Αυτή την εβδομάδα δεσπόζει το Hunger Games με τη Τζένιφερ Λώρενς αλλά και η καθαρόαιμη πολεμική περιπέτεια FURY με τον Μπραντ Πιτ σε ένα μεστό δυναμικό ρόλο που θα τον θυμόμαστε. Επίσης παίζεται και μια γαλλική ταινία που έκανε αίσθηση στο φετινό φεστιβάλ των Καννών. Το Party Girl. Για όσους και όσες αγαπούν τα καλογυαλισμένα ρομάντσα δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο το Belle.
THE HUNGER GAMES: Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ - 1ο ΜΕΡΟΣ
- The Hunger Games: Mockingjay - Part 1
- Σκηνοθεσία: Φράνσις Λόρενς
- Παίζουν: Τζένιφερ Λόρενς, Τζος Χάτσερσον, Λίαμ Χέμσγουορθ, Γούντι Χάρελσον, Ελίζαμπεθ Μπανκς, Τζούλιαν Μουρ, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν,Τζέφρι Ράιτ, Στάνλεϊ Τούτσι, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Τόμπι Τζόουνς, Γουίλοου Σιλντς, Σαμ Κλάφλιν.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Υπό το βάρος ιδιαίτερα αστείων αλλά και αντικαλλιτεχνικών συνθηκών της δημοσιογραφικής προβολής, (παρουσία μαυροντυμένων bodyguards στην αίθουσα, παράδοση τσαντών και κινητών τηλεφώνων για αποφυγή υποκλοπής της ταινίας (!!) και άλλων τέτοιων χαριτωμένων φολκλορικών), διαλέξαμε να μη παρακολουθήσουμε την ταινία αυτή. Γι’ αυτό παραθέτουμε αποσπάσματα απ’ το δελτίο τύπου της εταιρίας διανομής:
Το The Hunger Games: Επανάσταση Μέρος Ι, είναι το πολυαναμενόμενο τρίτο μέρος του παγκόσμιου φαινομένου των Αγώνων Πείνας. Η ιστορία πλέον παίρνει διαφορετική διάσταση, καθώς οι Αγώνες μπορεί να τελείωσαν για πάντα, αλλά η μάχη για την επιβίωση μόλις ξεκινά. Ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, και υπό τα βλέμματα ενός ολόκληρου έθνους, η Κάτνις πρέπει τώρα να βρει το θάρρος και τη δύναμη να πολεμήσει την Κάπιτολ. Είναι η στιγμή που θα συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει άλλη επιλογή, από το να ανοίξει τα φτερά της και να ενσωματώσει το σύμβολο της Κοτσυφόκισσας. Για να σώσει τον Πίτα, πρέπει να ηγηθεί της Επανάστασης. Η ιστορία ξεκινά από το σημείο που η Κάτνις μόλις έχει διασωθεί από την καταστροφή του σκηνικού του παιχνιδιού. Ξυπνά σοκαρισμένη σε ένα κόσμο που δε γνώριζε καν ότι υπήρχε: τη σκοτεινή, υπόγεια (και θεωρητικά εξαφανισμένη) Περιοχή 13. Σύντομα ανακαλύπτει την τραγική αλήθεια: η Περιοχή 12 έχει μετατραπεί σε ερείπια, κι ο Πίτα είναι αιχμάλωτος του Προέδρου Σνόου στην Κάπιτολ. Ταυτόχρονα, η Κάτνις γίνεται μάρτυρας μιας μυστικής Επανάστασης που εξαπλώνεται από την Περιοχή 13 σε ολόκληρη την Πάνεμ, με μόνο στόχο την Κάπιτολ.
Το τρίτο μέρος της τριλογίας αποκαλύπτει την πιο καλά κρυμμένη περιοχή σε ολόκληρη την Πάνεμ: την Περιοχή 13, όπου οι επαναστάτες έχουν χαράξει μίλια μια υπόγειας κοινωνίας, όπου οργανώνουν την Επανάσταση.
Η Περιοχή 13 και η Κάπιτολ, είναι αντίθετες από κάθε άποψη. Η Κάπιτολ είναι θεαματική με φώτα και λάμψη. Η Περιοχή 13 είναι κλειστοφοβική κι αντιπροσωπευτική της κατάστασης στις υπόλοιπες περιοχές. Ενώ η Κάπιτολ ζούσε στην υπέρβολη, η Περιοχή 13 προετοιμαζόταν αργά και κρυφά για την ώρα που θα ήταν σε θέση να ορθώσει το ανάστημα της.
Η Κάπιτολ, μέχρι σήμερα δε θεωρούσε την Περιοχή 13 απειλή. Τώρα θα ξεκινήσει μια μάχη μεταξύ τους, με το απόλυτο σύμβολο της Περιοχής 13: την Κοτσυφόκισσα.
Fury - Πολεμική Περιπέτεια, ΗΠΑ / 2014
- Σκηνοθεσία : Ντέιβιντ Αγιέρ
- Παίζουν : Μπραντ Πιτ, Σια Λαμπεφ,Λογκαν Λέρμαν,Μάικλ Πένια, Τζον Μπρένταλ.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Στα τελειώματα του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οι Σύμμαχοι προελαύνουν προς το Βερολίνο συναντώντας σθεναρή αντίσταση. Οι αμερικανοί στρατιώτες των αρμάτων μάχης έχουν να αντιμετωπίσουν τα πολύ καλύτερα Πάντσερ των Ναζί. Το απόλυτο τάνκς. Η αρματομαχίες τεθωρακισμένων ήταν άνισες και κατέληγαν σε εκατόμβες των συμμαχικών, τα οποία ήταν υποδεέστερα τεχνικά και σχεδιαστικά απ τα γερμανικά Tiger.
Τέσσερα αμερικανικά τάνκς Σέρμαν διασχίζουν το έδαφος της ναζιστικής Γερμανίας σε μια δύσκολη αποστολή. Ο σκληροτράχηλος λοχίας Wardaddy (Brad Pitt) είναι διοικητής σε ένα απ’ αυτά. Ο Wardaddy θα ξεδιπλώσει όλα τα χαρακτηριστικά του πεισματάρη ηρωικού αμερικανού λοχία που θέλει να φέρει σε πέρας την αποστολή του με οποιοδήποτε κόστος. Μαζί με το τετραμελές πλήρωμά του, θα διασχίσουν το εχθρικό έδαφος και με απίστευτο ηρωισμό θα καταφέρουν τα ακατόρθωτα.
Είχαμε πάρα πολύ καιρό να δούμε μια τόσο πραγματικά βρόμικη ηρωική ιστορία Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Μπραντ Πιτ ενσαρκώνει με αξιοζήλευτη αξιοπιστία τον σκληροτράχηλο λοχία που μου φαίνεται πως έρχεται κατευθείαν απ το Ιnglourious Basterds του Ταραντίνο, αλλά στο πιο σοβαρό.
Σ αυτό το φιλμ δεν υπάρχουν βαρετά κλισέ, δεν υπάρχει ρουτίνα. Οι σκηνές των μαχών ανάμεσα στα τεθωρακισμένα είναι αληθοφανείς και γεμάτες ένταση που δε σ’ αφήνει σε ησυχία. Σ’ αυτό βοηθάει το sound design που πραγματικά αναπαράγει απίστευτες ηχητικές λεπτομέρειες. H φρίκη των στρατιωτών που καίγονται, η τρυφερότητα των σκηνών στο γερμανικό σπίτι όπου οι συμπολεμιστές πίνουν τσάϊ, η ματωμένη λάσπη και ο φόβος όσων εκτελούνται έρχονται ολοζώντανα μπροστά μας.
Ο Ντέιβιντ Αγιέρ γράφει και σκηνοθετεί ένα αυθεντικό πολεμικό φιλμ τρόμου, τόσο καλογυρισμένο όπου όλοι μας νιώθουμε ότι ζούμε στον κλειστοφοβικό χώρο ενός τανκ και μοιραζόμαστε τις ανησυχίες, το φόβο του θανάτου και την απελπισία , των τεσσάρων συμπολεμιστών του πληρώματος. Επιτέλους δεν είναι ένα φιλμ προπαγάνδας όπου στο τέλος ανεμίζει η αμερικανική σημαία. Αμάν μ’ αυτά πια. Είναι μια τραγική ιστορία όσο και αληθινή των απλών ανθρώπων που φέρανε την πολυπόθητη νίκη και απελευθέρωσαν την Ευρώπη. Tη διηγείται ο νεότερος και ο πιο άσχετος φαντάρος που ακολουθεί το πλήρωμα, ο οποίος κατά κάποιο τρόπο θα ενηλικιωθεί μέσα απ τις σκληρές μάχες που θα αναγκαστεί να δώσει με τους υπόλοιπους. Ο Μπραντ Πιτ ανανεώνει το ρόλο του σκληροτράχηλου Αμερικανού διοικητή. Του στρατιώτη που πιστεύει στο «ή Εγώ ή Εσείς». Δεν ξεπετιέται μέσα απ τον Τζων Γουαίην ή τον Τζώρτζ Σκοτ ή τον στρατιώτη Ράϊαν του Σπήλμπεργκ. Δίνει μια καινούρια, άγρια και σέξυ, σύγχρονη διάσταση στον ρόλο του όμορφου, σκληρού και τσαμπουκά λοχία, που αψηφά τον κίνδυνο και τις σφαίρες. Αυτή του η “και γαμώ” αποκοτιά τον κάνει γνήσιο ήρωα, γήινο, και φιλικό προς τα συναισθήματά μας.
Το Fury δηλώνει πως ο πόλεμος είναι κόλαση. Τίποτ άλλο. Δεν είναι αντιπολεμική ταινία και άλλες τέτοιες αηδίες, αν και η καταπληκτική τελική σκηνή προσπαθεί να ψελλίσει κάτι τέτοιο. Είναι μια μοντέρνα ταινία, ίσως η κορυφαία πολεμική ταινία Β Παγκοσμίου ανάμεσα σ’ αυτές που έχω δει τα τελευταία χρόνια.
PARTY GIRL - Γαλλία 2014
- Σκηνοθεσία : Μαρί Αματσουκελί, Κλερ Μπερζέ, Σαμουέλ Τεΐς
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια. Στην περίπτωσή μας όμως ανοίγουν ένα σπίτι κι αυτό είναι της Αντζελίκ η οποία στα εξήντα της παντρεύτηκε και νοικοκυρεύτηκε(;) (κατά κάποιο τρόπο) με έναν εραστή από το στρηπτιζάδικο όπου εργαζόταν. Πρόκειται για τη συνηθισμένη και πιασάρικη ιστορία της κοπέλας που με τη βοήθεια του έρωτα αφήνει επιτέλους το “βούρκο” για μια καλύτερη ζωή.
Η Αντζελίκ βέβαια δεν περνούσε και τόσο άσχημα όσο ήταν στο Αλσατικό καμπαρέ με πολύ ποτό sex και φλερτάρισμα κι αυτό φαίνεται απ’ τη διάθεσή της να ξαναγυρίσει εκεί, αντί να σκουπίζει τη κουζίνα της και βλέπει σαπουνόπερες στην τηλεόραση κάθε μέρα.
Η ταινία έχει βραβευτεί με Χρυσή Κάμερα στο φεστιβάλ των Καννών φέτος, αλλά αυτό μη σας βάλει ψύλλους στ αυτιά ότι πρόκειται για κάποια μοντερνιά με περίεργες σκηνές δράματα και διλλήματα που δεν βρίσκουν άκρη. Είναι μια αρκετά βαρετή καταγραφή των επεισοδίων προς το γάμο της Αντζελικ. Εδώ το μόνο ενδιαφέρον σημείο είναι η κατεστραμμένη οικογενειακή της ζωή, που έχει γεμίσει την ευρύτερη περιοχή της Λωρραίνης με τραυματισμένα ψυχολογικά παιδιά από προηγούμενο γάμο, θείους και εγγόνια που ζουν στη μίζερη ευρωπαϊκή τους πραγματικότητα. Όλους αυτούς μαζί με τους φίλους του γαμπρού Μισέλ που ήταν ανθρακωρύχος, θα τους γνωρίσουμε σε ένα σούπερ πανόραμα μικροαστικής γαλλικής μιζέριας, της πλαστικής καρέκλας και των κρατικών επιδομάτων και αυτό ίσως είναι ακόμα ένα ενδιαφέρον σημείο. Δηλαδή να δούμε πως το Μάαστριχτ έχει πελεκήσει τις ζωές των κεντροευρωπαίων σε μια φρικαλέα σουπερμάρκετ πραγματικότητα που το αεράκι του νεοφιλελευθερισμού φέρνει σιγά σιγά προς τα μέρη μας…
Οι σκηνοθέτες διαλέγουν να διηγηθούν την ιστορία της Αντζελικ με μια ντοκυμανταιρίστικη ματιά. Δεν ενδιαφέρονται να εμβαθύνουν στον χαρακτήρα ή να ψάξουν να βρουν κάποια αιτία για όλ’ αυτά.
Αυτά βλέπουν, αυτά καταγράφουν. Άποψη που είναι μεν τίμια, αλλά για τις εκπομπές τύπου National Geographic. Στην σκοτεινή οθόνη του σινεμά έχει μάλλον καταστροφικά αποτελέσματα…
ΔΙΠΛΗ ΖΩΗ - Δράμα, Θρίλερ - Νορβηγία 2012
- Zwei Leben
- Σκηνοθεσία : Γκεόργκ Μάας
- Παίζουν : Τζούλιαν Κόλερ, Λιβ Ούλμαν, Σβεν Νόρντιν, Κεν Ντιούκεν
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Η ιστορία της Κατριν (Τζούλιαν Κόλερ) έχει σχέση με το πρόγραμμα Lebenborn όπου οι Ναζί προσπαθώντας να δημιουργήσουν την Άρια φυλή προέτρεπαν τους Ες Ες να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με Νορβηγίδες γαλανομάτες που θεωρούσαν ότι κατάγονταν από τους Βίκινγκ και άρα ήταν καθαρές φυλετικά μιας και οι Βίκινγκ δεν κατέβηκαν εδώ κατά το Νότο, όπου τα πράγματα φυλετικά στραβώνουν κάπως με τόσους πολλούς Άραβες και Αφρικανούς τριγύρω... Τα «καθαρά» αυτά παιδιά, τα πήραν οι Ναζί να τα αναθρέψουν σε ορφανοτροφεία στην πάλαι ποτέ Ανατολική Γερμανία. Όταν ο Πόλεμος τελείωσε κι άρχισε ο Ψυχρός Πόλεμος, οι Ανατολικογερμανοί προώθησαν πίσω στη Νορβηγία και αλλού τα παιδιά αυτά, αλλά με απώτερο σκοπό να γίνουν κατάσκοποι. Έτσι τα περνούσαν απ τη σχετική εκπαίδευση.
Ευρώπη 1990. Το τείχος του Βερολίνου έχει μόλις καταρρεύσει: Η Katrine, παιδί του πολέμου, μεγάλωσε στην Ανατολική Γερμανία, αλλά τα τελευταία 20 χρόνια ζει στη Νορβηγία. Είναι το αποτέλεσμα μιας σχέσης ανάμεσα σε μια Νορβηγίδα (Λιβ Ούλμαν) και ενός Γερμανού στρατιώτη κατοχής κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Απολαμβάνει μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή με τη μητέρα της, τον άντρα, την κόρη και την εγγονή της. Αλλά όταν ένας δικηγόρος ζητάει απ’ τη μητέρα της να γίνει μάρτυρας σε δίκη κατά του νορβηγικού κράτους για λογαριασμό των παιδιών του προγράματος Lebenborn, η Κατριν αντιστέκεται και κάτι αρχίζει να μην πηγαίνει καλά. Σταδιακά, μυστικά αποκαλύπτονται απ’ το παρελθόν της Κατριν, ώσπου τελικά στην οικογένεια της όλοι αναγκάζονται να πάρουν θέση: Τι έχει μεγαλύτερη βαρύτητα, η ζωή που έζησαν μαζί, ή η αληθινή Κατρίν;
Παρ’ όλο που το φιλμ έχει ένα κατασκοπικό ύφος δεν είναι παρά μια ταινία για το μυστήριο που κρύβει η πραγματική ταυτότητα μιας γυναίκας. Τόσο η Λιβ Ούλμαν όσο και η Τζούλιαν Κόλερ ερμηνεύουν εκπληκτικά τους ρόλους μάνας και κόρης καθώς αποκαλύπτονται σιγά σιγά η μια μπροστά στην άλλη.
Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - Γερμανία 2014
- Μaster of the Universe
- Σκηνοθεσία : Μαρκ Μπάουντερ
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Ο μονόλογος ενός ξοφλημένου χρηματιστή σ’ ένα ντοκυμαντέρ γύρω από τα χρηματοπιστωτικά παιχνίδια που παίζονται στην παγκόσμια οικονομική αρένα.
«Πριν 20 χρόνια η διακράτηση μιας μετοχής διαρκούσε 4 χρόνια. Σήμερα η διακράτηση μιας μετοχής διαρκεί 22 δευτερόλεπτα. Ποιος επενδύει χρήματα για 22 δεύτερα;»
Αυτό αναρωτιέται ο τέως Γερμανός χρηματιστής που εγκατέλειψε πια το άθλημα λόγω απόλυσης και ζει με τις αναμνήσεις περασμένων μεγαλείων περπατώντας μέσα σε άδειους ουρανοξύστες που πριν στέγαζαν μεγάλες και πανίσχυρες Ευρωπαϊκές τράπεζες. Ο άνθρωπος αυτός που είναι και ο μοναδικός που μιλάει σε όλο το φιλμ, εξιστορεί όλη την 20ετή πορεία του στο χρηματοπιστωτικό τομέα και καταλήγει σε ορισμένα κοινότοπα συμπεράσματα που όμως περιέχουν μερικές σοβαρές αλήθειες. Καθώς η φούσκα του καζινόβιου καπιταλισμού που ζούμε σκάει και ο τραπεζικός τομέας συρρικνώνεται φαίνονται σιγά σιγά τα λαμπερά ερείπια που θα αφήσει πίσω του το ανελέητο κυνήγι του ανεξέλεγκτου κέρδους. Παντού η Οικονομική Κρίση προσγειώνει τύπους σαν κι αυτόν, στο πραγματικό έδαφος της οικονομίας που είναι πολύ πιο σκληρό από τα δερμάτινα καθίσματα μιας Μπέντλεϋ. Το μόνο καλό συμπέρασμα που βγαίνει απ το ντοκυμαντέρ αυτό, είναι ότι επιτέλους κάποιοι καταλαβαίνουν έστω και αργά που οδηγείται η παγκόσμια οικονομία. Το θέμα είναι αν μπορούν να λάβουν πια τα απαραίτητα μέτρα.
Η ΑΛΛΗ ΜΠΟΒΑΡΥ - Γαλλική κομεντί - 2014
- Gemma Bovary
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ : Αν Φοντέϊν
- ΠΑΙΖΟΥΝ : Φαμπρίς Λουκινί, Τζέμμα Άρτερτον,Τζέισον Φλέμιγκ.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ :
Η Τζέμα είναι η ζουμερή και πανέμορφη σύζυγος του Τσαρλς Μποβαρύ ενός Άγγλου συντηρητή έργων τέχνης που μετακομίζει με την Τζέμα στη Νορμανδία. Όπως κάθε όμορφη γυναίκα που είναι και σέξυ, η Τζέμα φέρνει τα πάνω κάτω στους άντρες και στο σχετικό στρατό των εραστών της. Ανάμεσα σ’ αυτούς είναι και ο Ζουμπέρ, ο φούρναρης του νορμανδικού χωριού, ένας Γάλλος οικογενειάρχης που διαβάζει Φλωμπέρ είναι λιγουράκος και κλασικό «κοροϊδάκι της δεσποινίδος» με τις γυναίκες. Φυσικά δεν έχει καμία τύχη με τη σέξυ Τζέμα καθόσον αυτή δε πάει με λιγούρηδες φουρναρέους της Νορμανδίας που ψήνουν μπαγκέτες και διαβάζουν Φλωμπέρ τις ελεύθερες ώρες τους. Όμως ο Ζουμπέρ ορέγεται στα σοβαρά την κυρία, ενώ ταυτόχρονα του κολλάει πως η Τζέμα Μποβαρύ μοιάζει με την ερωτική ηρωϊδα του Φλωμπέρ και πως στο τέλος πιθανώς να έχει την τραγική της τύχη. Όλ’ αυτά στο ταραγμένο μυαλό του φούρναρη και της σεναριογράφου.
Η σκηνοθέτης Αν Φονταίν τοποθετεί την ταινία της στη γραφική καταπράσινη Νορμανδία του καμαμπέρ και λίγο ο ήλιος, λίγο η πρασινάδα, βοηθάει το πράμα στο να γίνει ήρεμα πιστευτό. Ο καταθλιπτικός Ζουμπέρ μέσα απ’ τα μάτια του οποίου βλέπουμε όλη τη χαριτωμένη δράση της σέξυ Μποβαρύ, έχει πολλά Γουντιαλενικά στοιχεία και άνετα περιγράφεται σαν ο γραφικός ηττοπαθής εραστής που στο τέλος μένει πάντα ρέστος. Αυτό έχει τη πλάκα του. Αλλά μόνο αυτό. Η ταινία προσπαθεί να κρατηθεί όρθια μέσα από ανούσιες δήθεν ερωτικές σκηνές συν την ολ ταϊμ κλάσικ όπου η σέξυ Τζέμα αριβάρει με δωδεκάποντο στο σπίτι του ξανθού εραστή ενώ μέσα απ’ τη καμπαρντίνα της είναι περίπου γυμνή. Τι λες τώρα!!
Η «Τζέμμα Μποβερύ» είναι ένα μυθιστόρημα σε μορφή κόμικ δια χειρός Ποσί Σίμμοντς. Εκδόθηκε αρχικά σε συνέχειες από την Guardian, ενώ το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1999.