Με μια ρηξικέλευθη ανάλυση στη μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα στην Ισπανία, «El Pais», ο Περουβιανός βραβευμένος με Νόμπελ συγγραφέας Μάριο Βάργκας Λιόσα επικρίνει τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τονίζει ότι συμμάχησε με ένα ακροδεξιό και αντιευρωπαϊκό κόμμα.
Την ίδια ώρα, εξυψώνει την πολιτική της Γερμανίας, η οποία κατά τον ίδιο, το μόνο που κάνει είναι να στηρίζει με τον πιο γενναιόδωρο τρόπο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Συγκεκριμένα, ο Λιόσα στο άρθρο του με τίτλο «το χαρακίρι» αναφέρει ότι πρόκειται για μια αρχαία ιαπωνική παράδοση. Ομως, τονίζει πως τώρα πια «οι Ιάπωνες πολιτικοί δεν αυτοκτονούν, αλλά το τελετουργικό της θυσίας παραμένει άθικτο, μόνο που τώρα είναι συλλογικό. Το έχουν κάνει σε χώρες όπως η Αργεντινή και η Βενεζουέλα, και τώρα άγγιξε την Ελλάδα» γράφει ο Νομπελίστας.
Η Αργεντινή αυτοκτόνησε πολιτικά με τον Περονισμό
«Η λατινική Αμερική έχει να επιδείξει μια σειρά από τραγικά παραδείγματα» επισημαίνει ο Λιόσα και ενδεικτικά αναφέρει την Αργεντινή, ως «το πιο χαρακτηριστικό», καθώς «επί τρία τέταρτα του αιώνα ήταν μια χώρα του αναπτυγμένου κόσμου, απολάμβανε ευημερία, είχε πολιτισμό, ήταν ανοικτή με ένα υποδειγματικό εκπαιδευτικό σύστημα μέχρι που ξαφνικά την χτύπησε ο πυρετός του Περονισμού, και αποφάσισε να πάει πίσω και να καταστραφεί. Μια μακρά αγωνία που στηρίχθηκε από διαδοχικά πραξικοπήματα και μια ηρωική επιμονή των ψηφοφόρων της στο λάθος, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα».
Εμβληματική περίπτωση πολιτικού χαρακίρι είναι αυτή της Βενεζουέλας
«Αλλη μια εμβληματική περίπτωση πολιτικού χαρακίρι είναι αυτή της Βενεζουέλας» σχολιάζει ο Περουβιανός συγγραφέας, η οποία μπορεί να «είχε μια δημοκρατία με ατέλειες, ωστόσο ήταν πραγματική, με ελευθεροτυπία, με γενικές εκλογές, με διαφορετικά πολιτικά κόμματα και καλώς ή κακώς ήταν μια χώρα που προχωρούσε». Ωστόσο, «αφθονούσε η διαφθορά κι έτσι δυστυχώς, μια μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών της Βενεζουέλας οδηγήθηκε να είναι δύσπιστη απέναντι στη δημοκρατία και εμπιστεύτηκε την τύχη της σε έναν μεσσιανικό ηγέτη: τον Κομαντάντε Ούγκο Τσάβες».
Κατά τον Νομπελίστα, οι πολίτες της Βενεζουέλας αν και είχαν 8 φορές την ευκαιρία να διορθώσουν το λάθος τους, «ψήφιζαν ξανά και ξανά ένα καθεστώς που τους οδηγούσε στον γκρεμό. Και σήμερα πληρώνουν πολύ ακριβά την τύφλωσή τους». Ο Λιόσα χαρακτηρίζει το καθεστώς του Νικολάς Μαδούρο «μια πραγματική δικτατορία», φέροντας ως παραδείγματα το κλείσιμο τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών και εφημερίδων, αλλά και τον εγκλεισμό στις φυλακές «αντιφρονούντων».
Ομως, ο Λιόσα επισημαίνει ότι «το χαρακίρι δεν είναι “πλεονέκτημα” μόνο του τρίτου κόσμου, αλλά και στην πολιτισμένη Ευρώπη το έχουν κάνει από καιρό σε καιρό». Πρώτα παραδείγματα για τον Νομπελίστα, εκείνα του Χίτλερ στη Γερμανία και του Μουσολίνι στην Ιταλία, αλλά και της κυριαρχίας του Στάλιν σε πολλές χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δημαγωγικό και λαϊκίστικο κόμμα που συμμάχησε με εθνικιστές και αντιευρωπαίους
Για τον Περουβιανό συγγραφέα, «η πιο πρόσφατη περίπτωση φαίνεται πως είναι Ελλάδα, όπου στις ελεύθερες εκλογές κατάφερε να αναδειχθεί στην εξουσία με το 36% των ψήφων ο ΣΥΡΙΖΑ», τον οποίο και χαρακτηρίζει «δημαγωγικό και λαϊκίστικο κόμμα της άκρας αριστεράς που συμμάχησε για να κυβερνήσει μια μικρή δεξιά ακραία εθνικιστική και αντιευρωπαϊκή οργάνωση».
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε στους Έλληνες επανάσταση και παράδεισο
«Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε στους Έλληνες επανάσταση και παράδεισο» συνεχίζει ο Λιόσα και σχολιάζει ότι «στην καταστροφική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και τον δυτικό πολιτισμό, ίσως είναι κατανοητή η σκοτεινή κάθαρση του ελληνικού εκλογικού σώματος. Ωστόσο, αντί (οι Έλληνες ψηφοφόροι) να ξεπεράσουν τα παράσιτα που τους μαστίζουν, αυτά θα μπορούσαν τώρα να γιγαντωθούν αν η ελληνική κυβέρνηση εφαρμόσει αυτά που έχει υποσχεθεί στους ψηφοφόρους».
Σε αυτό το σημείο, ο διάσημος συγγραφέας παραθέτει μια αναλυτική περιγραφή με αριθμούς και ποσοτικά στοιχεία των δεινών που υφίστανται οι Ελληνες πολίτες εδώ και πέντε χρόνια, στα οποία αναφέρονται μεταξύ άλλων, η άκρατη λιτότητα, η πτώση κατά 25% του ΑΠΕ, το τεράστιο δημόσιο χρέος, η κατάρρευση των υπηρεσιών υγείας, η παρακμή του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά και η «καρκινική ανάπτυξη της φτώχειας».
O Λιόσα συνεχίζει σχολιάζοντας πως «αν ακούσει κανείς τους ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ και τον εμπνευσμένο αρχηγό τους -τον νέο πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα- αυτή η κατάσταση δεν οφείλεται στην ανικανότητα και την χωρίς φρένο διαφθορά των κυβερνήσεων των περασμένων δεκαετιών, οι οποίες με παραληρηματική ανευθυνότητα παρουσίαζαν ψεύτικα οικονομικά στοιχεία στην ΕΕ για να κρύψουν τις απάτες τους, αλλά στη λιτότητα που επέβαλαν οι διεθνείς οργανισμοί και η Ευρώπη στην Ελλάδα».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ προκρίνει ότι θα τελειώσει με τη λιτότητα και με τις ιδιωτικοποιήσεις, ότι θα επαναδιαπραγματευτεί το χρέος με όρο ένα “κούρεμα” (ή τη διαγραφή), κάτι που το θεωρεί σημαντικό και να αναζωογονήσει την οικονομία, την απασχόληση και τις υπηρεσίες με συνεχείς δημόσιες επενδύσεις» συμπληρώνει ο Περουβιανός συγγραφέας, που χαρακτηρίζει τις εξαγγελίες ως «ένα ισοδύναμο θαύμα στη θεραπεία της ανίατης ασθένειας» που έχει χτυπήσει τον ελληνικό λαό. «Με αυτό τον τρόπο» σχολιάζει στην «El Pais», «ο ελληνικός λαός θα επανακτήσει την “κυριαρχία” που φαινομενικά η Ευρώπη γενικά και η Τρόικα και η κυβέρνηση της κυρίας Μέρκελ ειδικά, έχουν αφαιρέσει».
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα απομακρυνθεί από τις προεκλογικές του εξαγγελίες όπως έκανε και ο Ολάντ
Πάντως, ο συγγραφέας προβλέπει ότι «το καλύτερο που θα μπορούσε να συμβεί από αυτές τις αλχημείες της προεκλογικής καμπάνιας είναι να μπουν στο αρχείο τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την ευθύνη της διακυβέρνησης, όπως έκανε και ο Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλία, καθώς γνωρίζει ότι υποσχέθηκε πράγματα που είναι ψεύτικα και αδύνατα να γίνουν και να διορθώσει το πρόγραμμά του μέσα σε ρεαλιστικό πνεύμα, το οποίο θα προκαλούσε αναμφίβολα μια φοβερή απογοήτευση στους αφελείς ψηφοφόρους του». Ωστόσο, «αν δεν το κάνει, η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη χρεοκοπία, την έξοδο από το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη βύθιση στην υπανάπτυξη».
Για τον Λιόσα, μέχρι στιγμής, τα «συμπτώματα» για το «κατά πόσο η νέα κυβέρνηση θα μπορέσει να αντιστραφεί» είναι «αντικρουόμενα». Επίσης, επισημαίνει ότι και άλλες χώρες αντιμετωπίσουν πρόβλημα με το χρέος τους, όπως η Γαλλία και η Ιταλία, τις οποίες και χαρακτηρίζει «επίσης θύματα μεγάλων οικονομικών προβλημάτων», που όμως δεν έχουν εκφράσει τις ίδιες απαιτήσεις με τη νέα ελληνική κυβέρνηση.
Είναι πολύ λογικό που η Γερμανία και τα υπόλοιπα μέλη της ΕΕ διαφωνούν με τον ΣΥΡΙΖΑ
Επίσης, ο Λιόσα υποστηρίζει ότι «πολλά μέλη της ΕΕ και πολύ λογικά, όπως η Γερμανία, έχουν υπενθυμίσει στην Ελλάδα ότι δεν θα δεχθούν “διαγραφή”, ούτε φανερή ούτε κρυφή και πως οι χώρες πρέπει να εκπληρώνουν τις υποσχέσεις τους». Επίσης, ο Περουβιανός συγγραφέας τονίζει ότι Πορτογαλία, Ισπανία και Ιρλανδία έχουν κάνει και αυτές «μεγάλες θυσίες» και τώρα «βρίσκονται στην έξοδο από την κρίση», έχοντας «εκπληρώσει σχολαστικά τις υποχρεώσεις τους». «Η Ελλάδα χρωστά στην Ισπανία 26 δισ. ευρώ» γράφει ο Νομπελίστας και αναρωτιέται «γιατί θα πρέπει οι Ισπανοί να πληρώσουν από την τσέπη τους τις κακές πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων, σαν να μην τους έφταναν τα δικά τους;».
Δεν φταίει η Γερμανία για τα ερείπια των οικονομικών του ευρωπαϊκού νότου
Κατά τον Περουβιανό συγγραφέα, «η Γερμανία δεν φέρει ευθύνη για τα ερείπια οικονομιών πολλών χωρών της ΕΕ». «Η Γερμανία είχε συνετές και ικανές κυβερνήσεις και όταν οι άλλες χώρες το έριχναν έξω, εκείνη αναπτυσσόταν και δυνάμωνε» συμπληρώνει και τονίζει ότι «δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Γερμανία είχε να αναστήσει το πτώμα της κομμουνιστικής Γερμανίας», ενώ υποστηρίζει ότι η δεν ζήτησε τη βοήθεια κανενός για να το κάνει.
Η Μέρκελ στηρίζει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα με τον καλύτερο και πιο γενναιόδωρο τρόπο
Τέλος, ο Λιόσα γράφει ότι «η κυβέρνηση της κυρίας Μέρκελ είναι αφοσιωμένη στον ευρωπαϊκό σκοπό και το αποδεικνύει με τον καλύτερο και πιο γενναιόδωρο τρόπο, μέσω των πρωτοβουλιών της που στηρίζουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα».
«Μόνο ο πολλαπλασιασμός των στερεοτύπων και ιδεολογικών μύθων εξηγεί το φαινόμενο της φροϋδικής μεταφοράς που οδηγεί την Ελλάδα (και όχι μόνο) στο να κατηγορεί την πιο αποτελεσματική χώρα της ΕΕ για τις καταστροφές που προκάλεσαν οι πολιτικοί της, τους οποίους οι πολίτες ανέδειξαν με την ψήφο τους και οι οποίοι έφεραν τη χώρα στη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται» καταλήγει.