Δύο είναι τα ερωτήματα που απασχολούν την επόμενη ημέρα του μακελειού στο Λας Βέγκας: ποια ήταν τα κίνητρα του δράστη και τι επιτέλους θα κάνει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ για την ανεξέλεγκτη οπλοκατοχή ώστε να αποφευχθούν νέες τραγωδίες.
Αναφορικά με το πρώτο ερώτημα, η αστυνομική έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη αναμένεται να πάρει καιρό. Το γεγονός όμως ότι ο δράστης βρέθηκε με δεκάδες όπλα στην κατοχή του, φέρνει για ακόμη μια φορά στην επικαιρότητα τη διαχρονική πλέον απορία: τι θα γίνει με την χωρίς όριο αγορά όπλων στις Ηνωμένες Πολιτείες; Πόσες τραγωδίες πρέπει να συμβούν ακόμη για να παρθούν μέτρα;
Σε αυτό το ερώτημα καλείται να απαντήσει ο νυν πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος πάνω στο θέμα της οπλοκατοχής, όπως άλλωστε και σε μια σειρά από άλλα θέματα, έχει αλλάξει ακρετές φορές απόψεις με το πέρασμα των ετών.
Ενάντια στα όπλα
Στη δεκαετία του 1990 και του 2000 ο Τραμπ εξέφραζε τη στήριξή του στην απαγόρευση των αποκαλούμενων «όπλων επίθεσης», για παράδειγμα μακρύκανες καραμπίνες στρατιωτικού τύπου και όπλα που πυροβολούν επαναλαμβανόμενα.
«Γενικά είμαι αντίθετος στον έλεγχο της οπλοκατοχής, αλλά στηρίζω την απαγόρευση όπλων επίθεσης και μιας ελάχιστα μεγαλύτερης περιόδου αναμονής για την αγορά ενός όπλου», έγραφε το 2000 στο βιβλίο του «Η Αμερική που αξίζουμε».
Όσο όμως άρχισε να ασχολείται πιο σοβαρά με την πολιτική, άλλαζαν και οι απόψεις του περί οπλοκατοχής. Μέχρι την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του το 2015 είχε εξελιχθεί σε... τυπικός Ρεπουμπλικανός, που έβλεπε οποιαδήποτε μορφή κανονισμού για τα όπλα ως παραβίαση των συνταγματικών του δικαιωμάτων.
Και ύστερα ήρθε η NRA
Τον Οκτώβριο του 2015, για παράδειγμα, σε ένα ντιμπέιτ του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, υπερηφανευόταν ότι συχνά κρατούσε όπλα ενώ δήλωνε ότι οι ζώνες απαγόρευσης πυροβόλων όπλων σε χώρους όπως σχολεία, εκκλησίες και στρατιωτικές βάσεις είναι «καταστροφή».
Μάλιστα κατά καιρούς έχει πει πως η απάντηση στις μαζικές δολοφονίες είναι το να έχουν οι πολίτες πυροβόλα όπλα, υποστηρίζοντας ότι ο φόρος θανάτου στις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και το Σαν Μπερναντίνο θα ήταν μικρότερος αν οι σφαίρες πήγαιναν σε δύο κατευθύνσεις, δηλαδή και προς τα θύματα και προς τους θύτες.
O Ντόναλντ Τραμπ μιλάει σε φόρουμ του NRA, τον περασμένο Απρίλιο (Φωτογραφία: ASSOCIATED PRESS)
Προς έκπληξη πολλών μάλιστα, πριν καλά καλά γίνει αποδεκτός από το ίδιο του το κόμμα, τον Μάιο του 2016 εξασφάλισε τη στήριξη της Εθνικής Ομοσπονδίας Όπλων (ΝRA). Η ομοσπονδία θα ξόδευε περισσότερα από 30 εκατ. δολάρια την προεδρική του καμπάνια, στη διάρκεια της οποίας ο Τραμπ επρόκειτο να επιτεθεί πολλές στην πολιτική του αντίπαλο, Χίλαρι Κλίντον, κατηγορώντας την ότι υποστηρίζει τους ελέγχους στην οπλοκατοχή και λέγοντας ότι η δική του υποψηφιότητα προστατεύει τα δικαιώματα των περίπου 55 εκατ. Αμερικανών που κατέχουν όπλα.
Η σχέση Τραμπ – Ομοσπονδίας επλήγη μόνο μια φορά: τον περασμένο Ιούνιο, μετά το μακελειό με τους 49 νεκρούς σε κλαμπ στο Ορλάντο, ο Τραμπ εμφανίστηκε να υποστηρίζει τους περιορισμούς στην αγορά όπλων για λόγους εθνικής ασφάλειας. Μια στήριξη που περιορίστηκε σε ένα tweet χωρίς ποτέ να γίνει πράξη.
I will be meeting with the NRA, who has endorsed me, about not allowing people on the terrorist watch list, or the no fly list, to buy guns.
Κι ενώ η απάντηση του Τραμπ μετά την τραγωδία στο Λας Βέγκας περιορίζεται σε έκφραση συλλυπητηρίων, η Αμερική εξακολουθεί να μετράει τις πληγές της. Το ζήτημα είναι ότι «οι σκέψεις και οι προσευχές» έχουν εξαντληθεί. Είναι ώρα για πράξεις, άβολες για έναν πρόεδρο που έχτισε την προεδρία του με μπαρουτοκαπνισμένα δολάρια.