Κοντός, υπερβολικά αδύνατος, μεγάλα αυτιά, υπέροχα γαλάζια μάτια και μια φωνή που έγραψε όχι απλά ιστορία αλλά έκανε πολλούς να ταυτιστούν, να την κάνουν σημαία τους με τα τραγούδια του να αποτελούν κανονικούς ύμνους -κυρίως για τον άνδρες.
Ο Φρανκ Σινάτρα που γεννήθηκε το 1915 -ακριβώς πριν από εκατό χρόνια – επηρέασε καθοριστικά τη μουσική και κυρίως τους τραγουδιστές, θριάμβευσε στη σκηνή, κυριάρχησε και στον κινηματογράφο κερδίζοντας μάλιστα Οσκαρ για την εμφάνισή του στο «Από εδώ ως την αιωνιότητα». Δημιούργησε μια μοναδική δημόσια περσόνα ως ακαταμάχητος εραστής, ιδανικός πιστός φίλος, απίστευτος γλεντζές, γενναιόδωρος, αδιανόητα κομψός. Και έμεινε στην ιστορία ως The Voice – H φωνή!
Το 1965, όταν ο Σινάτρα έγινε 50 ετών, ο φωτογράφος John Dominis και ο συντάκτης Thomas Thompson του περιοδικού Life μπόρεσαν να περάσουν μερικές μέρες μαζί του αποτυπώνοντας τη ζωή αυτού του θρύλου. Το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό φωτογραφικά αλλά και συντακτικά, αφού αυτός ο εξωστρεφής καλλιτέχνης μέχρι τότε δεν μιλούσε ποτέ για προσωπικά του θέματα.
Το αποτέλεσμα ήταν ένα τεράστιο αφιέρωμα 16 σελίδων στο τεύχος του Life που κυκλοφόρησε στις 23 Απριλίου του 1965 με τίτλο «Ο ιδιωτικός κόσμος και οι σκέψεις του Φρανκ Σινάτρα. Διαβάζουμε στο άρθρο « Το αγόρι με την υπέροχη φωνή που έβγαινε από τον λαιμό που φοράει χαλαρά ένα παπιγιόν, γίνεται 50 ετών φέτος. Κι όμως ο Φρανκ Σινάτρα παραμένει ο πιο αμφιλεγόμενος, ισχυρός και απρόβλεπτος καλλιτέχνης.
Είναι ένας άντρας ικανός να πετάξει θυμωμένος ένα κακοψημένο χάμπουργκερ στον σερβιτόρο ή ένα τασάκι σε κάποιον μη συνεργάσιμο βοηθό του. Κι όμως: ποτέ δεν απολύει κανέναν συνεργάτη ή υπάλληλό του. Αλλά ποτέ! Είναι ικανός να ξοδέψει δέκα λεπτά από το πρόγραμμά του για να ειρωνευτεί μια δημοσιογράφο φέρνοντας σε αμηχανία το κοινό και ταυτόχρονα να κάνει μια δωρεά ύψους 100.000 δολαρίων σε ένα κολλέγιο με την προϋπόθεση να διατηρήσει την ανωνυμία του. Λέει πάντα ευχαριστώ σε όποιον του ζητάει αυτόγραφο. »
Ο Φρανκ Σινάτρα πέθανε τον Μάιο του 1998.