«Ωρολογιακή βόμβα», το χρονόμετρο της οποίας όλοι γνώριζαν ότι μετράει αντίστροφα, αποτελούν τα αναδρομικά στους πρώην βουλευτές που έχουν συνταξιοδοτηθεί (και τις οικογένειες όσων δεν ζουν πλέον).
Μάλιστα, ο σάλος που προκλήθηκε χθες από την αποκάλυψη της τελεσιδικίας της σχετικής δικαστικής απόφασης επιβεβαιώνει επί της ουσίας την υποκρισία του πολιτικού συστήματος. Γιατί μπορεί όλα τα κόμματα να έσπευσαν να στηλιτεύσουν το γεγονός ότι δεκάδες εκατομμύρια ευρώ (τα οποία μπορούν να φθάσουν και τα 50, αν και όταν εκδικασθούν και τελεσιδικήσουν όλες οι προσφυγές πρώην βουλευτών, που φθάνουν τις 160!), αλλά το θέμα ήταν γνωστό και αναμενόμενο από το... 2009.
Η ΝΔ, με ανακοίνωσή της, κατηγορεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για την αναγνώριση του «δικαιώματος» των συνταξιούχων βουλευτών να αξιώσουν αναδρομικά αποζημιώσεις από το Δημόσιο επικαλούμενοι την «ανάγκη» εξίσωσης των αποδοχών τους με αυτές του Προέδρου του Αρείου Πάγου, επειδή αυτή την δυνατότητα τους την έδωσε «κρυφή» διάταξη που περιλήφθηκε στον νόμο Κατρούγκαλου (4387/2016) για το ασφαλιστικό, ενώ εκείνη , ως κυβέρνηση, με δικό της νόμο του 2008, είχε αποκλείσει κάτι τέτοιο.
Το υπουργείο Οικονομικών, τοποθετούμενο επί του ζητήματος (και στην ουσία απαντώντας στις αιτιάσεις κυρίως της ΝΔ αλλά και των άλλων κομμάτων), με δική του ανακοίνωση αναφέρει ότι στην πραγματικότητα ο νόμος του 2008 είναι αυτός που δημιούργησε το θέμα και έδωσε «σήμα» διεκδίκησης αναδρομικών σε πρώην βουλευτές («γαλαζοπράσινοι», στην συντριπτική τους πλειοψηφία...) να ζητήσουν αναδρομική εξίσωση των αποδοχών τους με αυτές του Προέδρου του Αρείου Πάγου, και απλώς ο νόμος Κατρούγκαλου επιχείρησε να αντιμετωπίσει «ρυθμιστικά» το τετελεσμένο γεγονός των τελεσίδικων αποφάσεων, οι οποίες χωρίς τον νόμο αυτόν (4387/2016) θα ήταν άμεσα εκτελεστές και στο σύνολό τους! Δηλαδή, τα αναδρομικά θα τα εισέπρατταν ούτως ή άλλως οι πρώην βουλευτές, και ...απλώς το θέμα ήταν η διαδικασία της είσπραξης!
Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι οι αξιώσεις των βουλευτών δεν βασίζονται σε κάποια ρητή διάταξη νόμου αλλά στην Συνταγματική διάκριση των εξουσιών που ερμηνεύτηκε ως ισοδυναμία των τριών εξουσιών και κατ επέκταση εξομοίωση των αποδοχών τους. Την ερμηνεία αυτή την έδωσαν αρχικά οι δικαστές όταν διεκδίκησαν αυξήσεις για τον εαυτό τους και στη συνέχεια την υιοθέτησε και το «Μισθοδικείο», το ειδικό δικαστήριο δηλαδή που συνέστησαν με απόφασή τους οι... ίδιοι οι δικαστές για να αποφασίζει επί των αποδοχών τους, μισθών και συντάξεων!
Η αναδρομικότητα του αιτήματος των βουλευτών φθάνει ως το 2009, γιατί το 2008 η τότε Βουλή αποφάσισε να μην ακολουθήσει τις μισθολογικές «ωριμάνσεις» των ανώτατων δικαστών. Από το 2008 έως και σήμερα οι απολαβές δικαστών και βουλευτών ακολουθούν σχεδόν αντίθετη πορεία (αυξήσεις για τους πρώτους και μειώσεις για τους δεύτερους). Ωστόσο και αυτή η πορεία είναι μάλλον προσχηματική καθώς , όπως φαίνεται και από το δημοσίευμα, με την αποχώρησή τους από την Βουλή οι περισσότεροι σπεύδουν να εισπράξουν αναδρομικά όσα «έχασαν» από το 2009 και έπειτα.
Πάντως, το υπουργείο Οικονομικών, ξεκαθάρισε ότι το θέμα «παγώνει» (αλλά, φυσικά, δεν ακυρώνεται...), η ικανοποίηση του αιτήματος των πρώην βουλευτών «δεν αποτελεί προτεραιότητα της κυβέρνησης», στην τρέχουσα δημοσιονομική συγκυρία, και στο προσεχές μέλλον δεν δεν πρόκειται να εκδοθεί σχετική υπουργική απόφαση που απαιτείται για την υλοποίηση της δικαστικής απόφασης...
Η αντίδραση των κομμάτων
Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να δηλώσει με ανακοίνωση πως η αξίωση των πρώην βουλευτών είναι «ντροπιαστική». Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης προειδοποίησε πως όσοι δεν αποσύρουν τις δικαστικές προσφυγές θα τεθούν εκτός κόμματος. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη καλεί να αποσυρθούν οι προσφυγές, ενώ και ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης επισημαίνει προς τους συνταξιούχους βουλευτές πως «υπάρχουν άλλες επείγουσες προτεραιότητες».