Με τον εύσχημο όρο «διεύρυνση της φορολογικής βάσης», ο ΟΟΣΑ συντάσσεται με τους Θεσμούς- ειδικά το ΔΝΤ- και ζητά από την Αθήνα να «κόψει» το αφορολόγητο μισθωτών και συνταξιούχων προκειμένου να ενισχυθούν τα δημόσια έσοδα και να γίνει πιο δίκαιη η… μοιρασιά της ανάπτυξης.
Το σκεπτικό του Οργανισμού- και όχι μόνο- είναι ότι «ψαλιδίζοντας» το αφορολόγητο, εξασφαλίζονται έσοδα τα οποία μπορούν να χρηματοδοτήσουν στοχευμένες κοινωνικές πολιτικές, όπως για παράδειγμα η περαιτέρω ενίσχυση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης. Αυτό που δεν λέει ο ΟΟΣΑ, ούτε βέβαια οι Θεσμοί, είναι ότι αν το αφορολόγητο μειωθεί περαιτέρω και δη στις 5.000 ευρώ που θέλει το ΔΝΤ, τότε πολύ απλά οι φτωχοί θα κληθούν να υποστηρίξουν τους φτωχότερους και τους άπορους, καθώς οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι των 650 ευρώ θα χρηματοδοτήσουν τις κοινωνικές πολιτικές για τη γενιά των 300 ευρώ και τη στρατιά των νεόπτωχων που φτάνουν πλέον στο 35% του πληθυσμού.
Με βάση τα στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων, υπολογίζεται ότι περίπου 1,5 εκατομμύριο φυσικά πρόσωπα έχουν ή τουλάχιστον δηλώνουν εισοδήματα από 5.000 ευρώ ως 10.000 ευρώ. Σύμφωνα, δε, με τα όσα προσφάτως ανέφεραν τα στελέχη του ΔΝΤ, το ισχύον αφορολόγητο των 8.636 ευρώ καλύπτει περίπου το 50% των μισθωτών και των συνταξιούχων, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη όπου προβλέπεται αφορολόγητο δεν καλύπτει πάνω από το 10%. Αυτό που παραβλέπουν, ωστόσο, οι ξένοι τεχνοκράτες είναι ότι στις υπόλοιπες χώρες που ισχύει μικρότερο αφορολόγητο, παραμένουν σε ισχύ ειδικές φοροαπαλλαγές ή και πρόσθετα αφορολόγητα για ανήλικα τέκνα, ενώ και οι φορολογικοί συντελεστές δεν έχουν ανάλογη κλιμάκωση, κάτι που σημαίνει ότι το φορολογικό βάρος δεν είναι ανάλογο με αυτό που επωμίζονται οι Έλληνες μισθωτοί και συνταξιούχοι.