Γιατί το καρναβάλι στην Ξάνθη είναι διαφορετικό από όλα τα άλλα στην Ελλάδα [εικόνες]

Η ανακοίνωση είναι σαφής και τηρείται κατά γράμμα. «Από αύριο και για τρεις ημέρες στολίζουμε την πόλη. Το Σάββατο ξεκινάμε».

Σε θέση μάχης οι κάτοικοι της Ξάνθης για το δημοφιλές καρναβάλι της περιοχής. Αποτελεί σημείο αναφοράς και ξεπερνά τα στενά όρια του φολκλόρ που συνδέονται με τις απόκριες.
Ένας θεσμός που κρατά από το 1966. 15 μέρες διασκέδασης, χορού, μουσικής και καλού φαγητού.

Σιροπιαστά, καριόκες και ελληνικός καφές για να πάρουμε δυνάμεις και ξεκινάμε.

Η Ξάνθη διοργανώνει το μεγαλύτερο Καρναβάλι της Βόρειας Ελλάδος και το δεύτερο μεγαλύτερο σε ολόκληρη την Ελλάδα. Σημείο αναφοράς για επισκέπτες από τα Βαλκάνια. Φέτος θα παρελάσουν 27 πληρώματα στα οποία μπορεί ακόμα κάποιος να δηλώσει συμμετοχή.

Κάθε χρόνο τα γραφικά σοκάκια της Παλαιάς Πόλης υποδέχονται χιλιάδες κόσμου για ένα ξέφρενο γλέντι. Κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου η κεντρική πλατεία της πόλης γίνεται τόπος συγκέντρωσης, διασκέδασης και οργάνωσης αυθόρμητων γλεντιών που περιλαμβάνουν παραδοσιακούς χορούς και αναβίωση παλιών εθίμων.

Στο ευρύτερο πλαίσιο των Θρακιώτικων Λαογραφικών Εορτών, διοργανώνεται πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων, συναυλιών και εκθέσεων. Το Ξανθιώτικο Καρναβάλι έχει να επιδείξει δρώμενα με εικαστικό περιεχόμενο, διαλέξεις, παρουσιάσεις βιβλίων και προβολές ταινιών.

Το κάψιμο του τζάρου
Με το Ξανθιώτικο έθιμο το κάψιμο του «Τζάρου» σε μια φαντασμαγορική ατμόσφαιρα με πυροτεχνήματα, ολοκληρώνονται οι εορταστικές εκδηλώσεις των Θρακικών Λαογραφικών Εορτών – Ξανθιώτικο Καρναβάλι. Ο «Τζάρος» είναι ένα κατασκευασμένο ανθρώπινο ομοίωμα, τοποθετημένο πάνω σε έναν σωρό από πουρνάρια. Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς καίγεται στο κέντρο αλάνας ή σε υψώματα, για να μην έχουν το καλοκαίρι ψύλλους. Το έθιμο αυτό το έφεραν οι πρόσφυγες από το Σαμακώβ της Ανατολικής Θράκης και αναβιώνει κάθε χρόνο από τους κατοίκους του ομώνυμου συνοικισμού, ο οποίος βρίσκεται κοντά στη γέφυρα του ποταμού Κόσυνθου της Ξάνθης.

Παντρεύει το σήμερα με το χθες
Η παλιά πόλη της Ξάνθης γοητεύει και τον πιο αυστηρό κριτή. Σοκάκια σαν να βγήκαν από καρτ ποστάλ, παλιά αρχοντικά, ο ήχος των μιναρέδων και από δίπλα οι καμπάνες παλιών εκκλησιών.
Φοιτητούπολη, η νύχτες της είναι φωτεινές, καλόγουστα μαγαζιά για φαγητό, ποτό και καφεδάκι με όλα τα καλούδια. Συνήθως υπάρχει τραπέζι με κέικ, κουλουράκια, μπισκότα και μυρωδάτα τσουρέκια, οπού παίρνεις ό,τι θέλεις, για να συνοδέψεις το ρόφημα σου. Σουτζουκάκια, πρέπει να τα δοκιμάσεις, όχι σαν της γιαγιάς, κοκκινιστά και βαριά, αλλά ψητά, ραφινάτα και χορταστικά.

Πάνω στη βόλτα μας και το σπίτι του Μάνου Χατζιδάκι, βρίσκεται επί της οδού Βενιζέλου. Ένα τριώροφο στολίδι. Στο κτήριο υπήρχε πιάνο, στο οποίο ο Μάνος Χατιζάκις έλαβε τα πρώτα του μαθήματα μουσικής, από αρμένισα δασκάλα, ενώ στη συνέχεια στο κτήριο στεγάστηκαν υπηρεσίες του στρατού.

Υπάρχουν και επισκέψιμα μουσεία, ο Αρχαιολογικός Χώρος Αβδήρων, το επιβλητικής ομορφιάς φυσικό περιβάλλον του ποταμού Νέστου, τα Πομακοχώρια με τις καμινάδες να καπνίζουν και το μυρωδάτο τσάι βουνού στα καφενεία τους.

Η Ξάνθη αξίζει εβδομάδες από το χρόνο μας. Το καρναβάλι είναι η αφορμή.