Η εξάπλωση του ιού Εμπολα μπορεί να έχει προκαλέσει παγκόσμιο πανικό στις αρμόδιες Αρχές, ωστόσο, παρά τα μεγάλα ποσοστά θνησιμότητας, υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που πάλεψαν για τη ζωή τους και κατάφεραν να βγουν νικητές.
Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ φωτογράφος Τζον Μουρ έχει κάνει δύο ταξίδια στη Λιβερία για να απαθανατίσει το χειρότερο ξέσπασμα επιδημίας Εμπολα στην Ιστορία.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης επίσκεψής του, τον Αύγουστο, η χώρα είχε 972 πιθανά, ύποπτα ή επιβεβαιωμένα κρούσματα της νόσου, με 576 νεκρούς, περισσότερους από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Μέχρι να επιστρέψει ξανά, τώρα τον Οκτώβριο, ο αριθμός των νεκρών είχε υπερβεί τους 2.400, με πάνω από 4.000 καταγεγραμμένα περιστατικά και τη Λιβερία να εξακολουθεί να βρίσκεται στην πρώτη θέση της λίστας με τους περισσότερους θανάτους στον κόσμο.
Στο πρόσφατο ταξίδι του, όμως, ο Μουρ παρατήρησε αλλαγές στη γενική ευαισθητοποίηση γύρω από τον κίνδυνο της μόλυνσης. «Υπήρξαν κάποιες ελπιδοφόρες ενδείξεις σε αυτό το τελευταίο ταξίδι. Η διεθνής παρουσία είναι πολύ πιο ισχυρή τώρα απ' ό,τι τον Αύγουστο. Ωστόσο, πολλά από τα κέντρα θεραπείας που κατασκευάζονται σήμερα δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί και πρόκειται να πάρει κάποιο χρόνο για να δούμε πόσο αποτελεσματική είναι η προσπάθεια που γίνεται».
Η τρέχουσα επιδημία Έμπολα έχει ένα ποσοστό θνησιμότητας 70% για τα επιβεβαιωμένα κρούσματα, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Αλλά εκείνοι που επιζούν αποκτούν την πολυπόθητη ανοσία σε αυτό το συγκεκριμένο στέλεχος του ιού, εξηγεί ο Μουρ, γεγονός που καθιστά τους επιζώντες του Εμπολα μοναδικά πολύτιμους για την περίθαλψη των ασθενών.
Ο Μουρ γνώρισε και φωτογράφισε αυτούς τους επιζώντες σε μία σειρά πορτρέτων που δημοσιεύονται στο National Geographic
Τζέιμς Χάρις – 29 ετών
Πρώην οικοδόμος, εργάζεται τώρα ως βοηθός νοσοκόμος στο κέντρο Εμπολα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Paynesville, λίγο έξω από την πρωτεύουσα Μονρόβια. Ο Χάρις πιστεύει ότι κόλλησε Έμπολα όταν φρόντιζε τον πατέρα του, ο οποίος πέθανε από την ασθένεια στο σπίτι τους πριν από λίγους μήνες.
Αντονι και Μπέντου Νάιλιχ – 36 και 34 ετών
Το ζευγάρι που νίκησε μαζί τον θάνατο. Η Μπέντου είναι νοσοκόμα και πιστεύει ότι κόλλησε την ασθένεια όταν αγκάλιασε και προσευχήθηκε για τον ανιψιό της που έπασχε από αυτήν. Στη συνέχεια μετέδωσε την ασθένεια στο σύζυγό της, Αντονι, στενογράφο στη Γερουσία της Λιβερίας, ο οποίος τη φρόντιζε. Ο Μουρ τους φωτογράφισε να χαμογελούν στο Κέντρο Εμπολα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μετά από μια συνάντηση για επιζώντες του ιού.
Αμι Σουμπάχ – 39 ετών
Η 39χρονη μαία πιστεύει ότι κόλλησε τον ιό καθώς ξεγεννούσε μία γυναίκα που έπασχε από τη νόσο. Το μωρό επέζησε, αλλά η μητέρα του πέθανε. Από την επιστροφή στο σπίτι μετά την ανάρρωσή της η Αμι νιώθει παρείσακτη. Δεν μπορούν να βρει δουλειά και, όπως είπε στον Μουρ, το κοινωνικό στίγμα παραμένει, παρόλο που απέκτησε ανοσία στον ιό.
Σοντάι Μασαλέι – 37 ετών
Ο Μουρ φωτογράφισε τη Σοντάι καθώς έβγαινε για πρώτη φορά από το Κέντρο Εμπολα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και η χαρά της ήταν τόσο έντονη, που έκανε και τον ίδιο να χαμογελάσει πίσω από την κάμερα. Ωστόσο όταν την ξαναείδε λίγες ημέρες μετά στις συναντήσεις επιζώντων, τα γέλια είχαν κοπεί. Η επιστροφή της στην κανονική ζωή είναι σχεδόν αδύνατη, αφού έρχεται αντιμέτωπη με κοινωνικό στίγμα και προκατάληψη.
Τζερέμρα Κούπερ – 16 ετών
Εχασε ήδη 6 μέλη της οικογένειάς του από τον Εμπολα και πέρασε έναν μήνα στο κέντρο αποκατάστασης. Επειδή ο ιός Εμπολα δεν έχει ακόμα καμία γνωστή θεραπεία, οι γιατροί και το ιατρικό προσωπικό μπορούν να πολεμήσουν μόνο τα συμπτώματα. Αυτό περιλαμβάνει τη διατήρηση των ασθενών ενυδατωμένων, παρέχοντας τροφή και αντιπυρετικό φάρμακο. Περίπου το 30% τα καταφέρνει.
Πολ Χόρας – 34 ετών
Οδηγός ασθενοφόρου, έμεινε μία εβδομάδα στο κέντρο θεραπείας της Μονρόβια, το οποίο διοικείται από το υπουργείο Υγείας της Λιβερίας. Οπως και άλλοι ασθενείς, ο Χόρας έλαβε ψυχολογική υποστήριξη πριν αφεθεί ελεύθερος.
Μπενέθα Κόλμαν- 24 ετών
Η ίδια επέζησε από τον ιό, ωστόσο ο σύζυγός της και τα δύο παιδιά τους δεν τα κατάφεραν. Στη φωτογραφία έχει μόλις βγει από συνάντηση επιζώντων. Στις συναντήσεις αυτές, ένα group therapy επί της ουσίας, προσπαθούν να διαχειριστούν ψυχολογικά την απώλεια και το κοινωνικό στίγμα.
Λασάνα Τζαμπέτε – 36 ετών
Πρώην οδηγός ταξί, επέζησε από τον ιό και πλέον εργάζεται ως βοηθός νοσοκόμος στη μονάδα υψηλού κινδύνου ασθενών με Εμπολα.
Τάνα και Τζέιμς Μουλμπά – 28 και 2 ετών
Μητέρα και γιος κατάφεραν να επιζήσουν μετά από παραμονή στο Κέντρο Εμπολα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Στη φωτογραφία, έχουν μόλις βγει από συνάντηση επιζώντων.
Μοχάμεντ Μπαχ – 39 ετών
Μετά την ανάρρωσή του από τον ιό, ζει μόνος με τα δύο του παιδιά, έχοντας χάσει τη γυναίκα του, την αδελφή του και τους γονείς του από τον Εμπολα. Νιώθει αποκομμένος από όλους, αφού βιώνει τον φόβο και τις κοινωνικές διακρίσεις.
Νάνσι Πάιν – 20 ετών
Πριν αρρωστήσει, πούλαγε αποξηραμένα φρούτα σε υπαίθρια αγορά. Πιστεύει ότι κόλλησε τον ιό όταν φρόντιζε έναν φίλο της ασθενή. Στη φωτογραφία χαμογελάει έχοντας μόλις ολοκληρώσει με επιτυχία το πρόγραμμα θεραπείας της.