Παρά τις αντιδράσεις των ευρω-σκεπτικιστιών ο πρώην πρόεδρος του Γιούρογκρουπ και πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου εξελέγη με μεγάλη πλειοψηφία στο «τιμόνι» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε σχετική ψηφοφορία που έγινε την Τρίτη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενώ είχε προηγηθεί αντίστοιχη απόφαση στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, για να εξασφαλίσει βέβαια την ευρύτερη δυνατή πλειοψηφία, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ υποσχέθηκε πολλά σε πολλούς. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η εκλογή του δεν προσφέρει ευκαιρίες για την Ελλάδα.Ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν θέλει να διατηρήσει το «Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης» χωρίς να ακυρώσει τη φιλοσοφία της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλά την ίδια στιγμή θέλει να εξαντλήσει τα «περιθώρια ευελιξίας» που ήδη προβλέπει το Σύμφωνο μετά την αναθεώρηση του 2005 και του 2011. Επιπλέον ζητεί τον «εκδημοκρατισμό» της τρόικας, λέγοντας μάλιστα ότι η επόμενη αποστολή της θα πρέπει να συνοδεύεται από μία «μελέτη κοινωνικών επιπτώσεων», καθώς και ένα «σχέδιο B΄» που θα εφαρμόζεται, όταν δεν επιβεβαιώνονται οι μακροοικονομικές προβλέψεις- κάτι που μπορεί να εκληφθεί και ως «σπόντα» κατά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Όλα αυτά είναι αντιφατικά μεταξύ τους, υποστηρίζει η Γκάμπι Τσίμερ, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. «Μας είπε ότι η τρόικα πρέπει να γίνει πιο δημοκρατική. Αυτό δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι θα αποχωρήσει το ΔΝΤ και θα έχουν μεγαλύτερη επιρροή τα εθνικά κοινοβούλια. Αλλά εμείς λέμε ότι δεν μπορείς να κάνεις πιο δημοκρατική την τρόικα. Δηλαδή από τη στιγμή που η ουσία της πολιτικής της είναι αντιδημοκρατική, δεν έχει νόημα να κάνεις το περιτύλιγμα δημοκρατικό».
Όσοι έχουν επιφυλάξεις για τον Γιούνκερ, λένε ότι θα τον κρίνουν και από τα πρόσωπα που θα επιλέξει. Ο ίδιος δηλώνει ότι, αν και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αυτήν την εβδομάδα θα γίνει μία πρώτη συζήτηση, δεν αναμένονται ανακοινώσεις πριν από τον Αύγουστο. Είναι και αυτό ένα ζήτημα που απαιτεί διάθεση συνεννόησης και συμβιβασμού.
Υποσχέσεις για την πολιτική μετανάστευσης
Το επόμενο μεγάλο «αγκάθι» για τις χώρες του Νότου- μετά την οικονομική ατζέντα- είναι η πολιτική για τη μετανάστευση. Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ζητεί μία νέα στρατηγική «νόμιμης μετανάστευσης» στα πρότυπα των ΗΠΑ ή της Αυστραλίας, ενώ παράλληλα υπόσχεται μία ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου, χωρίς ωστόσο να αναφερθεί ρητώς στην αναθεώρηση της συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ», την οποία επιτακτικά ζητούν η Ελλάδα και άλλες μεσογειακές χώρες.
Παρόλα αυτά η Ιταλίδα ευρωβουλευτής της Κεντροδεξιάς Λάρα Κόμι δηλώνει αισιόδοξη μιλώντας στους δημοσιογράφους στο Στρασβούργο. «Χώρες όπως η Ισπανία και η Μάλτα χρειάζονται άμεση αλληλεγγύη. Δεν μιλάμε μόνο για χρήματα, αλλά και για αναδιοργάνωση της Frontex, η οποία μέχρι σήμερα δεν έχει λειτουργήσει όπως θα έπρεπε. Αυτό ζητάμε από τον κ. Γιούνκερ και νομίζω ότι ανταποκρίνεται. Είδατε άλλωστε ότι καταχειροκροτήθηκε στο σημείο εκείνο της ομιλίας του που ανέφερε ότι το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι ευρωπαϊκό. Δεν είναι πρόβλημα της Ιταλίας, της Ισπανίας ή της Μάλτας».