Με τις αναλύσεις γύρω από την ανάσχεση της οικονομικής κρίσης, να δίνουν και παίρνουν, το πλέον ασφαλές συμπέρασμα στο οποίο κατατείνουν όλοι είναι το εξής: ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν βρεθούν θέσεις εργασίας για τους νέους που αυτή τη στιγμή πλήττονται περισσότερο από όλους.
Από το 2008 και εντεύθεν το πλήγμα της ανεργίας των νέων είναι μεγάλο και εν πολλοίς ανεπανόρθωτο. Οπως σημειώνει το ειδησεογραφικό site, Eurasia Review, τα στοιχεία στις χώρες του Νότου, δείχνουν πως η ανεργία των νέων είναι μια αρρώστια που ακόμα δεν έχει βρει θεραπεία. Στην ουσία μπορούμε να μιλάμε για μια χαμένη γενιά στον τομέα της απασχόλησης.
Το μέσο ποσοστό ανεργίας των νέων (15-25 ετών ) στην ΕΕ ανέρχεται σήμερα στο 23,5 %, η μεγαλύτερη αύξηση (56 %) σημειώνεται στην Ελλάδα και ακολουθεί με 53 % η Ισπανία. Συνολικά, 5,6 εκατομμύρια απογοητευμένοι νέοι είναι σήμερα άνεργοι σε όλη την Ευρώπη.
Αυτό που παρατηρείται είναι ότι ενώ τα σύνορα εντός της ΕΕ είναι ανοιχτά για υπηρεσίες, κεφαλαία και ροή αγαθών, παρατηρείται έντονη έλλειψη κινητικότητας στον τομέα της εργασίας. Τούτη η διάσταση είναι σημαντική, καθώς την είχε υπαινιχθεί και η Άνγκελα Μέρκελ ως μια θετική έκβαση στην αγορά εργασίας που θα δώσει περισσότερες ευκαιρίες στους νέους.
Αυτή τη στιγμή αρκετοί νέοι στην ΕΕ δουλεύουν για μεγάλη διάστημα σε μια... μεσοβέζικη κατάσταση μαθητείας που είναι από κακοπληρωμένη, έως απλήρωτη. Διατηρούν, όμως, τη θέση ευελπιστώντας πως έστω και έτσι θα βρίσκονται στην αγορά εργασίας και κάποιοι στιγμή στο μέλλον θα ενταχθούν κανονικά στην αγορά εργασίας, ενώ στο μεταξύ θα έχουν αποκτήσει και μια σχετική εμπειρία.
Ελλειψη επαγγελματικού προσανατολισμού
Αυτό που παρατηρείται σε αρκετές χώρες της ΕΕ είναι η στόχευση των νέων σε ένα συγκεκριμένο κλάδο της αγοράς εργασίας. Η έλλειψη επαγγελματικού προσανατολισμού είναι ένα από κλασικά ελλείμματα, καθώς δίχως τις απαραίτητες συμβουλές σταδιοδρομίας οι νέοι μπαίνουν στην αγορά -ουσιαστικά- δίχως να γνωρίζουν τι θα βρουν ή τι θέλουν να βρουν. Ετσι δημιουργείται ένα χάσμα δεξιοτήτων και έλλειψη ανταλλαγής προσωπικού μεταξύ των επιχειρήσεων.
Η ύφεση προκαλεί κοινωνικές αναταράξεις
Η ύφεση στην αγορά εργασίας συνεπάγεται και την εξάρτηση των νέων. Λόγω της έλλειψης σταθερού εισοδήματος, οι νέοι μένουν με τους γονείς τους ολοένα και περισσότερο. Το ποσοστό ανέβηκε από 44% το 2007 σε 49% το 2012, τουτέστιν οι μισοί από τους νέους δεν αποφασίζουν να απογαλακτιστούν.
Οι συνακόλουθες ψυχολογικές προεκτάσεις αυτού του φαινομένου είναι προφανείς και έχουν αντανάκλαση στην κοινωνική ζωή των νέων που οδηγούνται πρόωρα σε κατάθλιψη, την απογοήτευση και την ψυχολογική αστάθεια. Ολοένα και περισσότεροι οι νέοι νιώθουν στο περιθώριο της κοινωνίας
Τα μαθήματα της λιτότητας
Βεβαίως , οι πολιτικές λιτότητας δεν είναι μια μακροπρόθεσμη λύση για την κρίση. Λαμβάνοντας υπόψη τη δομή και τους κανονισμούς για τη δημοσιονομική διακυβέρνηση της ΕΕ, οι εθνικές κυβερνήσεις περιορισμένες όσον αφορά την ικανότητά τους να αξιοποιήσουν για τη δημοσιονομική πολιτική. Η λιτότητα περιορίζει την οικονομική ανάπτυξη και την καινοτομία και, ως εκ τούτου, δεν συμβάλλουν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας . Κατά συνέπεια, 18 από 28 κράτη μέλη της ΕΕ έχουν δει τους πραγματικούς μισθούς τους να μειώνονται.
Εμπειρογνώμονες εκτιμούν πως μια επένδυση € 250 δισεκατομμύρια μέσα σε μια περίοδο 10 ετών, θα μπορούσε να δημιουργήσει 11 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας. Τα κονδύλια για τέτοιες πολιτικές θα μπορούσαν να συλλεχθούν από τη φοροδιαφυγή και τη φορολογική απάτη. Αυτό είναι λιγότερο από το ποσό που διατέθηκε για να σωθούν οι τράπεζες .