Κυβέρνηση Τραμπ: Εκατομμυριούχοι, στρατιωτικοί και αφεντικά πολυεθνικών [εικόνες]

Ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη ως ο υποψήφιος του ταπεινού λαού και πραγματοποίησε μια λαϊκίστικη προεκλογική εκστρατεία υπέρ των «θυμάτων της παγκοσμιοποίησης».

Κατήγγειλε τις ελίτ και καταδίκασε την αλαζονεία των ισχυρών. Αλλά από τη στιγμή που εξελέγη προτίμησε να κάνει κυβέρνηση από δισεκατομμιούχους, από αφεντικά πολυεθνικών, από στρατηγούς (τρεις) και από πρώην μεγαλόσχημα στελέχη της τράπεζας Goldman Sachs (τρεις).
Με τον διορισμό του αφεντικού της πετρελαϊκής ExxonMobil, Rex Tillerson, στη θέση του υπουργού Εξωτερικών, στενού φίλου του Πούτιν (!) η μελλοντική κυβέρνηση Τραμπ είναι σχεδόν πλήρης.

Πέντε εβδομάδες μετά την νίκη του, ο Τραμπ από τα ψηλά πατώματα του Πύργου του στο Μανχάτταν, δίνει μια ιδέα της πολιτικής που θα ακολουθήσει: ποδοπατάει τις προεκλογικές του υποσχέσεις και δίνει προτεραιότητα στην προσωπική αποτελεσματικότητα του καθενός, ακόμη και αν οι προτάσεις του είναι σε πλήρη αντίθεση με τους υπόλοιπους.
Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, στο θέμα της συμφωνίας για τα πυρηνικά του Ιράν, για την κλιματική αλλαγή ή για το παγκόσμιο εμπόριο. Μάταια θα αναζητήσει κανείς σε αυτά τα θέματα μια κοινή γραμμή πολιτικής, εκτός από το σύνθημα « America First ». Ο πρόεδρος Τραμπ θα στρογγυλέψει τις γωνίες, αν χρειαστεί.
Μέσα σε πέντε εβδομάδες, ο Τραμπ απομάκρυνε όλα τα μεγάλα κεφάλια της παραδοσιακής πολιτικής που τον βοήθησαν να εκλεγεί: Ο Ρούντι Τζουλιάνι, ο Κρις Κρίστι, ο Νιούτ Γκίνγκριτς απομακρύνθηκαν όλοι.

Διόρισε έναν διαφωνούντα με τα θέματα κλιματικής αλλαγής στην Υπηρεσία για το Περιβάλλον. Διόρισε έναν εχθρό του κατώτατου μισθού και των συνδικάτων στη θέση του υπουργού Εργασίας. Διόρισε έναν οπαδό του προστατευτισμού στο υπουργείο Εμπορίου. Και στα Οικονομικά διόρισε έναν τραπεζίτη, ο οποίος πλούτισε κατά την χρηματοοικονομική κρίση. Ενώ δεν έκανε τίποτα για να σβήσει τις ανησυχίες ότι ως πρόεδρος και επιχειρηματίας θα έχει σύγκρουση συμφερόντων.
Ο νέος υπουργός Εξωτερικών Rex Tillerson, επελέγη, σύμφωνα με τον Τραμπ, γιατί είναι «πραγματικά ένας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες στον κόσμο». Αυτό τα λέει όλα. Τα ταλέντα που απαιτούνται από τους υπουργούς του Τραμπ δεν είναι ούτε πολιτικά, ούτε ιδεολογικά. Είναι ταλέντα πρακτικά και επιχειρηματικά, όπως ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Υπάρχει και συνέχεια: η εκατομμυριούχος Betsy DeVos, διορίστηκε υπουργός Παιδείας, η εκατομμυριούχος κόρη εφοπλιστών Elaine Chao, διορίστηκε υπουργός Μεταφορών.

Μόνη εξαίρεση είναι ένας Μαύρος νευροχειρούργος, ο Ben Carson, ο οποίος διορίστηκε υπουργός Κατοικίας. Ολοι οι άλλοι είναι Λευκοί και πολύ πλούσιοι.

Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, δύο κατευθύνσεις είναι ήδη ορατές: μια σκληρή γραμμή απέναντι στην Κίνα που συνοδεύεται από προσέγγιση με την Ταϊβάν και μια πιθανή ισχυρή προσέγγιση με τη Ρωσία.
Και στα δύο αυτά θέματα έχουμε να κάνουμε με μια ριζική αλλαγή στην εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτές οι αλλαγές θα έχουν πρακτικές συνέπειες και στην Ευρώπη, τόσο σε θέματα ασφάλειας, όσο και σε θέματα εμπορίου και οικονομίας. Για τις επιχειρήσεις της Δύσης ποιές θα είναι οι συνέπειες από τις πιθανές εντάσεις μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ; Πώς θα αντιμετωπίσουν στην Ευρώπη την πιθανότητα να μη συνεχίσει το εμπάργκο εναντίον της Ρωσίας ο Τραμπ;