Την προηγούμενη εβδομάδα το National Geographic βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Αρκετοί υποστήριζαν πως θα έπρεπε στο εξής να εμφανίζει την Κριμαία ως μέρος της Ρωσίας στους χάρτες του. Ο όμιλος είχε αντίθετη άποψη.
Απαντώντας πως η χαρτογράφηση του κόσμου στους περίφημους άτλαντές του γίνεται με βάση το πώς είναι ο πλανήτης και όχι σύμφωνα με τις επιθυμίες των ανθρώπων, αποφάσισε να εντάξει την Κριμαία στις «γκρίζες» περιοχές.
Πρόκειται για μία μακρά λίστα, που περιλαμβάνει άλλα 21 σημεία. Οι γκρίζες περιοχές του πλανήτη σύμφωνα με την 9η έκδοση του Ατλαντα του National Geographic (με τις σημειώσεις του περιοδικού):
Αμπχαζία
Οι αυτονομιστές επικράτησαν των γεωργιανών στρατευμάτων και πήραν τον έλεγχο της περιοχής το 1993. Συνεχίζονται οι διαπραγαμτεύσεις για την επίλυση της σύγκρουσης.
Αμπου Μούσα
Διεκδικείται από το Ιράν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και αμφότερες οι χώρες τη διοικούν.
Διχοτομημένη Κύπρος
Το νησί χωρίστηκε στα δύο το 1974. αποτελείται από τη νότια ελληνοκυπριακή περιοχή, με τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση και τη βόρεια τουρκοκυπριακή, γκρίζα ζώνη, την οποία αναγνωρίζει μόνο η Τουρκία. Ο ΟΗΕ επιτηρεί τη διαχωριστική γραμμή και εργάζεται για την επανένωση του νησιού.
Ντόκντο
Διοικείται από τη Νότια Κορέα, τη διεκδικεί η Ιαπωνία.
Τρίγωνο Ιλέμι
Διοικείται από την Κένυα, εγείρουν διεκδικήσεις το Σουδάν και η Αιθιοπία.
Κασμίρ
Η Ινδία και το Πακιστάν διεκδικούν την περιοχή με τους περίπου 10 εκατ. κατοίκους. Η Ινδία διοικεί μόνο το νότιο τμήμα, το Πακιστάν το βορειοδυτικό. Η Κίνα έχει πάρει το ανατολικό Κασμίρ από την Ινδία στον πόλεμο του 1962.
Κόσοβο
Στις 17 Φεβρουαρίου του 2008 διακήρυξε την ανεξαρτησία του, αλλά η Σερβία ακόμη θεωρεί ότι είναι περιοχή της.
Ναγκόρνο Καραμπάκ
Μετά από την κατάπαυση του πυρός ανάμεσα στις δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας το 1994, Αρμένιοι έχουν πάρει τον έλεγχο του Ναγκόρνο Καραμπάκ και των γύρω περιοχών. Το Αζερμπαϊτζάν εξακολουθεί να διεκδικεί τη διαφιλονικούμενη περιοχή.
Νησί Νιου Μουρ
Το διεκδικούν η Ινδία και το Μπαγκλαντές.
Νήσοι Παρασέλ
Είναι υπό την κατοχή της Κίνας από το 1974, που αποκαλεί το σύμπλεγμα Ξίσα Κουντάο. Το διεκδικεί το Βιετνάμ, που το αποκαλεί Χοάνγκ Σα.
Σενκάκου Σότο
Διοικείται από την Ιαπωνία, το διεκδικούν η Κίνα και η Ταϊβάν.
Σομαλιλάνδη
Το 1991 το Εθνικό Κίνημα της Σομαλίας ανακήρυξε το Σομαλιλάντ ως ανεξάρτητη δημοκρατία, με πρωτεύουσα την πόλη Χαργκέισα. Δεν έχει αναγνωριστεί διεθνώς.
Νότια Οσετία
Εγινε παύση πυρός από το 1992, ανάμεσα στους κατοίκους της περιοχής και τους Γεωργιανούς, αλλά δεν έχει βρεθεί πολιτική λύση.
Νησιά Σπράτλι
Πρόκειται για σύμπλεγμα διάσπαρτων νησιών και υφάλων με πολλούς διεκδικητές. Αξιώσεις εγείρουν το Μπρουνέι, η Κίνα, η Μαλαισία, οι Φιλιππίνες, η Ταϊβάν και το Βιετνάμ. Η περιοχή θεωρείται πλούσια σε πετρέλαιο.
Ταϊβάν
Η Κίνα θεωρεί ότι πρόκειται για την 23η περιφέρειά της.
Νησιά Φόκλαντ
Διοικούνται από τη Μεγάλη Βρετανία, αλλά η Αργεντινή τα διεκδικεί ακόμη.
Νησιά Κίριλ
Η Ιαπωνία τα έχασε από τη Σοβιετική Ενωση το 1945. Επιμένει όμως ότι είναι δικό της έδαφος, παρότι διοικούνται από τη Ρωσία.
Υπερδνειστερία
Μετά από τη διάσπαση της Σοβιετικής Ενωσης, ουκρανικές και ρωσικές μειονότητες στην περιοχή προσπαθούν να ανεξαρτητοποιηθούν από τη Μολδαβία.
Νησιά Τουνμπ
Διοικούνται από το Ιράν, τα διεκδικούν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Δυτική Οχθη και Λωρίδα της Γάζας
Κατελήφθησαν από το Ισραήλ στον Πόλεμο των 6 Ημερών το 1967, ενώ η ειρηνευτική συμφωνία το 1993 έδωσε στη Δυτική Οχθη και τη Λωρίδα της Γάζας παλαιστινιακή αυτονομία. Το μέλλον για αυτές τις αυτόνομες περιοχές και τους 3 εκατομμύρια κατοίκους είναι αντικείμενο διαπραγματεύσεων.
Δυτική Σαχάρα
Διοικείται από το Μαρόκο από το 1979. Οι ένοπλες συγκρούσεις ανάμεσα στο Μαρόκο και το κίνημα ανεξαρτησίας της περιοχής, που ονομάζεται Πολισάριο, τελείωσε με παρέμβαση του ΟΗΕ το 1991, αλλά δεν έχει γίνει συμφωνία για το στάτους της περιοχής. Το Μαρόκο όρθωσε ένα τοίχος 1.500 μιλίων από άμμο για να περιορίσει το Πολισάριο στην αραιοκατοικημένη νοτιοανατολική περιοχή.