Το Kinfolk είναι μια τέχνη ζωής και σημαίνει επιστροφή στις ρίζες, στην απλότητα, στις παραδόσεις.
Η λέξη Kinfolk μεταφράζεται κυριολεκτικά «συγγενείς», «κολλητοί». Πρόκειται για έναν τρόπο ζωής που έχει στόχο να φέρει κοντά τους ανθρώπους, κάνοντας μια επιστροφή στις ρίζες, στο ουσιώδες και στις παραδόσεις.
Για να είναι κάποιος Kinfolk πρέπει να αγαπάει τη φύση, να τρώει απλά και υγιεινά. Πρόκειται κυριολεκτικά για ένα ρεύμα που αναζητά το ευ ζειν μέσω του «απλού και χειροποίητου», της συντροφικότητας και της φυσικότητας: τέλος το βιομηχανοποιημένο, υπερβολικό και τεχνητό.
Είναι ένα κίνημα που έρχεται από την Αμερική, όπου οι μορφωμένοι και οικονομικά ευκατάστατοι κάτοικοι της πόλης εξέφρασαν την ανάγκη να επιστρέψουν στις ρίζες, να καταπολεμήσουν την βιομηχανοποίηση, το junk foood και όλα τα αρνητικά της καταναλωτικής κοινωνίας. Εμπνεύστηκαν τον νέο τρόπο ζωής τους από το πνεύμα της επαρχίας, από την γαλλική κουζίνα και από την διακόσμηση των βορείων χωρών της Ευρώπης που είναι απλή και χρηστική.
Αυτός ο τρόπος ζωής περνάει μέσα από τη διατροφή, τον τρόπο με τον οποίο τρώει κανείς, τον τρόπο με τον οποίο στρώνει το τραπέζι, τον τρόπο που ντύνεται, αλλά επίσης την διακόσμηση του σπιτιού. Ακόμη και τα λουλούδια μπαίνουν στον νέο τρόπο ζωής: δίνουμε αξία στα φυτά, μαζεύουμε φυτά, φύλλα και λουλούδια και τα αξιοποιούμε όσο πιο απλά μπορούμε.
Για να πετύχεις το στιλ Kinfolk πρέπει να χρησιμοποιείς άγρια και φυσικά υλικά, μπορείς να τα βρίσκεις ακόμη και πεταμένα κάπου ή να ζωντανεύεις παλιά πράγματα, να αξιοποιείς όλα τα υλικά που υπάρχουν στη φύση. Είναι ένα μείγμα boho και σικ, το οποίο συνδιάζει μοτίβα διακόσμησης που αρέσουν σε όλους: έθνικ χαλιά και ταπετσαρίες, κιλίμια, αιώρες κλπ.
Τα υλικά που χρησιμοποιεί το στιλ Kinfolk είναι το λινό, το μάρμαρο, το ξύλο, ο χαλκός. Αλλά και τα χρηστικά αντικείμενα πρέπει να βγάζουν ένα στιλ, η καφετιέρα, η οδοντόβουρτσα, οι πετσέτες κουζίνας.
Το «μυαλό» του στιλ Kinfolk είναι η Nathan Williams, δημιουργός του περιοδικού Kinfolk, στο οποίο προβάλλει τον τρόπο ζωής της, επικεντρωμένο γύρω από την οικογένεια και τους φίλους, σε συνδιασμό με την τοπική κουζίνα, υγιεινή και απλή. Τίποτα το υπερβολικό ή επιφανειακό δεν υπάρχει σε αυτή την αισθητική που βρίσκει πλέον κανείς από το Σηάτλ ως την Κοπεγχάγη και το Μπρούκλιν.
Η ελιτίστικη αυτή απλότητα βρίσκει απήχηση στη διακόσμηση του σπιτιού, στα ρετρό και κομψά αντικείμενα. Μια slow life που τόσο έχουμε ανάγκη!