Φεύγω οι φοιτητές της ιατρικής από την Ελλάδα με προορισμό χώρες του εξωτερικού για να μπρορέσουν να πάρουν την ειδίκευση που επιθυμούν και να μπορέσουν να μπουν σε νοσοκομείο και να προσφέρουν τις υτπηρεσίες τους.
Ο απόφοιτοι ιατρικών σχολών στη χώρα μας πρέπει να περιμένουν πολύ καιρό, προκειμένου να μπορέσουν να ξεκινήσουν την ιατρική τους ειδικότητα σε νοσηλευτικά ιδρύματα της Ελλάδος. Γι αυτό ευθύνεται, όπως καταδεικνύουν καθηγητές και φοιτητές το σύστημα «αρχαιότητας» (αντίστοιχο με την επετηρίδα των εκπαιδευτικών) που τους αναγκάζει να περιμένουν -ενίοτε και πάνω από 5 χρόνια- για να αποκτήσουν ειδικότητα.
Ο Παύλος Σακκάς, αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής και Νευρολογίας της Α' Ψυχιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου «Αιγινήτειο» και πρόεδρος του Συλλόγου Μελών ΔΕΠ Ιατρικής Αθηνών, δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως «το πρόβλημα έχει φθάσει σε οριακό σημείο. Διότι δεν είναι μόνο οι απόφοιτοι της Ελλάδος, αλλά και οι απόφοιτοι ιατρικών σχολών από άλλες χώρες όπως η Βουλγαρία, η Λετονία, η Τσεχία που μπαίνουν στην λίστα αναμονής για ειδικότητα στην Ελλάδα, με τα γνωστά αποτελέσματα».
«Είναι κρίμα να περιμένουν 7, 8, ακόμα και περισσότερα χρόνια για απόκτηση ειδικότητας, παιδιά νέα, 26 ετών, κάνοντας άλλες δουλειές ή κάνοντας βάρδιες σε ιδιωτικά θεραπευτήρια», υπογραμμίζει ο καθηγητής.
Όπως καταδεικνύει ο κ. Σακκάς, «στη χώρα μας ισχύει ένα μοντέλο "αρχαιότητας" --όσο παλαιότερα έχει πάρει κάποιος το πτυχίο του, τόσο προηγείται στην λίστα για να ξεκινήσει ειδικότητα-, οι εξετάσεις για απόκτηση ειδικότητας ίσως ήταν η μόνη λύση», και υπενθυμίζει πως αυτό αποτέλεσε πρόταση και του Αλέκου Παπαδόπουλου, κατά τη θητεία του ως υπουργός Υγείας.
«Οι φοιτητικοί σύλλογοι πιέζουν να αυξηθεί ο αριθμός των ειδικευομένων στην Ελλάδα, αλλά αυτό δεν είναι δυνατόν, γιατί το υπουργείο Υγείας δεν έχει τα κονδύλια να πραγματοποιήσει κάτι τέτοιο», τονίζει ο κ. Σακκάς.
Ο Μάνος Λιανόπουλος, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής της Αθήνας και ειδικευόμενος στην καρδιολογία -πλέον- στην Γερμανία, μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το ζήτημα και την προσωπική του εμπειρία. «Ο επιστημονικός κλάδος της ελληνικής κοινωνίας ταλανίζεται την τελευταία διετία με την ανεργία και την υποαπασχόληση να έχουν κυριεύσει κυρίως τους άρτι αποφοιτήσαντες από τα ελληνικά προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα. Η κρίση στο χώρο των νέων ιατρών έχει ξεκινήσει όμως προ πολλού. Οι ατελείωτες λίστες αναμονής για έναρξη ειδίκευσης, εδώ και αρκετά χρόνια, έχουν στρέψει ένα μεγάλο μέρος των αποφοίτων των ελληνικών πανεπιστημίων σε αναζήτηση θέσης άσκησης της ειδίκευσης στο εξωτερικό», λέει ο κ. Λιανόπουλος.
Προσθέτει, ακόμη, ότι απαραίτητο στοιχείο για την παρακολούθηση ειδικότητας στο εξωτερικό, είναι η καλή γνώση της γλώσσας της χώρας στης οποίας το υγειονομικό σύστημα θέλησαν να ενταχθούν, ωστόσο επισημαίνει ότι η κάθε χώρα έχει διαφορετική διαδικασία για την έναρξη ειδικότητας.
«Ο δικός μου ο δρόμος με έβγαλε στο Βερολίνο της Γερμανίας, όπου μετά την εκμάθηση της γλώσσας, απέκτησα την γερμανική άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος. Η συνέχεια περιελάμβανε αιτήσεις σε διάφορα νοσοκομεία για έμμισθη θέση ειδικευομένου. Ανταγωνιστικό βιογραφικό, συνέντευξη με τον διευθυντή της κλινικής που προκήρυξε τη θέση και συνήθως ολιγοήμερη δοκιμαστική παρακολούθηση των εργασιών της κλινικής οδηγεί στην επιλογή ανάμεσα σε πολλούς την υπογραφή του συμβολαίου και στην έναρξη της ειδίκευσης. Μία τέτοια πορεία ακολούθησα και εγώ», λέει.
Ο κ. Λιανόπουλος επισημαίνει δε ότι «δυστυχώς στην Ελλάδα η κατάσταση δεν πρόκειται να διορθωθεί τα επόμενα χρόνια. Το πρόβλημα είναι σύνθετο και ο τρόπος που αντιμετωπίζεται από την πολιτεία, αντί να αφήνει παράθυρο ελπίδας απογοητεύει τους μελλοντικούς αποφοίτους των ελληνικών Ιατρικών Σχολών που επισπεύδουν την αναζήτηση εξόδου από τη χώρα μετά τη λήψη του πτυχίου».
Ο Κωνσταντίνος Γιαννακάκης, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, και νυν ειδικευόμενος οφθαλμολογίας στην Γερμανία, δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Είναι σχεδόν αναγκαίο για το νέο απόφοιτο της ιατρικής να φύγει στο εξωτερικό, καθώς αντιμετωπίζει μόνο το φάσμα της ανεργίας στην Ελλάδα».
Όπως λέει, «η επένδυση του ελληνικού κράτους στο πρόσωπο του δεν μπορεί να αξιοποιηθεί, γιατί το σύστημα δεν μπορεί να απορροφήσει τόσους αποφοίτους. Είναι ανάγκη να υπάρξει σχεδιασμός και μελέτη του αριθμού των γιατρών που χρειάζεται το σύστημα. Εν συνεχεία πρέπει να δημιουργηθεί το ανάλογο αξιοκρατικό σύστημα για την εισαγωγή τους στο σύστημα. Βασικές προϋποθέσεις είναι η ύπαρξη λογικής, πολιτικής θέλησης και υποστήριξης αυτής της πρωτοβουλίας από το κοινωνικό σύνολο».
Ο Γιώργος Γαλύφος, επίσης απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών που μετά από ειδίκευση μόνο στο γενικό μέρος της ειδικότητας του στην Ελλάδα, περιμένει να ξεκινήσει το ειδικό μέρος της αγγειοχειρουργικής στην Γερμανία, τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Ένας επιστήμονας, που θέλει το αυτονόητο, δηλαδή αξιοπρεπές εργασιακό περιβάλλον, καλές συνθήκες εργασίες και σεβασμό προς την προσπάθειά του, σωστά επιλέγει το εξωτερικό από το να μείνει σε ένα σύστημα που θα τον καθυστερήσει χρόνια από τη φυσιολογική του επαγγελματική εξέλιξη. Πιθανότατα δε, θα τον εξευτελίσει σε ένα υποβαθμισμένο επίπεδο ζωής, όπου θα αναζητά την τύχη του σε χίλιες άλλες δουλειές κατά την περίοδο αναμονής για ειδικότητα».