Καταγγέλλει ως ανακριβέστατο το ρεπορτάζ του Τάσου Τέλλογλου και καλεί τον Simon Nixon να κάνει έναν έλεγχο στην πραγματικότητα για το ποιος κάνει καταρρίχηση...
Η αρχή έγινε με τον δημοσιογράφο της Wall Street Journal, τον Simon Nixon, που έγραψε στο Τwitter: «Η ελληνική κυβέρνηση καταρριχάται, συμφωνεί σε συνομιλία με την Τρόικα, καθώς τα φορολογικά έσοδα καταρρέουν και οι τράπεζες λαμβάνουν άλλα 5 δισ. από τον ΕΛΑ. Ξημερώνει η πραγματικότητα;».
Η απάντηση του Γιάνη Βαρουφάκη ήταν: «Μάλλον πρέπει να τσεκάρεις ποιος καταρριχάται. Αν θέλεις να έχεις επαφή με την πραγματικότητα».
Ομως τους πιο έντονους χαρακτηρισμούς τούς επεφύλαξε για τον Τάσο Τέλλογλου και άρθρο του στο protagon που χαρακτήρισε ανακριβέστατο. Ερωτώμενος από follower του στο Τwitter αν ισχύουν όσα αναφέρονται στο άρθρο, ο υπουργός Οικονομικών απάντησε λέγοντας: «Κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να εκμεταλλεύονται το ότι δεν μιλάμε όσο διαπραγματευόμαστε σκληρά».
Το άρθρο που εξόργισε τον Γιάνη Βαρουφάκη δημοσιεύθηκε στο protagon υπό τον τίτλο «Η διγλωσσία ως αρετή» και αναφέρει:
«Το απόγευμα της Πέμπτης, Τσίπρας και Ντάισελμπλουμ συμφώνησαν να αρχίσουν τεχνικές συνομιλίες ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την τρόικα -συγγνώμη, τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και το ΔΝΤ- ώστε να καθορισθεί το έδαφος πάνω στο οποίο θα συμφωνήσει η κυβέρνηση της Αθήνας για την παράταση -συγγνώμη, στην αναμόρφωση του προγράμματος. Την ίδια ώρα, η ΕΚΤ αύξησε το περιθώριο του ELA κατά 5 δισ., ένα περιθώριο που τραπεζικοί κύκλοι υπολογίζουν να φτάσει ως την επόμενη εβδομάδα.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές στις Βρυξέλλες, η νέα κυβέρνηση στην Αθήνα έχει συμφωνήσει τουλάχιστον εδώ και μία εβδομάδα στην παράταση -συγγνώμη, αναμόρφωση- του προγράμματος με την συμμετοχή των ευρωπαϊκών θεσμών και του ΔΝΤ.
Και δεν είναι αυτή η μόνη περίπτωση διγλωσσίας. Ενώ δημοσίως οι Αλέξης Τσίπρας και Γιάνης Βαρουφάκης ισχυρίζονται ότι αυτή η παράταση -συγγνώμη, αναμόρφωση- του προγράμματος δεν χρειάζεται επιπλέον χρήματα, πίσω από τις κλειστές πόρτες ζητούν χρήματα και μάλιστα όχι λίγα. Οι συνομιλητές μου μου λένε ότι ενώ ξεκίνησαν από τα 1,9 δισ. ευρώ των κερδών των κρατικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα, τώρα έχουν προστεθεί αρκετά δισεκατομμύρια. Ο Πίτερ Σπίγκελ σε ένα χθεσινό του δημοσίευμα στους Financial Times υπολογίζει ότι το ποσό που χρειάζεται είναι 37,8 δισ. ευρώ. Πώς φτάνει σε αυτό;
1. Στην τελευταία εκτίμηση του πριν ένα χρόνο, το ΔΝΤ υπολόγιζε το χρηματοδοτικό κενό στα 12,6 δισ..
2. Άλλο 1,8 δισ. προστίθεται από τα χρήματα της ΕΕ που δεν εχουν πληρωθεί, ενώ αν δεν γίνει καμιά ιδιωτικοποίηση, προστίθενται 8,5 δισ. την επόμενη τριετία.
3. Η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων δημιουργεί ανάγκη 14,9 δισ.
Όλα αυτά μάς κάνουν 37,8 δισ. χωρίς την υστέρηση στα έσοδα, το χρηματοδοτικό κενό από την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ ή την επανεισαγωγή του αφορολόγητου στις 12.000. Με τον υπολογισμό της θέσπισης του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας που έχει προαναγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι δύο τελευταίες αλλαγές μόνο κάνουν 3,6 δισ.
Ο Σπίγκελ υπολογίζει ακόμα ότι αν φύγει το ΔΝΤ, θα πρέπει να αναπληρωθούν 16 δισ.. Τα λεφτά αυτά είναι πάρα πολλά ώστε να αναπληρωθούν από την ανάπτυξη, αν υπάρξει. Θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να τα ζητήσει. Ουδείς θα της τα δώσει χωρίς όρους».