Μπορεί η ιστορία του ρολογιού να χάνεται βαθιά πίσω στον χρόνο, ωστόσο, ένα συγκεκριμένο «παρακλάδι» του κλείνει φέτος τα 100 του χρόνια, ενώ η ιστορία του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με μια από τις πιο αιματηρές περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας.Η γενικευμένη χρήση του ανδρικού ρολογιού χειρός καταγράφεται χρονικά στο ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου όταν και έπαψε να είναι ένα πολυτελές αξεσουάρ για τους πλούσιους ή εργαλείο για πιλότους και βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης.
Το ξέσπασμα του «Μεγάλου Πολέμου» άλλαξε τον κόσμο για πάντα και, όπως ήταν αναμενόμενο, το ίδιο συνέβη και με τη χρήση του ρολογιού χειρός.
Μέχρι τότε οι άνθρωποι μάθαιναν την ώρα είτε ακούγοντας τις καμπάνες της εκκλησίας ή το σφύριγμα του επιστάτη στο εργοστάσιο, ωστόσο, για εκατομμύρια νεαρούς άνδρες χαμένους στα χαρακώματα της μάχης το ρολόι χειρός κρίθηκε ως ένα απόλυτο εργαλείο.
Οπως αναφέρει το askmen, οι στρατιώτες κουβαλούσαν ούτως ή άλλως αρκετά gadgets, όπως σφυρίχτρα, ζώνη, μάσκα αερίου, σφαίρες, λόγχη, μαχαίρι, παγούρι, ωστόσο, το ρολόι χειρός ήταν το πιο σημαντικό.
Εξασφάλιζε στους στρατιώτες να βρίσκονται στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή και όχι στην no man's land την ώρα που ξεκινούσε τη δουλειά του το πυροβολικό.
Αναγκαστικά λοιπόν, αυτό που μέχρι τότε υπήρχε στις τσέπες λίγων, βρέθηκε στους καρπούς όλων.
Στον Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερ, το 1899 η Γερμανία βοήθησε τους Νοτιοαφρικανούς που ήθελαν την ανεξαρτησία τους από τη Μεγάλη Βρετανία. Οι εθελοντές στρατιώτες από τη Γηραιά Ήπειρο φορούσαν ρολόγια χειρός –στην ουσία ρολόγια τσέπης στα οποία είχαν προστεθεί μπρασελέ. Αλλά η χρήση τους έληξε εκεί. Θεωρήθηκαν απλά ένα εργαλείο για τη μάχη. Η διάρκεια και η ένταση του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν που έδωσε στο ανδρικό ρολόι χειρός τη σημασία που απολαμβάνει μέχρι σήμερα.
Η φράση «συγχρονίστε τα ρολόγια σας» γεννήθηκε στα χαρακώματα του Βελγίου και της Γαλλίας. Κάθε επίθεση, κάθε δράση ήταν απαραίτητο να είναι απόλυτα συντονισμένη, αλλιώς ήταν καταδικασμένη να αποτύχει. Αν το πυροβολικό ήταν έτοιμο να αρχίσει τους κανονιοβολισμούς, το να βρίσκεσαι οπουδήποτε αλλού και όχι χωμένος στα χαρακώματα, ήταν πράξη αυτοκτονίας. Τα ρολόγια του Μεγάλου Πολέμου είχαν συνήθως ένα μεταλλικό κάλυμμα πάνω από το καντράν, για να προφυλάσσονται από τα θραύσματα των εκρήξεων που απειλούσαν κάθε στρατιώτη. Μικρές οπές άφηναν το μάτι να βλέπει τους δείκτες και τις ώρες. Το Jaeger-LeCoultre του 1917 της φωτογραφίας μας είναι ίσως το πιο ιστορικό από τα μοντέλα που έχουν διασωθεί.
Πέρα από τα ρολόγια χειρός, ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος έφερε κι άλλες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε το χρόνο. Η πιο σημαντική ήταν η Θερινή Ώρα. Η εισαγωγή της θεσπίστηκε ως ένας τρόπος να ξεκινούν οι μάχες από πιο νωρίς –να μην χάνεται ούτε ένα δευτερόλεπτο φωτός. Πολλές χώρες την εγκατέλειψαν μετά το τέλος του, για να την ξαναυιοθετήσουν όταν ξεκίνησε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.