Πώς μπορεί να προστατευτεί ένα κορυφαίο, αλλά ημιτελές κτίριο, δείγμα του αθηναϊκού μοντερνισμού, χωρίς ο χαρακτηρισμός να εμποδίζει την πολιτιστική χρήση του σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες;
Αυτό το ερώτημα απασχόλησε χθες Πέμπτη το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, τα μέλη του οποίου έθεσαν στο επίκεντρο της συζήτησής τους το Ωδείο Αθηνών -το εμβληματικό έργο του Ιωάννη Δεσποτόπουλου, που βρίσκεται επί των οδών Βασιλέως Γεωργίου, Ρηγίλλης και λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου.
Η μουσική Ακαδημία με τις στοές και τον κήπο
Το κτίριο δημιουργήθηκε έπειτα από πανελλήνιο διαγωνισμό του 1959 και μελετήθηκε από τον σπουδαίο αρχιτέκτονα Ιωάννη Δεσποτόπουλο για 27 χρόνια, από το 1959 ως το 1986, με την κατασκευή του να ξεκινάει ωστόσο το 1972.
Το κτιριολογικό πρόγραμμά του σχεδιάστηκε για να επιτελέσει τη λειτουργία μιας Μουσικής Ακαδημίας και περιλάμβανε μια πληρότητα επιμέρους λειτουργιών, όπως αίθουσα συναυλιών, μουσείο και βιβλιοθήκη, αίθουσες μαθημάτων, ναό.
Κυρίαρχο στοιχείο της σύνθεσης του Δεσποτόπουλου, είναι οι στοές, οι οποίες συμβάλλουν στην ομαλή μετάβαση από τον εσωτερικό χώρο στο ύπαιθρο. Ωστόσο, ο κήπος και το κατώτερο επίπεδο του κτιρίου δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ, με τις εξωτερικές κλίμακες να παραμένουν απλώς σκυροδετημένες.
Μοντέρνα αρχιτεκτονική σε συνδυασμό με το κλασικό
Σήμερα, η διοίκηση του Ωδείου έχει εντάξει στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Αττική 2014-2020», έργο αποπεράτωσης και εκσυγχρονισμού μέρους του κτιρίου, με σκοπό την ένταξη νέων, σύγχρονων λειτουργιών και τη μετατροπή του σε πολυδύναμο πολιτιστικό κέντρο.
Η δρομολόγηση των παραπάνω εργασιών προκάλεσε την αντίδραση της κοσμητείας της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, η οποία υπέβαλε στην Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Αττικής, Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας και Κυκλάδων αίτημα για το χαρακτηρισμό του κτιρίου ως νεώτερου μνημείου.
Όπως εξήγησε κατά τη συνεδρίαση του ΚΣΝΜ ο κοσμήτορας της Αρχιτεκτονικής Σχολής, Δημήτρης Ησαΐας, «θεωρήσαμε ότι έπρεπε να παρέμβουμε για να επιζήσει το κτίριο και τα επόμενα χρόνια», ενώ ο καθηγητής της Σχολής, Παναγιώτης Τουρνικιώτης, διευκρίνισε ότι «το κτίριο πρέπει να λειτουργήσει το συντομότερο δυνατόν και με σύγχρονους όρους», αφού όμως προηγηθεί η κήρυξή του, ώστε να ελέγχεται όποια μελέτη υποβληθεί γι' αυτό.
«Θέλουμε να γίνει σεβαστό το δισυπόστατο στοιχείο του κτιρίου, καθώς αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα συγκερασμού της μοντέρνας αρχιτεκτονικής με αφετηρία το Μπαουχάους και του κλασικιστικού πνεύματος».
Από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος του ΔΣ του Ωδείου, Νίκος Τσούχλος, εξήγησε ότι «είμαστε ένα βήμα πριν από τη συμβασιοποίηση του έργου εκσυγχρονισμού» και έκανε έκκληση, η όποια απόφαση «να μην ανακόψει την πορεία του έργου, γιατί αν χαθεί η χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, τότε δεν θα μπορέσει να υλοποιηθεί».
Ο ίδιος διευκρίνισε ότι βασική λογική του ΔΣ είναι «η διάσωση του κτιρίου και η ανάδειξη του αρχιτεκτονικού του χαρακτήρα. Θέλουμε να κάνουμε εκσυγχρονισμό αλλά με διατήρηση όλων των στοιχείων που αποτελούν την αρχιτεκτονική ποιότητα του κτιρίου».
Τα μέλη του ΚΣΝΜ, έκριναν ομόφωνα ότι το κτίριο πρέπει να χαρακτηριστεί ως μνημείο.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ