Ο Ιησούς δεν γεννήθηκε 25 Δεκεμβρίου; Ποιος όρισε την ημερομηνία [εικόνες]

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Γερμανού αστρονόμου Γιοχάνες Κέπλερ (1571-1630), ο Ιησούς δεν γεννήθηκε την ημερομηνία και τη χρονιά που ξέρουμε.

Αυτοί οι υπολογισμοί δημοσιεύτηκαν το 1614 στο βιβλίο De vero anno quo æternus Dei Filius humanam naturam in utero benedictæ Virginis Mariæ assumpsit (το οποίο θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε ως «Σχετικά με το πραγματικό έτος που ο Αιώνιος Υιός του Θεού πήρε τη μορφή του ανθρώπου στην κοιλία της Παρθένου Μαρίας»).

Ο Κέπλερ αμφέβαλλε για τις ημερομηνίες που είχαν δώσει οι προκάτοχοί του για το έτος 1 της γέννησης του Ιησού. Επικεντρώθηκε στο «άστρο της Βηθλεέμ», το οποίο αναφέρεται στη Βίβλο ως το άστρο που γνωστοποίησε στους τρεις Μάγους τη γέννηση του Ιησού, παρότι ένα αστέρι στον ουρανό δεν μπορεί να υποδείξει το ακριβές σημείο επί της Γης.

Αυτό το αστέρι, σύμφωνα με τον Κέπλερ, είναι μια σύνοδος, μια προσέγγιση Δία και Κρόνου, το οποίο δημιουργεί ένα φωτεινό σημείο μέσα στη νύχτα και το οποίο μπορεί να εντοπιστεί από ένα έμπειρο μάτι. Καθορίζει, σύμφωνα με τον Κέπλερ, την πορεία των πλανητών και εκτίμησε ότι η σύνοδος των άστρων πρέπει να έγινε επτά χρόνια πριν ο Ιησούς λέγεται ότι γεννήθηκε: δηλαδή περίπου στις 7 Απριλίου, στις 3 Οκτωβρίου ή στις 4 Δεκεμβρίου του έτους -7.

Αυτή η θεωρία του Κέπλερ επιβεβαιώθηκε από τον Πάπα Βενέδικτο XVI, ο οποίος δήλωσε το 2012 ότι πρέπει να καθοριστεί μια ημερομηνία «μερικά χρόνια νωρίτερα», περίπου «έξι ή επτά χρόνια», για τη γέννηση του Ιησού. Ο Πάπας, λιγότερο κατηγορηματικός από τον Κέπλερ, εκτίμησε ότι θα μπορούσε ο Ιησούς να είχε γεννηθεί και «τέσσερα χρόνια νωρίτερα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των Κινέζων χρονολόγων».

Επομένως, από πού προέρχεται η βεβαιότητα σύμφωνα με την οποία καθορίζεται το «Ετος μηδέν» των αστρονόμων; Η βεβαιότητα ανάγεται στον 6ο αιώνα μ.Χ. και στις εργασίες ενός Ρωμαίου μοναχού, του Denys le Petit. Μετά από αίτημα του Πάπα Ιωάννη Ι, ο μοναχός, ο οποίος ήταν ταυτόχρονα μαθηματικός και αστρονόμος, ξεκινάει μια πλήρη αναθεώρηση της χρονολόγησης με βάση τη χριστιανική πίστη. Η αναθεώρηση εγκρίθηκε από τον Πάπα Ιωάννη ΙΙ, το 533.

Τότε ήταν που μπήκε τέλος στην περιφερόμενη ημέρα γέννησης του Ιησού. Ως τότε άλλοτε τη γιόρταζαν στις 19 Απριλίου, άλλοτε στις 28 Μαρτίου ή και στις 6 Ιανουαρίου. Ο μοναχός αποφασίζει να εκκινήσει το χριστιανικό έτος από τις 25 Δεκεμβρίου, κάνοντάς την ημερομηνία γέννησης του Ιησού, ενώ αποφάσισε ότι το Πάσχα θα γιορτάζεται η Ανάσταση του Κυρίου.

Ο 6ος αιώνας δεν γνώριζε τη χρήση του «Ετους μηδέν», έτσι ο Denys le Petit ξεκίνησε τον χριστιανικό του αιώνα από το Ετος 1.