Από το να πολεμάς για το ISIS στο να εξαργυρώνεις επιταγές πρόνοιας στο Βέλγιο... Όλα όσα μας λέει για την ζωή του ένας ξένος μαχητής του ISIS πριν και αφού έφυγε από την Συρία.
Το παπαδοπαίδι που μετατράπηκε σε έναν μαχητή του Ισλαμικού Κράτους
Με τα μπλε μάτια, τα καφέ μαλλιά και ένα χαμόγελο που ακτινοβολεί, ο μικρός Michael Delefortrie είχε όλα τα χαρακτηριστικά για να γίνει ένα αγγελικό παπαδοπαίδι.
Αλλά είκοσι χρόνια μετά τα πράγματα κύλησαν διαφορετικά. Ο Michael έγινε Younnes και την ίδια ώρα από Χριστιανός μετατράπηκε σε Μουσουλμάνος. Έτσι λοιπόν, αποφάσισε να αφήσει το φιλήσυχο προάστιο του Βελγίου και να πάει να πολεμήσει στο πλάι του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία.
Σήμερα, κατοικώντας ξανά στο Βέλγιο εδώ και κάποια χρόνια, εκφράζει ακόμα ανοιχτά το γεγονός ότι υποστηρίζει την οργάνωση και την ιδεολογία της, ενώ υπογραμμίζει πως επιθυμεί διακαώς να επιστρέψει στις περιοχές που κινείται και δραστηριοποιείται το Ισλαμικό Κράτος.
«Μετανιώνω που γύρισα. Θέλω να ζήσω κάτω από το χαλιφάτο».
Παρόλο που απορρίπτει την εθνικότητα του ο Younnes δεν έχει κανένα πρόβλημα να δέχεται επιταγές πρόνοιας από την Βελγική κυβέρνηση. «Δεν είμαι Βέλγος, είμαι Μουσουλμάνος» δηλώνει ο 28χρονος άνδρας και συμπληρώνει πως θέλει να δει την Δυτική δημοκρατία να αντικαθίσταται από τον Νόμο της Σαρία.
Είναι άραγε αυτό το νέο πρόσωπο του Ισλαμικού εξτρεμισμού στην Δύση; Η αλήθεια μάλλον κρύβεται κάπου στην μέση.
Μεγάλωσε ως Καθολικός, μετατράπηκε σε Ισλαμιστή
Ο Michael Delefortrie μεγάλωσε σε μια συνηθισμένη, λευκή, και μεσαίας κοινωνικής τάξης οικογένεια στο Βέλγιο και σύντομα βαφτίστηκε Καθολικός.
«Μεγαλώσαμε σαν κανονικοί Καθολικοί πολίτες, με τις γιορτές και όλα τα σχετικά» είπε ενθυμούμενος τα παιδικά του χρόνια και έπειτα πρόσθεσε πως «τις Κυριακές ευχαριστούσαμε τον Θεό και κάπως έτσι κυλούσαν τα πράγματα».
Έπειτα από μια δύσκολη παιδική ηλικία, που όπως αποκαλύπτει ο ίδιος, σημαδεύτηκε από τον αλκοολισμό της μητέρας του, οι γονείς του χώρισαν και ο ίδιος διαγνώστηκε με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής. Έτσι, ο Michael στράφηκε στα ναρκωτικά, ξεκινώντας από το να καπνίζει κάνναβη, ενώ στην συνέχεια θέλησε να πειραματιστεί με σκληρότερες ουσίες και ως εκ τούτου, αμέλησε πλήρως τα μαθητικά του καθήκοντα.
«Έψαχνα να βρω την ταυτότητα μου, όπως κάνουν όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο» είπε για τα εφηβικά του χρόνια.
Σε ηλικία περίπου 16 χρόνων διάβασε ένα βιβλίο που του άλλαξε την ζωή και το οποίο oνομάζεται «Ο τρόπος του Μουσουλμάνου».
Ο ίδιος αναφέρει πως το Ισλάμ του προσέφερε την υπόσχεση σε έναν σκοπό και μια δομή στην ζωή του, καθώς του έδωσε σαφείς κανόνες και μια ηθική διαύγεια, σε έναν κόσμο που ο κυρίαρχος φιλελευθερισμός ευνοεί το γκρίζο από το μαύρο ή το άσπρο χρώμα.
Κάπως έτσι το Michael μετατράπηκε σε Younnes, που στα Αραβικά σημαίνει περιστέρι. Ο ίδιος δηλώνει πως η νέα του θρησκεία τον ώθησε να πάει ένα βήμα εμπρός από τον Χριστιανισμό: «Μπορώ να το συγκρίνω με την αγορά ενός κομπιούτερ. Αν ξέρεις πως κυκλοφορεί το Windows 10 δεν θα πας να αγοράσεις το Windows XP, καθώς πρόκειται για μια αναβάθμιση».
Η Ριζοσπαστικοποίηση του και η προσχώρηση του στο ISIS στην Συρία
Η μετατροπή του στην θρησκεία του Ισλάμ, του άνοιξε τις πόρτες της Μουσουλμανικής κοινότητας του Βελγίου, όπου μια μικρή, τοπική ομάδα φονταμενταλιστών αναδυόταν με τον καιρό και έσπρωξε τον Delefortrie στην τελική του ριζοσπαστικοποίηση.
Μάλιστα, ο Delefortie έφτασε στο σημείο να ονομάσει έναν από τους γιούς του με το όνομα του Οσάμα Μπιν Λάντεν. «Είμαι περήφανος για αυτό, καθώς αυτός ο άνδρας είναι ένας ήρωας» λέει χωρίς ίχνος απολογίας για την απόφαση του να τιμήσει τον αρχιτέκτονα των επιθέσεων που έλαβαν χώρα στην Αμερική το 2001 και που σκότωσαν σχεδόν 3000 ανθρώπους.
«Αν πρέπει να καταδικάσουμε όλους όσους σκοτώνουν, η κόλαση θα ήταν γεμάτη».
Την εποχή που εργαζόταν σε έναν φούρνο στα 20 του χρόνια, ο Delefortrie γνώρισε έναν άνθρωπο που κήρυττε στους δρόμους τα πιστεύω του. Ο εν λόγω άνθρωπος ήταν ο Βέλγος Fouad Belkacem, αρχηγός της ομάδας Σαρία του Βελγίου -μια ομάδα που είχε χαρακτηριστεί από τις Βελγικές αρχές ως «ένα σωρό από κλόουν με μακριά γένια και λευκά φορέματα».
Αλλά αυτή η οργάνωση ήταν κάτι παραπάνω από αυτό που περιέγραφαν οι Βελγικές αρχές: δρούσε ως αγωγός για την τρομοκρατική οργάνωση του Ισλαμικού Κράτους και αυτό που έκανε τακτικά και με προσήλωση είναι να εντάσσει στον κύκλο τους νεαρούς Βέλγους, να τους μυεί στην ιδεολογία τους, και τελικά να τους στέλνει στην Συρία για να στρατολογηθούν στις στρατιωτικές μονάδες του ISIS. Κάπως έτσι ο Delefortrie έγινε ένας από αυτούς.
«Μπορείς να κάνεις τις προσευχές σου, να κάνεις ένα βήμα πίσω και να είσαι ικανοποιημένος ή μπορείς να κάνεις το βήμα προς τα μπρος και να πας να δοκιμάσεις τις πρακτικές που μαθαίνεις» είπε εξηγώντας ότι το ταξίδι του στην Συρία ήταν η απάντηση σε όλες τις προσευχές του: «Τελικά υπάρχει ένα μέρος στον πλανήτη όπου μπορούμε να είμαστε 100% Μουσουλμάνοι».
Επιπλέον, ο άνδρας γνωστοποιεί ότι αποφάσισε να συνταχθεί με το ISIS, την πιο ακραία και βίαια Ισλαμική ομάδα που κυκλοφορεί, διότι μόνο αυτοί είναι ταγμένοι και ορκισμένοι στην εγκαθίδρυση του νόμου της Σαρίας. «Είναι ξεκάθαροι σε αυτό που προσπαθούν να πετύχουν: να παλέψουν στο όνομα του Αλλάχ».
Όσο για τις τρομοκρατικές ενέργειες της τζιχαντιστικής οργάνωσης, ο ίδιος λέει: «Βρισκόμαστε σε εμπόλεμη ζώνη οπότε είναι κάτι το φυσιολογικό. Οι άνθρωποι πεθαίνουν. Στην Αμερική εκτελούν ανθρώπους με βελόνες και με ηλεκτρικές καρέκλες. Είναι και αυτές εκτελέσεις».
Όταν μάλιστα ρωτήθηκε αν ο ίδιος ένοιωθε έτοιμος για να σκοτώσει, απάντησε: «Αυτός είναι ο Ισλαμικός νόμος. Και πιστέψτε με δεν είναι αστείο να εκτελείς ανθρώπους- είναι κάτι το τρομερό, αλλά ναι θα το έκανα» και συνέχισε λέγοντας: «Δεν σκότωσα κάποιον όσο ήμουν εκεί, ούτε και πυροβόλησα κανέναν». Ωστόσο, παραδέχεται πως συνέλαβε ύποπτους και φυλάκισε κρατούμενους.
Επιπροσθέτως, ο Younnes υπερασπίζεται όλους τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους που επιδεικνύουν τους εαυτούς τους να διαπράττουν βαρβαρότητες, όπως αποκεφαλισμούς ή εκτελέσεις, και λέει πως δεν είναι πρέπον «να ασκούμε κριτική σε Μουσουλμάνους δημοσίως».
«Είναι νεαροί άνθρωποι- ποιος δεν θα ήθελε να κάνει επίδειξη; Φυσικά δεν σημαίνει πως είναι και το σωστό πράγμα να κάνεις. Αν εκτελείς κάποιον ή αν σκοτώνεις κάποιον στην μάχη, πρέπει να το κρατήσεις για σένα και για τον Αλλάχ καθώς το κάνεις για αυτόν και όχι για να καυχιέσαι».
Πως και γιατί συνελήφθη όταν γύρισε από την Συρία στο Βέλγιο
Ο Delefortrie πέρασε δύο μήνες με το Ισλαμικό Κράτος στην Συρία, αλλά αποφάσισε να γυρίσει πίσω στην Ευρώπη και το Βέλγιο για να δει την γυναίκα του.
Όταν γύρισε, συνελήφθη μαζί με κάποια άλλα μέλη της Σαρίας Βελγίου και κατηγορήθηκαν για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση.
Πέρασε δύο μήνες πίσω από τα κάγκελα, περιμένοντας την δίκη του μαζί με τους άλλους εξτρεμιστές του Ισλάμ. Εντέλει καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών χρόνων, ενώ ο ιδρυτής της οργάνωσης της Σαρίας του Βελγίου, Belkacem, καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκιση.
Κάθε μήνα ο Delefortrie λάμβανε μια επιταγή πρόνοιας, αξίας 500 ευρώ. «Θα πάρω τα λεφτά μου από το κράτος» είπε γελώντας και πρόσθεσε «αν θέλουν να με κρατήσουν εδώ, πρέπει να πληρώσουν». Βέβαια τώρα έχει σταματήσει να λαμβάνει αυτά τα κρατικά επιδόματα καθώς βρήκε μια δουλεία στην οποία επισκευάζει ποδήλατα.
Πόσοι ακόμα υπάρχουν σαν τον Delefortrie
Ο Delefortrie είναι μονάχα ένας από τους 5000 ανθρώπους που εγκατέλειψαν την Δυτική Ευρώπη για να ενταχθούν στις εκστρατείες του Ισλαμικού Κράτους στην Συριά και το Ιράκ, σύμφωνα με το Soufan Group.
Το ερώτημαο που αναδύεται σήμερα είναι πιο ζωντανό και επίκαιρο από ποτέ: Τι μπορούν να κάνουν κράτη όπως το Βέλγιο για να αντιμετωπίσουν περιπτώσεις σαν και αυτή του Delefortrie; Σίγουρα δεν είναι ενάντια στον νόμο να υπερασπίζεσαι τόσο ακραίες αντιλήψεις και εκτός αυτού, ο Delefortrie παραμένει ένας Βέλγος πολίτης.
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι ο μύθος που θέλει τον Ισλαμικό εξτρεμισμό να πηγάζει μονάχα από κάποιες απομακρυσμένες χώρες της Μέσης Ανατολής, δεν φαίνεται να είναι και τόσο αληθινός.
Πολλοί από τους διαφορετικούς παράγοντες κοινωνικού, οικονομικού και ιδεολογικού περιεχομένου που τελικώς τον ώθησαν να ενταχθεί στο Ισλαμικό Κράτος, είναι προϊόν της Δυτικής κοινωνίας στην οποία μεγάλωσε.
Ο αρχηγός της γαλλικής αστυνομίας είχε δηλώσει μετά από τις επιθέσεις στο Charlie Hebdo «Το πρόβλημα είναι δικό μας»
Πάντως, ο Delefortrie επιμένει πως δεν γύρισε πίσω στο Βέλγιο για να υλοποιήσει κάποια τρομοκρατική ενέργεια και πως δεν θα χρησιμοποιούσε την βία για να εφαρμόσει την ιδεολογία του.
«Γιατί να το κάνω; Είμαι εδώ για να ζήσω. Κάτι τέτοιο δεν είναι στην ατζέντα μου. Κάνω ότι μπορώ για να διαδώσω τα μηνύματα του Ισλάμ. Αυτός είναι ο στόχος μου. Δεν είναι κάθε Μουσουλμάνος που έχει μια ιδεολογία απαραίτητα τρομοκράτης ή κάποιος που σκοπεύει να ανατιναχθεί σε ένα εμπορικό κέντρο»
Ωστόσο, οι επιθέσεις του ISIS στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες τον αφήνουν αδιάφορο καθώς πιστεύει πως οι Δυτικές χώρες απλώς παίρνουν πίσω τις απαντήσεις από τις βομβιστικές επιθέσεις που κάνουν οι ίδιες στο Ισλαμικό Κράτος.
«Αν επιτίθεσαι σε ανθρώπους, κάποιες φορές κάποιος θα σου επιτεθεί πίσω. Αν φτύσεις στον αέρα, κάποιες φορές το σάλιο σου θα έρθει πίσω στο πρόσωπο σου» δηλώνει.
Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2015, κάτι παραπάνω από 100 μαχητές του Ισλαμικού Κράτους επεστρέψαν στο Βέλγιο μετά τις μάχες που δώσανε στην Συρία. Εκατοντάδες ακόμη πήγαν στην Τουρκία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Γαλλία και στην Γερμανία.
Μερικοί από αυτούς γυρνάνε έχοντας απομυθοποιήσει την ιδέα που είχαν για την οργάνωση αφού υπήρξαν μάρτυρες κάποιων αισχρών και αιματηρών γεγονότων, όμως άλλοι έχουν επιστρέψει προπονημένοι και αποφασισμένοι για να σκοτώσουν.
«Οι άνθρωποι που επιστρέφουν, έχουν σκληραγωγηθεί και έχουν προπονηθεί πολύ δυνατά και συνεπώς αποτελούν πολύ επικίνδυνους ανθρώπους αν και εφόσον αποφασίσουν να επιτεθούν» λέει ένας ανταποκριτής που ασχολείται με ζητήματα τρομοκρατίας, ονόματι Guy van Vlierden.
«3 χρόνια πριν το σκεπτικό ήταν «να τους αγνοήσουμε, να τους αφήσουμε να φύγουν». Αλλά τώρα το σκεπτικό είναι πως «αυτοί οι άνθρωποι γυρνάνε πίσω για να μας σκοτώσουν».
Για τις αρχές του Βελγίου ο συναγερμός άναψε τον Μάιο του 2014, όταν ένας Ισλαμιστή σκότωσε 4 ανθρώπους στο Εβραϊκό μουσείο των Βρυξελλών. Ο δράστης της επίθεσης, Mehdi Nemmouche, ήταν ένας εξτρεμιστής που είχε περάσει έναν χρόνο στην Συρία πριν μεταβεί πίσω στην Ευρώπη και πραγματοποιήσει το σχέδιο του.
«Αυτή ήταν η πρώτη φορά που το Βέλγιο έγινε θύμα κάποιας σοβαρής επίθεσης» είπε ο Alain Winants, και συμπληρώνει πως όμως τότε «δεν υπήρχε η αίσθηση επείγουσας ανάγκης που κυριαρχεί τώρα».
Οι μεγάλου βεληνεκούς επιθέσεις που συνέβησαν στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες από τότε έχουν καταστήσει σαφές ότι ο κίνδυνος που ελοχεύει πλέον είναι αρκετά μεγάλος. Επιπλέον, τα ανοιχτά σύνορα της Ευρώπης δεν διευκολύνουν καθόλου στην εξομάλυνση της κατάστασης.
Ο ακτιβιστής και συγγραφέας Dyab Abou Jahjah πιστεύει πως η απάντηση κρύβεται στην εφαρμογή σκληρότερων τιμωριών στους Ισλαμιστές που επιστρέφουν πίσω: «Όταν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που συνδέουν τους εαυτούς τους με την τρομοκρατία, πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε πολύ σκληροί: δεν πρέπει να δείξουμε καμία ανεκτικότητα».
Άλλοι πάλι λένε πως οι Ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να διατηρήσουν τις αξίες που έχουν αναφορικά με την ελευθερία του λόγου και συγχρόνως να εντείνουν τις προσπάθειες καταπολέμησης του ρατσισμού και την προκατάληψης. Υποστηρίζουν μάλιστα, πως οποιαδήποτε βεβιασμένη κίνηση μπορεί να χειροτερέψη την κατάσταση και να διογκώσει το πρόβλημα.
«Το Ισλαμικό Κράτος θέλει να διχάσει τους Μουσουλμάνους με τους μη- Μουσουλμάνους της Δύσης, θέλει να κάνει τους Μουσουλμάνους να αισθανθούν άβολα και να νοιώσουν πως βρίσκονται σε κίνδυνο» λέει ο Van Ostaeyen και συμπληρώνει «Θέλουν να τους δουν να εξαγριώνονται και εντέλει να βγουν έξω και να εξαπολύσουν επιθέσεις».
Οι μονάδες ασφαλείας μπορούν να προστατέψουν τους δρόμους αλλά δεν έχουν την δυνατότητα να περιπολήσουν το διαδίκτυο, όπου πλέον κάθε εξτρεμιστής μπορεί να ανοίξει ένα κέντρο στρατολόγησης.
Και όσο η επικράτεια του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία και στο Ιράκ μικραίνει, η οργάνωση προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα και πιθανότατα το χαλιφάτο της να έχει ήδη αρχίσει να κινείται εντός ηλεκτρονικών πλαισίων.