Κοιτάζω και ξανακοιτάζω τη λίστα με τις εννιά ταινίες που είναι φέτος υποψήφιες για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και μεταξύ αστείου και σοβαρού, σκέφτομαι σοβαρά να αλλάξω επάγγελμα.
Με πιθανή εξαίρεση το «Hugo» και το «Εξαιρετικά Δυνατά και Απίστευτα Κοντά» που ακόμα δεν τα έχω δει, σχεδόν καμία μα καμία, δεν κουβαλάει πάνω της κάτι από τη μυσταγωγία που με έκανε πριν πολλά χρόνια να ερωτευτώ αυτή την τέχνη. Μπορεί να είναι καλές, καλούτσικες ή κάτι άλλο σαν ταινίες, όμως δεν μπορώ να δεχθώ ότι το «Μεσάνυχτα στο Παρίσι», το «The Artist», και το «Άλογο του Πολέμου» αποτέλεσαν αυτό που θα έλεγα κινηματογραφική εμπειρία. Ακόμα περισσότερο αυτό ισχύει για τις «Υπηρέτριες», και το φριχτά βαρετό «Moneyball». Μπροστά σε τέτοια μετριότητα, Το «Δέντρο της Ζωής» που αν θυμάμαι το είχα βαθμολογήσει με δύο αστεράκια, μην τσιμπώντας στο μεταφυσικό μούμπλε μούμπλε του Τέρενς Μάλικ, μοιάζει με αριστούργημα.
Όσο για τους ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ / ΤΗΕ DESCENDANTS, που άνοιξε αυτή την Πέμπτη στις ελληνικές αίθουσες, τι να σας πω. Οι κριτικοί, Έλληνες και ξένοι, μιλάνε και γράφουν για μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Στο δικό μου δισάκι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Και μολονότι, δε συμφωνώ ακριβώς με την απολαυστικά εμπρηστική κριτική του mftm.blogspot.com, (ή δεν έχω τα κοχόνες) αξίζει να σας μεταφέρω μερικά διασκεδαστικά κομμάτια της, για να δείτε και μια άλλη, άποψη:
«Αν υποθέσεις πως οι Descendants (2011) έχουνε θεματική, τότε αυτή είναι η γιόγκα σα τρόπος επίλυσης των ανθρώπινων προβλημάτων, εφόσον σε όλη τη διάρκεια ο κεντρικός ήρωας αντιμετωπίζει σε στάση Ινδού φακίρη τα μπαλάκια που του πετάει η ζωή, ακριβέστερα τα όποια μπαλάκια μπορεί να πετάξει η ζωή στη Χαβάη ενός δισεκατομμυριούχου με την εμφάνιση και την άνεση του George Clooney. Μόνιμα σε αυτή τη στάση, του παθητικού Ινδού φακίρη, ο πρωταγωνιστής χαιρετίζει τα μπαλάκια, εκφράζεται, όπως η προβολή κάθε γκομενοτέχνιδας στον ιδανικό της άντρα: βιώνει φωναχτά και συνεχόμενα ένα πλήθος ανόμοιων αλληλοσυγκρουόμενων συναισθημάτων, με προορισμό την "ενηλικίωση", τη λύτρωση, που δεν είναι άλλη από ένα οικτρό μοιρολόι στο τέλος της αφήγησης» Και παρακάτω:
«Γενικότερα, το πόση τεχνική προσπάθεια κατέβαλε ο Payne στη προσαρμογή του δράματος της Χαβανέζας ντεμπιντάντ στη συγγραφή, το αντιλαμβάνεσαι άμεσα, στο ξεκίνημα των «Απογόνων», από το παρατεταμένο μέχρι δακρύων voice over παύλα αποστήθιση γυμνασιακού πονήματος: η οικογένειά μου είναι ένα αρχιπέλαγος από μοναχικά νησιά, συγκινήσου βαθιά. Στη συνέχεια, κάποιες στιγμές μοιάζουνε αφοριστικά χιουμοριστικές ή έστω απρόσμενες, μέχρι που αποδεικνύονται ξεπεταχτικό παράχωμα αφορμής για χορταστικό σκασμό αντικρουόμενης "κραυγής". Και συνολικά, η ήδη χρισμένη πολυ-οσκαρική ταινία του Payne είναι ουσιαστικά το αποτέλεσμα μεγαλειώδους έπαρσης. Ο σκηνοθέτης του About Schmidt (2002) και του Sideways (2004) είτε θεώρησε πως έχει το άγγιγμα του Μίδα για να μετατρέπει σε σοβαρό δράμα και κάθε προϊόν γκομενοτεχνίας, είτε συμπέρανε πως η συνταγή της δημιουργικής επιτυχίας ταυτίζεται με αυτή με την οποία πλάθεις χρυσά αγαλματάκια, με ένα pitch που θα απασχολούσε το Sundance πριν δεκαετίες, πασπαλισμένο με οικτρό και οικτρά κατευθυνόμενο μελόδραμα, και μια γκρίζα τούφα Clooney στη κορφή». [trailer]
Τι άλλο έχει η εβδομάδα που ξεκίνησε την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου;
ΣΤΕΝΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ / ΜΑΝ ΟΝ Α LEDGE
Περίεργος τύπος απειλεί να πηδήξει από τον 30 ο όροφο ενός κτιρίου, η αστυνομία του πιάνει μπίρι μπίρι για να μην το κάνει κι αυτός ζητάει επίμονα να μιλήσει με μια συγκεκριμένη μεσολαβήτρια. Ταυτόχρονα στο απέναντι κτίριο εξελίσσεται μια ληστεία και μέσα από σταδιακές αποκαλύψεις προκύπτει ότι τα δύο γεγονότα συνδέονται. Πρωταγωνιστεί ο Σαμ Γουόρθιγκτον του «Avatar» και της «Τιτανομαχίας», οι κριτικές είναι από μέτριες ως κακές και τα σχόλια του κοινού χλιαρά. [trailer]
UNDERWORLD: Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
Τέταρτη και 3D ταινία της βαμπιροσειράς με την πάντα σέξι Κέιτ Μπεκινσέιλ να τα βάζει με δρακούλιες, λυκανθρώπους και ανθρώπους σε μετακαταστροφικό βιντεοκλιπάτο φουτουριστικό σκηνικό, εν μέσω καρατιάς, πυροβολισμού και ακροβατικών ζίου ζίτσου σε αργή κίνηση την ώρα που πράγματα εκτοξεύονται στα μούτρα σου. Ακούγεται υπέροχα βλακωδώς χορταστικό και θεαματικό γι αυτό που είναι και ότι πρέπει για να έρθεις σε επαφή με τον γότθο πιτσιρικά μέσα σου. [trailer]
ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Ελληνικό του Παναγιώτη Φαφούτη με τους Όλια Λαζαρίδου, Ερρίκο Λίτση, Χρήστο Λούλη, Νατάσα Ζάγκα, Μιχάλη Φωτόπουλο. Το Σαββατοκύριακο του καρναβαλιού της Πάτρας τέσσερα διαφορετικά ερωτικά ζευγάρια, θα παρασυρθούν από το διονυσιακό ρυθμό της πόλης και θα ξετυλίξουν τις κωμικές, ρομαντικές, δραματικές και μπλεγμένες ιστορίες τους.
Σας προκαλεί ειλικρινά κάτι από τα παραπάνω, την ερωτικά ορμητική επικοινωνιακή επιθυμία του να πάτε να το ανακαλύψετε στη σκοτεινή αίθουσα ή μήπως σας υπενθυμίζει τα οικονομικά και ψυχολογικά οφέλη του αυνανισμού αν παραμείνετε στη σπιτική σας θαλπωρή; [trailer]