Οταν η Οριάνα Φαλάτσι έπαιρνε συνέντευξη από τον Λεχ Βαλέσα: Το μουστάκι σας μοιάζει με του Στάλιν...[εικόνες]

Ηδη διάσημη εκείνη την εποχή από τις συνεντεύξεις της με όλους τους μεγάλους του κόσμου (τόλμησε το 1979 να βγάλει το τσαντόρ παίρνοντας συνέντευξη από τον Αγιατολάχ Χομεϊνί), η Οριάνα Φαλάτσι πήγε στις 22 και 23 Φεβρουαρίου 1981 στο διαμέρισμα του Λεχ Βαλέσα, στη Βαρσοβία, για να του πάρει συνέντευξη για την ιταλική Corriere della Sera.

Λίγους μήνες νωρίτερα, οι απεργίες των εργαζομένων στο Γκντανσκ είχαν κάνει τον ηγέτη του συνδικάτου διάσημο σε όλο τον κόσμο, αφού για πρώτη φορά γινόταν απεργία σε κομμουνιστική χώρα, και είχαν προκαλέσει την παραίτηση του Πολωνού ηγέτη Εντουαρντ Γκερέκ.

Η συνέντευξη ξεκινάει με ένα λογύδριο του Βαλέσα, που διακόπτεται ελάχιστα από τη Φαλάτσι. «Μια στιγμή. Για να ξεκινήσουμε πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα... Τι θα χάσω με αυτή τη συνέντευξη;.. Πώς θα τη γράψετε; Ερώτηση - απάντηση, ερώτηση - απάντηση ή όλα ανακατεμένα με δικά σας σχόλια ανάμεσα; Γιατί εμένα τα σχόλια ανάμεσα δεν μου αρέσουν... Δεν μου αρέσουν κάποια πράγματα. Ούτε τα βιβλία, ούτε οι συνεντεύξεις, ούτε τα Βραβεία Νόμπελ (το πήρε ωστόσο το 1983), ούτε τα σχόλιά σας».
Και συνεχίζει η συνέντευξη στο εξής στυλ:
Βαλέσα: «Γιατί με κοιτάτε έτσι;».
Φαλάτσι: «Σας κοιτάζω γιατί μοιάζετε στον Στάλιν. Σας το έχει πει κανείς ότι μοιάζετε στον Στάλιν; Θέλω να πω, εμφανισιακά. Ναι, ναι, η ίδια μύτη, το ίδιο προφίλ, τα ίδια χαρακτηριστικά, το ίδιο μουστάκι».
Η συνέντευξη εξελίσσεται σε μάχη, αλλά οι δύο μαχητές συμφωνούν τελικά να υπογράψουν εκεχειρία. Ο Βαλέσα εμφανίζεται σαν άνθρωπος του λαού, σαν ένας άνθρωπος απλός, ο οποίος υπερασπίζεται τις αλλαγές βήμα βήμα. «Η ελευθερία είναι μια τροφή που πρέπει να μοιράζεται με προσοχή όταν οι άνθρωποι πεινάνε πολύ», ήταν μία από τις εμβληματικές φράσεις του. Εξηγεί επίσης ότι δεν είναι από αυτούς τους διανοούμενους «που δεν καταλαβαίνουν την πραγματικότητα της στιγμής», ούτε είναι πολιτικός.
«Εγώ αρνούμαι να εκφραστώ με τα λόγια τους, τα συνθήματά τους, αριστερά και δεξιά, σοσιαλισμός και κομμουνισμός, καπιταλισμός και λουξεμπουργισμός, χριστιανοδημοκρατία και σοσιαλδημοκρατία. Εγώ εκφράζομαι με λέξεις: καλός, κακός, καλύτερος, χειρότερος».
Ο Βαλέσα στη συνέχεια πιάνει και θέματα πιο προσωπικά. Ο πεθερός του έχει μεταναστεύσει στις ΗΠΑ.
«Μου αρέσει ο Ρίγκαν. Ναι, τον αγαπώ πολύ. Ο τρόπος που κινείται, ο τρόπος που μιλάει, ακριβώς όπως κι εγώ».
Εκφράζει επίσης τον θαυμασμό του για τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β' και εξομολογείται μια αποκαλυπτική σχέση του με τη θρησκεία: «Μια μέρα κρύωνα πολύ, ένιωθα πολύ κουρασμένος και έψαχνα ένα μέρος για να ξεκουραστώ. Δεν υπήρχε τίποτα σε εκείνη την περιοχή εκτός από μια εκκλησία. Μπήκα μέσα και κάθισα σε μια καρέκλα. Αμέσως ένιωσα καλύτερα».
Λέει για την οικογένειά του: «Εχουμε έξι παιδιά. Αυτό δεν δείχνει ότι κάνουμε καλό έρωτα; Πολύ και συχνά».
Οταν στο τρίτο μέρος της συνέντευξης η Οριάνα Φαλάτσι τον ρωτάει αν οι κομμουνιστές θελήσουν ποτέ να μοιραστούν την εξουσία ή να την παραχωρήσουν, εκείνος απαντάει:
«Αύριο ίσως, ποιος ξέρει; Μεγάλες αυτοκρατορίες έπεσαν στην ιστορία της ανθρωπότητας».
Τον ρωτάει και για το προσωπικό του μέλλον:
«Θα έλεγα ότι από τώρα και στο εξής μόνο θα πέφτω. Σταδιακά ή με το κεφάλι πρώτα».
Δύο μήνες αργότερα, στις 13 Δεκεμβρίου 1981, ο Λεχ Βαλέσα συνελήφθη, όταν ο στρατηγός Γιαρουζέλσκι επέβαλε καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Απελευθερώθηκε έναν χρόνο αργότερα και το 1990 έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της μετακομμουνιστικής Πολωνίας.
Η ιστορική συνέντευξη της Οριάνα Φαλάτσι με τον Λεχ Βαλέσα έγινε ταινία από τον Πολωνό σκηνοθέτη Αντρέι Βάιντα, με τίτλο «Ο άνθρωπος του λαού», και βγαίνει στις ευρωπαϊκές αίθουσες αυτή την εβδομάδα.

Η Φαλάτσι, γνωστή στην Ελλάδα και από τη δημοσιότητα που έδωσε στον Αλέκο Παναγούλη, πέθανε το 2006.

Αριστερά οι πραγματικοί Φαλάτσι-Βαλέσα και δεξιά οι ηθοποιοί της ταινίας:

Σκηνή από την εμβληματική συνέντευξη στην ταινία:

Η Οριάνα Φαλάτσι, ένας θρύλος της δημοσιογραφίας:

Η αφίσα της ταινίας:

O Λεχ Βαλέσα εκείνη την εποχή, επιφαλής του συνδικάτου Σολινταρνόσκ, της Πολωνίας:

Ο Στάλιν: