«Η ελληνική συμφωνία δηλητηριάζει την Ευρώπη ενώ η κοινωνική οργή διογκώνεται ενάντια στη “νεο-αποκιακή υποτέλεια” υποστηρίζει η βρετανική εφημερίδα Telegraph.
O Ambrose Evans-Pritchard, o δημοσιογράφος που είχε πρώτος αποκαλύψει μία ημέρα πριν από το δημοψήφισμα ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης είχε εντός του υπουργείου Οικονομικών καταρτίσει «συμβούλιο πολέμου» το οποίο προετοίμαζε την εισαγωγή παράλληλου νομίσματος σε πρώτη φάση και Grexit σε δεύτερη, επισημαίνει στη μακροσκελέστατη ανάλυσή του ότι «οι όροι που επιβλήθηκαν έπειτα από μαραθώνιες διαβουλεύσεις τη νύχτα της Κυριακής είναι πολύ πιο σκληροί από εκείνους που απέρριψαν οι Ελληνες ψηφοφόροι σαρωτικά στο δημοψήφισμα μία εβδομάδα πριν, και ενέχει κινδύνους να θρυμματίσει τη δημοκρατική συναίνεση στην Ελλάδα».
Η συμφωνία είναι πολύ χειρότερη από αυτή που απορίφθηκε στο δμοψήφισμα
Εκτός των άλλων, η συμφωνία «άφησε την Ευρώπη δριμύτατα διαιρεμένη μεταξύ Βορρά-Νότου» και πως «δοκιμάζει σοβαρά την πολιτική συνοχή της νομισματικής ένωσης». Μάλιστα στην κατακλείδα της ανάλυσής του, δανειζόμενος τις φράσεις του Σάιμον Νίξον τονίζει, μεταξύ άλλων: «Οι επιπτώσεις από το απίστευτο αιματοκύλισμα αυτό το Σαββατοκύριακο θα έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες. Η ζημιά που έχειν γίνει στις σχέσεις Γαλλίας-Γερμανίας μπορεί να αποδειχθεί ανεπανόρθωτη».
Η Ευρώπη διαιρέθηκε βαθιά
Οσο για το τι σημαίνει για την Ελλάδα και ιδίως για την κυβέρνηση αυτή η συμφωνία, ο Pritchard σχολιάζει: «Η κυβέρνηση του ριζοσπαστικού αριστερού ΣΥΡΙΖΑ θα αναγκαστεί να ανακαλέσει μια σειρά από νόμους που πέρασε από τότε που ανήλθε στην εξουσία τον Ιανουάριο, παραχωρώντας και το τελευταίο ίχνος εθνικής κυριαρχίας».
Σε αυτό το σημείο, επέρχεται και η σύγκρουση εντός της κυβέρνησης με τα μέλη της Αριστερής Πλατφόρμας να κάνουν λόγο για «νεο-αποκιακή υποτέλεια».
Ο δημοσιογράφος της Telegraph σχολιάζει πως «ο κ. Τσίπρας ενέδωσε αφού υπόμεινε ένα είδος βασανιστηρίου, κλειδωμένος σε ολονύχτιες συζητήσεις με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ και τον Γάλλο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ», διαδικασία «την οποία περιέγραψε ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος ως ψυχολογικό “εικονικό πνιγμό”».
Κλείδωσαν τον Τσίπρα με τη Μέρκελ και τον Ολάντ και τον βασάνιζαν
Ο Pritchard επισημαίνει πως στον Ελληνα πρωθυπουργό είχε απομείνει μια «ζοφερή επιλογή», την ώρα που οι τράπεζες ξέμεναν από ρευστό, οι βιομηχανίες τροφίμων προειδοποιούσαν ότι θα παρουσιαστούν σημαντικές ελλείψεις σε τρόφιμα στο τέλος του μήνα, καθώς δεν θα μπορούν να γίνουν εισαγωγές με τις τράπεζες κλειστές.
Και μπορεί ο κ. Τσίπρας να υποστηρίζει ότι πήρε το καλύτερο που μπορούσε από τη συμφωνία, επιμένοντας ότι κατάφερε να αποτρέψει τη μεταφορά της δημόσιας περιουσίας στο εξωτερικό, όπως και τη δημοσιονομική ασφυξία και την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, όμως, κατά τον Βρετανό αναλυτή, οι πιστωτές το μόνο που έδωσαν ξανά στην Ελλάδα ήταν ό,τι ακριβώς είχαν κάνει και το 2012, «χωρίς να το εκπληρώσουν ποτέ»: την υπόσχεση για μελλοντική αναδιάρθρωση του χρέους.
Γιατί ο Τσίπρας θα γίνει ο Ελληνας Ράμσεϊ Μαντόναλντ
Ετσι, ο Αλεξης Τσίπρας θα πρέπει να βασιστεί στις ψήφους του Κέντρου και της Δεξιάς, προκειμένου να περάσει τη συμφωνία από το ελληνικό κοινοβούλιο. Κατά τον Pritchard, ο Ελληνας πρωθυπουργός είναι ένας σύγχρονος Έλληνας αριστερός Ράμσεϊ Μακντόναλντ. Ο Μακντόναλντ ήταν ο πρώτος Εργατικός πρωθυπουργός στη Μεγάλη Βρετανία. Ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το 1924, σχηματίζοντας την πρώτη Εργατική κυβέρνηση στο Ηνωμένο Βασίλειο, με τη στήριξη των Φιλελευθέρων, η οποία διήρκεσε εννέα μήνες.
Το 1929 το Εργατικό κόμμα κερδίζει τις εκλογές με αιτήματα να σταθεροποιήσει τα μεροκάματα, να καταργήσει τον αντισυνδικαλιστικό νόμο του 1927 και να εθνικοποιήσει την ανθρακοβιομηχανία, τις μεταφορές και την ασφάλιση. Είναι η εποχή της Μεγάλης Υφεσης. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να τηρήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις με το επιχείρημα του «έλεγχου των αναγκών». Μια ειδική κυβερνητική επιτροπή συνιστά αύξηση των έμμεσων φόρων και περικοπές των δημοσίων δαπανών. Στη χώρα ξεσπούν διαδηλώσεις και τα απλά μέλη του Εργατικού κόμματος, αλλά και πολλά του στελέχη, στηρίζουν ένα κίνημα συλλογής υπογραφών κατά των μέτρων. Ακόμη και υπουργοί τάσσονται κατά των προτάσεων.
Το 1931, ο Μακντόναλντ σχηματίζεται μια εθνική κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν μόνο δύο από τους του Εργατικούς, ενώ η πλειοψηφία των βουλευτών που τη στηρίζει προέρχεται από τους Συντηρητικούς . Ο Μακντόναλντ διαγράφεται από το Εργατικό Κόμμα, για προδοσία. Η «εθνική κυβέρνηση» που σχηματίζεται οδηγείται σε τέτοια αδιέξοδα, ώστε ο ίδιος ο Μακντόναλντ ομολογεί την «περίεργη θέση του να είναι μεταξύ των ηγετών ενός κόμματος στο οποίο δεν ανήκουμε και να έχουμε την η ευθύνη για μια πολιτική που δεν μπορούμε να ελέγξουμε».
Ολοκληρώνοντας το άρθρο του στην Telegraph, ο Pritchard χρησιμοποιώντας τη φράση του Σάιμον Νίξον γράφει:«Το θέαμα της Ελλάδας να είναι ουσιαστικά ηττημένη και τιμωρημένη, θα προκαλέσει σίγουρα τη λαϊκή αντίδραση κατά της λιτότητας».