θα οδηγούσε στην άσκηση πίεσης από τις αγορές στις κυβερνήσεις, ώστε να ακολουθούν συνετές δημοσιονομικές πολιτικές.
Ορισμένοι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης πιστεύουν ότι η συμμετοχή των αγορών είναι αναγκαία, επειδή οι δημοσιονομικοί κανόνες της ΕΕ - το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης - έχουν γίνει τόσο πολύπλοκοι και επιρρεπείς σε πολιτικές ερμηνείες, ώστε δεν είναι πλέον αποτελεσματικοί.
Οι υπουργοί Οικονομικών θα συζητήσουν σήμερα πώς θα τους κάνουν πιο απλούς, καθώς από τους κανόνες για το ανώτερο όριο του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ και του χρέους στο 60% του ΑΕΠ το 1992 έχουμε φθάσει σε κανόνες που καταγράφονται σε εκατοντάδες σελίδες νομικών κειμένων και επεξηγήσεων.
«Περάσαμε από ένα άρθρο στη συνθήκη του Μάαστριχτ σε 400 σελίδες και αυτό δεν είναι 400 φορές καλύτερο», σημείωσε ο αξιωματούχος. Χωρίς, όμως, συμφωνία σε κάθε πτυχή της μεταρρύθμισης, η συζήτηση θα είναι δύσκολη.
Αναφορικά με το βασικό στοιχείο της μεταρρύθμισης, που είναι ο προϋπολογισμός της Ευρωζώνης, οι απόψεις για το μέγεθός του κυμαίνονται από εκατοντάδες δισεκατομμυρίων ευρώ έως το να μην υπάρχει καθόλου ένας τέτοιος προϋπολογισμός.
Δεν υπάρχει συμφωνία για το αν θα πρέπει να χρηματοδοτείται αυτός από ειδικούς φόρους ή εισφορές των χωρών ή για τον αν θα πρέπει να κάνει μεταβιβάσεις ή να δανείζει χρήματα. Ορισμένες χώρες θέλουν ο προϋπολογισμός να στηρίζει μεταρρυθμίσεις ή επενδύσεις, ενώ άλλες θεωρούν ότι θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την καταβολή επιδομάτων ανεργίας ή την αντιμετώπιση μακροοικονομικών σοκ που πλήττουν λίγες χώρες της Ευρωζώνης.
Συμφωνία δεν υπάρχει ούτε για το πώς θα ολοκληρωθεί η τραπεζική ένωση της Ευρωζώνης με ένα πανευρωπαϊκό σύστημα ασφάλισης καταθέσεων. Η Γερμανία είναι κάθετα αντίθετη στο σχέδιο αυτό, επειδή φοβάται ότι οι πιο εύρωστες γερμανικές τράπεζες μπορεί να αναγκασθούν να στηρίζουν ασθενέστερες ανταγωνίστριές τους άλλων χωρών της ΕΕ, όπως της Ιταλίας, όπου ο μεγάλος όγκος των «κόκκινων» δανείων αποτελεί κίνδυνο για τη σταθερότητα του τραπεζικού τομέα.