Ιστορικός, με μακρά θητεία ως υπεύθυνη του Ιστορικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών και έντονη συγγραφική δράση -και συχνά και εκτενή άρθρα στο Βήμα. Η υπέρκομψη ξανθιά Φωτεινή Τομαή, με το επιβλητικό ανάστημα, είναι γνωστή όχι μόνο για την επαγγελματική της δράση, αλλά και ως πρώην σύζυγος του Νίκου Κωνσταντόπουλου – άλλοτε προέδρου του Συνασπισμού. Τώρα, η γοητευτική ιστορικός με τις περγαμηνές, που έχει δεχθεί έντονη κριτική και κατηγορίες στο παρελθόν, ξεκινά μια νέα πορεία ως υποψήφια ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.
Η Φωτεινή Τομαή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Birmingham. Ερευνήτρια στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών μέχρι το 1982, υπηρέτησε ως ακόλουθος Τύπου και Μορφωτικών Θεμάτων της ελληνικής πρεσβείας στη Σόφια. Το 1984 τοποθετήθηκε στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, όπου από το 1996 διευθύνει την Υπηρεσία Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου. Με επιμέλειά της έχουν κυκλοφορήσει συλλογές διπλωματικών εγγράφων, που η ίδια έχει κληθεί να παρουσιάσει σε ξένα πανεπιστημιακά ιδρύματα και διεθνείς διασκέψεις με συναφές περιεχόμενο. Την πρώτη της εμφάνιση στα ελληνικά γράμματα έκανε με τις νουβέλες "Η πιατέλα και άλλα εύθραυστα" (1999). Η "Οδός Παραδείσου κλειστή" (2001) ήταν το πρώτο της μυθιστόρημα. Είναι μητέρα δύο κοριτσιών, της Μαριέτας και της Ελένη.
Ακριβώς ένα χρόνο πριν η Φωτεινή Τομαή απασχόλησε τα μέσα ενημέρωσης μετά από κατηγορίες του επικοινωνιολόγου Ζακ Κοέν που έγραψε στον προσωπικό του ιστότοπο το παρακάτω κείμενο:
«Στις 25 Ιανουαρίου φέτος το πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπʼ αριθμόν 525/2013 απόφαση του καταδίκασε την υπεύθυνη του Αρχείου του ΥΠΕΞ και προσφάτως τοποθετηθείσα εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ITF (Task Force for International Cooperation on Holocaust Education) κ. Φωτεινή Τομαή και τις «Εκδόσεις Παπαζήση για κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων του βιβλίου που εξέδωσε η κ. Τομαή με τίτλο «Αληθινές Ιστορίες 1,2,3,..11 Ολυμπιονικών.
Σύμφωνα με την απόφαση, μεταξύ άλλων, η κ. Τομαή πρέπει να πληρώσει στους αρχικούς συγγραφείς το ποσό των 20.000 ευρώ και να δημοσιεύσει την απόφαση σε δύο πανελλαδικής κυκλοφορίας εφημερίδες.
Με την απόφαση αυτή, όμως, η κ. Τομαή δεν ξεμπλέκει με τα νομικά της προβλήματα, αφού έχει κατατεθεί εναντίον της και μήνυση (ποινικό αδίκημα) για πλαστογραφία και απάτη, σύμφωνα με τους μηνυτές Ελένη Κεφαλοπούλου και Άρη Φωτιάδη.
Προσωπικά το τελευταίο που με ενδιαφέρει σε αυτή τη ζωή είναι τα νομικά προβλήματα της κ. Τομαή. Αυτό όμως που με ενδιαφέρει απόλυτα είναι δύο πράγματα.
Πρώτον, το γεγονός ότι εν λόγω κυρία προσπαθεί να ξαναγράψει την τραγωδία της εξόντωσης των Ελλήνων Εβραίων κατά τη διάρκεια της κατοχής λέγοντας ότι όλοι οι Χριστιανοί βοηθήσανε τους Εβραίους, πράγμα τελείως αναληθές.
Δεύτερον κατά πόσον είναι σωστό ένα άτομο με τέτοια νομικά προβλήματα και καταδίκη μπορεί να εκπροσωπεί την Ελλάδα στο ITF.
Η κυρία Τομαή κλήθηκε να παρουσιάσει στο Πνευματικό μας Κέντρο το βιβλίο, του πολύ δραστήριου προέδρου του συλλόγου «Απόγονοι Θυμάτων Ολοκαυτώματος», Μάριου Σούση, «Καλή αντάμωση φιλιά εις τα παιδιά»
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο κ. Σούσης δεν ήξερε τα προβλήματα της εν λόγω κυρίας και την προσκάλεσε, καλή τη πίστη, ως εκπρόσωπο της Ελληνικής Κυβέρνησης και στο ITF, και σωστά έπραξε.
Το ερώτημα όμως παραμένει: Είναι η εν λόγω κυρία η καταλληλότερη να παρουσιάσει ένα βιβλίο για την καταστροφή των Ελλήνων Εβραίων κατά τη διάρκεια της κατοχής; Εγώ πιστεύω όχι.
Αλλά τα μπλεξίματα με την κ. Τομαή δεν έχουν τέλος.
Όπως είναι γνωστό, το Άουσβιτς έχει παραχωρήσει σε κάθε Ευρωπαϊκή χώρα ένα κτήριο προκειμένου η κάθε χώρα να κάνει ένα δικό της Μουσείο. Μεταξύ των χωρών είναι και η Ελλάδα.
Παρ' όλες τις οικονομικές δυσκολίες που περνάει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια η ελληνική κυβέρνηση μαζί με δωρεά από ιδιωτικό ίδρυμα (όχι εβραϊκό) βρήκε τα λεφτά για να φτιάξει το Μουσείο. Και εδώ αρχίζουν τα παράξενα.
Πρόσφατα, σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, η εν λόγω κυρία ζήτησε από τον σύλλογο «Απόγονοι Θυμάτων Ολοκαυτώματος» να αναλάβουν αυτοί να διαχειρίζονται τα λεφτά, πράγμα περίεργο για να μη πω ίσως και παράνομο. Τα λεφτά και το όλο έργο ανήκει στην Ελληνική Κυβέρνηση, με ποια λογική, λοιπόν, ζητάει η κ. Τομαή να αναλάβει τη διαχείριση των χρημάτων ένας απλός σύλλογος;
Θα μου ήταν πιο ευκολοχώνευτο αν το ζητούσε από το ΚΙΣ ή την Κοινότητα Αθηνών, αν και πάλι δεν είμαι σίγουρος (καθότι δεν είμαι νομικός) κατά πόσο είναι νόμιμο. Με άλλα λόγια κάτι δεν πάει καλά με το έργο αυτό όπως θέλει να το διαχειριστεί η εν λόγω κυρία.
Ελπίζω ο κ. Σούσης να σκεφτεί καλά την όλη πρόταση και να συμβουλευτεί τους κατάλληλους ανθρώπους πριν υπογράψει οτιδήποτε.» Με αυτό τον τρόπο τελείωνε το κείμενο του Ζακ Κοέν.