«Η Ελλάδα επανέρχεται στην αγορά ομολόγων με όρους χειρότερους από το 2014 και η κυβέρνηση ομολογεί ότι θέλει να επανέλθει στο 2014. Ο κ. Τσίπρας γλείφει εκεί που έφτυνε».
Την επισήμανση αυτή έκανε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, σχολιάζοντας στον Σκάι την έξοδο της χώρας στις αγορές.
Σημεία από τη συνέντευξη του Ευάγγελου Βενιζέλου στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ και στον Άρη Πορτοσάλτε.
Για την έξοδο στις αγορές
«Μετά από τρία χαμένα χρόνια, όπως σωστά έχει ειπωθεί, επανέρχεται στις αγορές η Ελλάδα και επανέρχεται με όρους, δυστυχώς, χειρότερους από αυτούς που υπήρχαν την άνοιξη του 2014»
«Αυτό που κάνει ο κ. Τσίπρας και η ομάδα του, είναι μία μεγάλη έμπρακτη συγνώμη, δηλαδή αυτό που λέει ο κ. Βαρουφάκης, ζητήστε συγνώμη από τους Σαμαροβενιζέλους, αυτό το κάνει ο κ. Τσίπρας, δεν το λέει.
Το ότι δεν το λέει είναι μία πολιτική ανεντιμότητα, είναι μία ιστορική ανεντιμότητα, είναι έλλειψη θάρρους και γενναιότητας, άρα είναι διατήρηση ενός ψέματος, απελπισμένη προσπάθεια να συντηρηθεί ένα ψέμα που έχει καταρρεύσει. Όμως, εμπράκτως, κάνει κάτι πολύ παραπάνω από τη συγνώμη, γλείφει εκεί που έφτυνε, μόνον που το κάνει αργά και το κάνει άτεχνα και αυτό συνεπάγεται πρόσθετο κόστος για τη χώρα.»
«Τι έλεγε ο κ. Τσίπρας το 2014; Ότι έχουμε «πλεόνασμα θράσους», ότι είναι μία «στημένη θεατρική παράσταση», ότι πρόκειται για ένα «πάρτι των τοκογλύφων», επειδή είχαμε πάρει τότε ένα πρώτο δάνειο από τις αγορές, ένα ομόλογο είχε αγοραστεί από τις αγορές με τις αποδόσεις του 2014. Τώρα λοιπόν, ενώ κάποιοι πανηγυρίζουν λέγοντας, έχουμε μία απόδοση λίγα ποσοστά, λίγα δέκατα φθηνότερη, αντί για 4,95% έχουμε 4,625%, θρίαμβος. Δεν είναι δυστυχώς έτσι, γιατί η Ευρωζώνη συνολικά, με κριτήριο τη Γερμανία που είναι η βάση υπολογισμού των αποδόσεων έχει πάει πολύ παρακάτω. Δανείζονται όλες οι χώρες πολύ φθηνότερα. Όμως ο υπολογισμός γίνεται με βάση το γερμανικό ομόλογο το αντίστοιχο, το πενταετές. Το spread, το λεγόμενο, είναι η διαφορά κόστους δανεισμού σε σχέση με τη Γερμανία. Η Γερμανία το 2014 είχε αποδόσεις στο πενταετές ομόλογο +0,6, τώρα έχει -0,2, δηλαδή τώρα η απόδοση είναι αρνητική, την πληρώνουν οι δανειστές τη Γερμανία. Αν, λοιπόν, υπολογίσεις πόσο καλύτερη είναι η βάση της Γερμανίας τώρα, βλέπεις ότι το spread με το οποίο δανειζόμαστε εμείς το 2017 είναι 481 μονάδες βάσης, ενώ το 2014 ήταν 435 μονάδες βάσης, άρα έχουμε επιδείνωση, έχουμε σχετικά ακριβότερο κόστος δανεισμού.»
«Ο παράγοντας που επιδεινώνει την κατάσταση και την οδηγεί σε αδιέξοδο είναι πρωτίστως πολιτικός, η ίδια η παρουσία της κυβέρνησης είναι που προκαλεί το πρόβλημα, το country risk, ο κίνδυνος της χώρας ήταν μέχρι το 2015 η επικείμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα είναι η ύπαρξή του μαζί με τους ΑΝΕΛ, είναι η ύπαρξη της κυβέρνησης καθεαυτή που συνιστά το πρόβλημα για την ομαλή επάνοδο της χώρας στις αγορές.»
«Δείτε την κατάρρευση ενός ακόμη τεράστιου συμβολικού ψέματος, ότι κακώς κάναμε την έκδοση με Αγγλικό Δίκαιο το 2012. Τώρα, πώς την κάνουν; Με Αγγλικό Δίκαιο, βεβαίως, και πανηγυρίζουν. Αλλά τι να πω εδώ; Το ψέμα έχει κατακλύσει τη χώρα και έχει αλλοιώσει τον τρόπο του σκέπτεσθαι, αυτό είναι το μεγάλο μας θέμα. Για να βγούμε, λοιπόν, από την κρίση πρέπει να βγούμε από τον τρόπο σκέπτεσθαι, στον οποίο μας έχει εγκλωβίσει μία αντιμνημονιακή επιχείρηση λαϊκισμού και κυρίως ο δημοσιονομικός λαϊκισμός, ο οποίος καθηλώνει τη χώρα.»
Για το νομοσχέδιο για την ανώτατη εκπαίδευση
«Το νομοσχέδιο για την ανώτατη εκπαίδευση, ότι συνιστά έναν μηχανισμό επιστροφής στο παρελθόν.»
«Καταστρέφουμε το μέλλον της χώρας στο πιο ευαίσθητο πεδίο που είναι το διανοητικό κεφάλαιο, η ικανότητα παραγωγής γνώσης, δηλαδή η ικανότητα να καινοτομείς, η ικανότητα να είσαι μέσα στο παιχνίδι της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης»
Για τις νέες αποκαλύψεις Βαρουφάκη
«Στην πραγματικότητα πρόκειται για «συνεργάσιμους μάρτυρες», οι οποίοι θέλουν να είναι και προστατευόμενοι μάρτυρες και αποκαλύπτουν μία ολόκληρη ιστορία. Τι αποκαλύπτουν; Ότι περάσαμε ξυστά από την απόλυτη καταστροφή».
«Σας το λέει αυτό ένας άνθρωπος που έχει αποκρούσει την πρόταση να φύγει η χώρα εθελοντικά από την Ευρωζώνη, διότι όπως έχω περιγράψει πολλές φορές βρέθηκα αντιμέτωπος με την πρόταση του κ. Schäuble να φύγει η χώρα από την Ευρωζώνη, τον Οκτώβριο του 2011, στο Βρότσλαβ της Πολωνίας και τα έχει περιγράψει και ο κ. Schäuble στο βιβλίο του και σε συνεντεύξεις του και έχει πει πολλές φορές ότι σεβάστηκε αυτό που του είπα, ότι ο ελληνικός λαός δεν θέλει να νιώσει την απόλυτη καταστροφή. Νιώθει αυτήν τη στιγμή τις δραματικές επιπτώσεις της λιτότητας και της προσαρμογής, αλλά το να χάνεις το 25% ή το 30% του εισοδήματός σου είναι διαφορετικό από το να χάσεις το 85% ή το 90% του εισοδήματός σου, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι αποκτάς κυριαρχία με εθνικό νόμισμα, το οποίο είναι νόμισμα χωρίς αντίκρισμα»
Σχετικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος και το δημοψήφισμα
«Το μεγάλο επίτευγμα της αναθεώρησης του 2001, που είναι η πραγματική τελευταία αναθεώρηση, ολική αναθεώρηση του Συντάγματος, είναι ότι ένωσε το έθνος γύρω από το Σύνταγμα. Γιατί υπήρξε μία μεγάλη συνταγματική συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας σε σχέση με τις τροποποιήσεις του 1986 και του 2001, και του ΠΑΣΟΚ –του τότε ισχυρού ΠΑΣΟΚ– σε σχέση με το σύνταγμα του 1975. Άρα, το 2001 διαμορφώνεται η εθνική συνταγματική συναίνεση.»
«Το Σύνταγμα της Ελλάδος είναι ένα πλήρες σύστημα προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων συλλογικής δράσης, ένα πλήρες σύστημα θεσμικών εγγυήσεων για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Δεν υπάρχει άλλο Σύνταγμα στην Ευρώπη που να περιβάλλει με τέτοιες εγγυήσεις τη δικαστική εξουσία, όσο και αν αυτό φαίνεται περίεργο, επειδή το Υπουργικό Συμβούλιο επιλέγει την ηγεσία της δικαιοσύνης. Σε άλλες χώρες επιλέγει σύσσωμα τα δικαστήρια, ας πούμε στις Ηνωμένες Πολιτείες και τα εννιά μέλη του Ανωτάτου Δικαστηρίου επιλέγονται από τον Πρόεδρο και τη Γερουσία. Άρα, ευτυχώς που έχουμε τέτοιου είδους συνταγματικές ρυθμίσεις και δεν μπορεί να γίνει η Ελλάδα Πολωνία και Ουγγαρία στα θέματα δικαιοσύνης. Και ευτυχώς που έχουμε το άρθρο 110 του Συντάγματος, που διασφαλίζει τον αυστηρό χαρακτήρα του Συντάγματος, δηλαδή την υπεροχή του σε σχέση με την κοινή νομοθεσία. Προβλέπει μία αποκλειστική διαδικασία αναθεώρησης και αποτρέπει τα τεχνάσματα του συνταγματικού δημοψηφίσματος, που είναι η χειρότερη μορφή λαϊκισμού, γιατί ο συνταγματικός λαϊκισμός είναι η αίσχιστη μορφή λαϊκισμού. Και χαίρομαι γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Παυλόπουλος, ως καθηγητής και βουλευτής της αντιπολίτευσης το 2011, είχε αρθρογραφήσει στην «Καθημερινή», τον Ιούνιο του 2011, βέβαια, εγώ τότε αγωνιζόμουν στο πεδίο της οικονομίας να σωθεί η χώρα, γιατί είχαν διατυπωθεί και τότε κάποιες σκέψεις για συνταγματικό δημοψήφισμα και τις είχε αποκρούσει ορθώς, επικαλούμενος μάλιστα, ουσιαστικά, την παρέμβαση των ειδημόνων του ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα τη δική μου.»
«Η ιστορία του δημοψηφίσματος εάν δεν σταματήσει, θα συνιστά παραβίαση του Συντάγματος, απόπειρα κατάλυσης του Συντάγματος και πρέπει να υπάρξει αντίδραση, η οποία να είναι και επιστημονική και θεσμική και πολιτική.»
«Εάν θέλουμε να σκεφτούμε τρόπους βελτίωσης της δικαστικής εξουσίας, της δομής και της λειτουργίας της δικαιοσύνης, μπορούμε να το κάνουμε, αλλά αυτό θέλει πολιτικό κλίμα και πολιτικό πολιτισμό. Θέλει σεβασμό στο Σύνταγμα, σεβασμό στο διάλογο, σεβασμό στη διάκριση των εξουσιών. Δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή οι πολιτικές και θα μου επιτρέψετε να πω και οι πολιτιστικές προϋποθέσεις για μία σοβαρή συζήτηση θεσμικών αλλαγών. Από την άλλη μεριά, ο κόσμος, η κοινή γνώμη, θέλει αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, θέλει να νιώσει ότι έχει μεγαλύτερη συμμετοχή, ότι υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια. Αυτό πρέπει να το δώσουμε στον κόσμο, θέλει να νιώσει ότι αλλάζουν πράγματα. Βέβαια εκεί, χωρίς πολλούς κινδύνους, μπορούμε να συζητήσουμε, αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση –να το πω κι αυτό– να κάνουμε το Σύνταγμα κλωτσοσκούφι στις πολιτικές σκοπιμότητες ή να πούμε ότι δεν πειράζει, ας συμφωνήσουμε όλοι, για παράδειγμα, τα δύο μεγάλα κόμματα στην ανάγκη αναθεώρησης να ψηφίσουμε με 180 ψήφους, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, την ανάγκη αναθεώρησης και άρα η επόμενη πλειοψηφία, με 151 ψήφους, δηλαδή ο επόμενος πρωθυπουργός ως αρχηγός της πλειοψηφίας να μετατρέψει τη βούλησή του σε Σύνταγμα. Πρέπει η εγγύηση της αυξημένης πλειοψηφίας να παραμείνει για τη δεύτερη Βουλή, που είναι η πραγματικά αναθεωρητική, αυτή η οποία καταρτίζει την αναθεωρημένη διάταξη, τη διατυπώνει και αυτό κάναμε το 2001.»
Σχετικά με τον ΟΑΣΘ
«Το δε χειρότερο είναι ότι αυτό μπορεί να προκαλέσει μία τέτοια κρίση που θα αφήσει χωρίς αστικές συγκοινωνίες και χωρίς εναλλακτική λύση επί μεγάλο χρονικό διάστημα όλη την πόλη της Θεσσαλονίκης, το ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης. Εγώ, αν ήμουν στη Βουλή και αν ετίθετο θέμα, θα ήμουν σαφώς εναντίον, θα ψήφιζα κατά, όχι παρών, όπως ήταν η τελική θέση της Δημοτικής Συμπαράταξης. Δυστυχώς δεν ρωτήθηκα, παρότι συν τοις άλλοις είμαι και Βουλευτής της Α’ Περιφέρειας Θεσσαλονίκης»
Σχετικά με τον μεσαίο χώρο κ το προοδευτικό κέντρο
Πορτοσάλτε: Προβλέπεται το ίδιο απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι και γι’ αυτό. Κ. Βενιζέλο, θα συστήσετε κόμμα, θα ιδρύσετε κόμμα;
Ευ. Βενιζέλος: Τώρα δεν ασχολούμαι, θα μου επιτρέψετε να πω, με τέτοια θέματα, διότι ο ρόλος μου είναι αυτή τη στιγμή –κι όταν λέω αυτή τη στιγμή, εννοώ αυτή τη μακρά στιγμή, δηλαδή από το 2015 και μετά που βρεθήκαμε στην αντιπολίτευση, βρεθήκαμε μπροστά σε μία νέα πραγματικότητα– είναι να λέω, να επισημαίνω τι γίνεται, να προβλέπω, να προτείνω και νομίζω ότι αυτό λειτουργεί υποβοηθητικά για το σύνολο της αντιπολίτευσης, για όλους τους σκεπτόμενους και προβληματιζόμενους ανθρώπους για την εθνική στρατηγική. Κάνουμε και μία προσπάθεια με το Κύκλο Ιδεών, κάναμε και ένα συνέδριο με τίτλο «Η Ελλάδα Μετά», να προτείνουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση και τα μνημόνια, όχι ως πλατφόρμα κομματική που έχουμε μία λύση για όλα και όλα τα σφάζουμε, όλα τα μαχαιρώνουμε, αλλά ως ένα πρόγραμμα επίγνωσης, γιατί γνώσεις, πληροφορίες, προτάσεις έχουμε…
Πορτοσάλτε: Κάποιος πρέπει να τα ενώνει όλα αυτά, για να ξέρουμε τι μας γίνεται.
Ευ. Βενιζέλος: …το θέμα είναι να έχουμε επίγνωση των προβλημάτων, των κινδύνων, των δυσκολιών. Νομίζω ότι αυτό πρέπει να το υπηρετήσω με τον καλύτερο τρόπο και χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που μπορώ να χρησιμοποιήσω, ώστε να μην μειωθεί η εμβέλειά μου και ο βαθμός επιρροής.»
«Με ενδιαφέρει η πορεία της χώρας, θα υπηρετήσω την πορεία της χώρας αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες που έχω ανάλογα με το πώς εξελίσσεται η κατάσταση.»
«Η Κεντροαριστερά, ξέρετε, ως αυτοτοποθέτηση διαμορφώνει μία Κεντροδεξιά. Στην πραγματικότητα διαιρεί και ακυρώνει έναν πολύ σημαντικό χώρο που είναι ο χώρος του προοδευτικού Κέντρου, ο οποίος στην ελληνική ιστορία ήταν πάντα προοδευτικός χώρος, ο χώρος των μεγάλων αλλαγών, ο χώρος του εκσυγχρονισμού, ο χώρος της εθνικής διεύρυνσης και όχι ο χώρος της σμίκρυνσης.»
«Από το 2015, στην ομιλία μου την αποχαιρετιστήρια στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ είχα προτείνει το ΠΑΣΟΚ να πάρει γενναιόδωρες πρωτοβουλίες για έναν μεγάλο φορέα του προοδευτικού Κέντρου και αυτό ψηφίστηκε ομόφωνα, δεν είναι μία δική μου επινόηση τωρινή, δεν είναι μία καινούρια πρόταση. Άρα, είναι πολύ σημαντικό για το χώρο αυτό της προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης, να μην αφήσει τη συντηρητική παράταξη να εισχωρήσει βαθιά στο χώρο του Κέντρου.»
«Η Δημοκρατική Συμπαράταξη αυτοπεριορίζεται στην Κεντροαριστερά, κατά τρόπο ο οποίος είναι ανεξήγητος κατά τη γνώμη μου, γιατί αυτό αντιβαίνει και στις αποφάσεις του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ του 2015. Βεβαίως και η Κεντροαριστερά, αλλά αν αφήνουμε το εύρος του προοδευτικού Κέντρου, στην πραγματικότητα επιτρέπουμε στη Νέα Δημοκρατία να επεκτείνει τα δικά της όρια. Και ξέρετε ότι υπό το επιχείρημα, «ελάτε να συσπειρωθούμε, να πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, να υποστεί συντριπτική ήττα αυτή η κυβέρνηση», είναι πολλοί που λένε, πρέπει να ψηφίσουμε Νέα Δημοκρατία. Άρα υπάρχει μία υπολανθάνουσα σκέψη, ότι, εντάξει, ας γίνει η Νέα Δημοκρατία αυτοδύναμη κυβέρνηση, να μείνουμε εμείς στην Αντιπολίτευση, να μην έχουμε φθορά, να μην έχουμε βάρη και τα βρίσκουμε και με τον ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα μίας νέας Κεντροαριστεράς. Είναι η θεωρία ας πούμε του κ. Μουζέλη, ότι η προοπτική που έχει το ΠΑΣΟΚ…»
«Εγώ είπα την άποψή μου ολοκληρωμένη στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, δεν είδα να προκαλείται καμία συζήτηση, ουδείς μου απάντησε σοβαρά, ουδείς μου είπε, τι γίνεται με αυτά που λες, δεν τους ενδιαφέρει στην πραγματικότητα το τι λες, στην πραγματικότητα ενδιαφέρονται κάποιοι να μην δημιουργείς με τη συμπεριφορά σου προβλήματα πρακτικά. Αλλά εμένα με ενδιαφέρει πάρα πολύ το στίγμα, με ενδιαφέρει η στρατηγική, με ενδιαφέρει το πού πηγαίνει η χώρα, με ενδιαφέρει το ποιος θα υπαγορεύσει την ατζέντα της επόμενης ημέρας. Δεν θα περιμένω εγώ να δικαιωθώ από τη Νέα Δημοκρατία, όταν λέω εγώ, εννοώ εμείς της δημοκρατικής παράταξης που δώσαμε τον αγώνα με συνέχεια και συνέπεια από το 2010 έως σήμερα, γιατί, θα μου επιτρέψετε να πω ότι έχουμε τη μεγαλύτερη διάρκεια και τη μεγαλύτερη συνέχεια και συνέπεια σε αυτή την προσπάθεια. Ούτε χαρίζω την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου στη Νέα Δημοκρατία, ήταν και δική μας κυβέρνηση και ήταν και δική μας ή δική μας κυρίως η στρατηγική, και ήταν, από την άποψη αυτή, εξαίρετη η συνεργασία που είχαμε με τον Αντώνη το Σαμαρά, ο οποίος αντελήφθη απολύτως πού βρισκόμαστε και γιατί πρέπει να εφαρμοστεί αυτή η πολιτική την οποία είχαμε ξεκινήσει. Είχε παρεμβληθεί και η Κυβέρνηση Παπαδήμου άλλωστε που ήταν επί ημερών Γιώργου Παπανδρέου, κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας και Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.»
«Και δεν έχει σχέση ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε θα αποκτήσει ποτέ με την Κεντροαριστερά, είναι ένα κόμμα το οποίο ξεκίνησε από ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα και κατέληξε να είναι συνιστώσα μίας εθνικολαϊκιστικής συμμαχίας, δήθεν αντιμνημονιακής η οποία βλάπτει τη χώρα.»