Ο Μάριος Ιορδάνου μιλάει για την παράσταση στο Παρίσι [εικόνες]

Μετά τη μεγάλη επιτυχία σε Βερολίνο, Ζυρίχη και Αθήνα της παράστασής «Δε φοβάμαι. Δεν ελπίζω. Είμαι...» για τη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη, ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Μάριος Ιορδάνου ετοιμάζεται για Παρίσι και παρουσιάζει το εγχείρημά του στο iefimerida.gr

«Είναι πολύ μεγάλο γεγονός για εμένα να έχω την τιμή και την ευθύνη, σε μία τόσο δύσκολη περίοδο για το Παρίσι, να ταξιδεύω με το λόγο του σπουδαίου Νίκου Καζαντζάκη, πόσο μάλλον με τον τίτλο «Δε φοβάμαι. Δεν ελπίζω. Είμαι...». Η Ελληνική Κοινότητα και το Δημαρχείο του Παρισιού, θεωρούν πιο επίκαιρο από ποτέ να ανέβει η παράσταση αυτή τώρα. Το Υπουργείο Εξωτερικών στηρίζει την προσπάθεια αυτή, όπως και τις επόμενες παραστάσεις που θα ανέβουν στην Ευρώπη, θεωρώντας πολύ σημαντικό να μεταλαμπαδεύονται μέσω της τέχνης του θεάτρου, η κουλτούρα, ο πολιτισμός και το πνεύμα, τόσο μεγάλων προσωπικοτήτων της χώρας μας, όπως είναι ο Νίκος Καζαντζάκης».

Το «Δε φοβάμαι. Δεν ελπίζω. Είμαι...» είναι μία σκηνική σύνθεση από τα μεγαλύτερα έργα του κορυφαίου Έλληνα λογοτέχνη και φιλοσόφου με κύριο κορμό την «Ασκητική».

Τη διασκευή του έργου υπογράφει ο Μάριος Ιορδάνου μαζί με τη Σοφία Καζαντζιάν με την οποία και πρωταγωνιστεί. Η παράσταση, που έχει συμπεριληφθεί στην εισαγωγή της νέας έκδοσης της Ασκητικής, περνάει και στα υπόλοιπα αριστουργήματα του Νίκου Καζαντζάκη σε ένα συνδυασμό λόγου, μουσικής, τραγουδιού και χορού.

Ο Μάριος Ιορδάνου, εμπνευστής της ιδέας, πρωτοπαρουσίασε το έργο με τεράστια επιτυχία στο Griechische Kulturstiftung στο Βερολίνο, συμμετείχε στην Εβδομάδα μνήμης και τιμής για τον Νίκο Καζαντζάκη στο Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας, ενώ συνεχίστηκε για τρεις σεζόν (sold out) στον Πολυχώρο Vault. Πρόσφατα η παράσταση ανέβηκε στη Ζυρίχη και η επόμενη στάση του είναι για τις 31 Ιανουαρίου στο Παρίσι στην αίθουσα Rossini του Δημαρχείου της πόλης.

Ο Μάριος Ιορδάνου πιστεύει ότι το θέατρο μπορεί να αποτελέσει μία γλώσσα διεθνή, όπως είναι και η μουσική. Άλλωστε, συνεχίζει «Είναι μία παράσταση που συνδυάζει λόγο, σωματοποιημένο θέατρο, διάλογο με τη μουσική, τη γλυπτική, τη φιλοσοφία. Αυτός είναι και ο λόγος ίσως που, όταν παραγωγοί από τη Ζυρίχη είδαν την παράσταση στα Αισχύλεια, μου έκαναν την πρόταση να την ταξιδέψω στην Ελβετία και τώρα υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών στο Παρίσι».

Μία μικρή παραγωγή, με μεγάλη σπουδαιότητα. «Είμαστε όλη την ώρα επί σκηνής και ό,τι γίνεται, γεννιέται μπροστά στα μάτια του θεατή. Από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι το τελευταίο, ο θεατής είναι κοινωνός του δικού μας ταξιδιού και της δικής μας ανάγνωσης του Νίκου Καζαντζάκη».