Ανήκω σε αυτούς που όταν βγαίνει μια ταινία του Γούντι Άλεν τρέχουν να τη δουν από την πρώτη μέρα. Δεν διαβάζω καν περί τίνος πρόκειται, γιατί δεν έχει σημασία.
Μια ταινία του Γούντι Άλεν, ανεξάρτητα από το αν είναι καλή ή κακή- και πώς μπορεί αλήθεια να κάνει μια κακή ταινία αυτός ο δαιμόνιος τύπος;- είναι γεγονός.
Και δεν είμαι η μόνη. Χιλιάδες θαυμαστές του περιμένουν με αγωνία κάθε χρόνο το καινούργιο του εγχείρημα. Γιατί; Γιατί ξέρουν πως θα δουν μια καλή ιστορία, με περίεργους, πλην όμως αξιολάτρευτους χαρακτήρες , που συχνά λειτουργούν ως το alter ego του δημοφιλούς δημιουργού, μοιραίες γυναίκες που φέρνουν την καταστροφή, πολλές φόρες τη δική τους, και ατμόσφαιρες που θυμίζουν παλιό Χόλυγουντ.