Πήρε τα blues από τις αυλές του Μισισιπή και τα εκτόξευσε στις μεγαλύτερες σκηνές, στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου. Εβαλε στα blues κοστούμι, όπως γράφουν οι New York Times. Xωρίς όμως να στερήσει από τη μουσική του ούτε μια στάλα από τον πίδακα αίματος που είναι τα blues.
Aλλωστε το έλεγε και ο ίδιος «στα blues και στις φλέβες μου τρέχει το ίδιο ακριβώς αίμα». Οι παλλόμενες αρτηρίες της μουσικής αυτής έκαναν μεταγγίσεις συνεχείς στο παγκόσμιο κοινό, με οδηγό τον υπέροχο B B King, τον βασιλιά και την Λουσίλ του. Λουσίλ ονόμαζε κάθε φορά την κιθάρα του, μια σχέση βαθιά ερωτική, παραληρηματική, δοξαστική.
Ετσι το πάμπτωχο αγόρι που γεννήθηκε σε φυτεία, έγινε βασιλιάς. Ηχογράφησε περισσότερα από 50 άλμπουμ, πήρε 15 Grammy . Σε μια από τις τελευταίες του εμφανίσεις έπαιξε μπροστά στον Μπαράκ Ομπάμα ο οποίος δεν αντιστάθηκε και τραγούδησε μαζί του το Sweet Home Chicago.
Kι όμως, ο βασιλιάς γεννήθηκε σε μια φυτεία στο Μισισιπί. Από παιδί δούλευε από το πρωί της Δευτέρας ως το μεσημέρι του Σαββάτου. «Τα απογεύματα του Σαββάτου καθόμουν στην γωνία του δρόμου, τραγουδούσα και έπαιζα», έλεγε.«Είχα μαζί μου ένα καπέλο ή ένα κουτί που έβαζα μπροστά μου. Οι περαστικοί μου ζητούσαν να πω ένα gospel ρυθμό μου έλεγαν πάντα “γιε μου, είσαι πολύ καλός, θα γίνεις σπουδαίος μια μέρα”. Ποτέ όμως δεν μου άφηναν ένα κέρμα στο καπέλο.»
Και συνέχιζε ως εξής: «Ομως, όσοι μου ζητούσαν να τους τραγουδήσω Blues πάντα μου έδιναν φιλοδώρημα ή ίσως με κερνούσαν μια μπύρα. Μερικές φορές έβγαζα 50 με 60 δολάρια σε μια βραδιά. Τώρα, ξέρετε γιατί έγινα τραγουδιστής των blues.»
https://www.youtube.com/watch?v=-i6BdmIiilo