Ο Βαγγέλης Γερμανός, ένα από τα πρόσωπα του γνωστού πια εξωφύλλου του περιοδικού Down Town για τους πρόσφυγες που ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών, εξέφρασε την δυσαρέσκειά του για το ύφος και την αισθητική του.
Με ανάρτηση του στο Facebook, μια ήμερα μετά την ανάλογη ανάρτηση της τραγουδίστριας Τάνιας Τσανακλίδου που χαρακτήρισε εμμετικό το εξώφυλλο, αλλά και άλλων καλλιτεχνών, που πήραν αποστάσεις, ο Βαγγέλης Γερμανός δηλώνει ότι οι προθέσεις του ήταν άλλες και ότι είναι απογοητευμένος από τον τρόπο που το περιοδικό επέλεξε να παρουσιάσει το θέμα.
Ολόκληρη η ανάρτηση του κ. Γερμανού:
«Σχετικά με το εξώφυλλο του περιοδικού Downtown
Ήμουνα, είμαι και θα είμαι πάντοτε εναντίον των
πολεμοκάπηλων, των κυβερνήσεων, των αρχηγών
και των οπαδών τους που σέρνουν τα μεγάλα πλήθη
στους δρόμους της προσφυγιάς, της εξαθλίωσης και του θανάτου.
Τα "όπλα" μου είναι η κιθάρα, τα τραγούδια,
η εικόνα και τα γραπτά μου. Φωτογραφήθηκα μόνος, χωρίς
να γνωρίζω το “ύφος” της τελικής εικόνας η οποία αποτελεί
προϊόν επεξεργασίας μεμονωμένων φωτογραφιών. Καθώς,
οι προθέσεις μου ήταν τελείως προς άλλη κατεύθυνση,
λυπάμαι πολύ για την αναστάτωση που προκλήθηκε με
την φωτογράφιση αυτή. Βαγγέλης Γερμανός.
Ελάχιστη φαντασία χρειάζεται για να μπούμε στην θέση
των συνανθρώπων μας που θαλασσοπνίγονται προσπαθώντας
να γλιτώσουν από τον πόλεμο! Από την άλλη μεριά, επειδή
αργά ή γρήγορα κάθε πράγμα μετατρέπεται στο αντίθετο του,
είναι βέβαιο ότι κι εμείς, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, οι γονείς,
οι παππούδες μας, το ίδιο κάνει, βρισκόμασταν ή θα βρεθούμε στη
θέση τους. Είναι βέβαιο. Είναι συμφέρον του είδους λοιπόν, αλλά
και ατομικό, να «ξυπνήσουμε». Να μπούμε στη θέση του πρόσφυγα.
Οι ταλαιπωρίες που υφίστανται είναι δικές μας. Η αδιαφορία δεν
είναι μονάχα ντροπή και απανθρωπιά, είναι πρώτα απ΄όλα έλλειψη
φαντασίας και δεινοσαυρισμός. Γυρνάει τον άνθρωπο στη ζωώδη
εποχή του. Τον καιρό της πληροφόρησης δεν γίνεται να είσαι «ανίδεος και χορτάτος». Δεν μπορώ να είμαι ευτυχής όταν υπάρχουν
δυστυχισμένοι. Η προσφυγιά χτυπάει την πόρτα μας. Τι θα κάνουμε;
Θα χώνουμε το κεφάλι μας στην άμμο σαν τη στρουθοκάμηλο;
Τα πνιγμένα προσφυγόπουλα είναι δικά σου και δικά μας.»