Μάτια διάπλατα ανοιχτά, απόλυτη προσοχή, καμία κουβέντα. Κάπως έτσι περνούν οι ώρες για εκείνους που μετέχουν στην αποστολή για τον εντοπισμό του εξαφανισμένου Boeing.
Το BBC μπήκε σε ένα από τα αεροσκάφη που οργώνουν την αχανή περιοχή στην οποία γίνεται η έρευνα, σε αναζήτηση του παραμικρού στοιχείου για το τι συνέβη στην πτήση MH370. Ο ρεπόρτερ του βρετανικού δικτύου επιβιβάστηκε σε ένα P3 Orion, ένα αεροσκάφος της πολεμικής αεροπορίας της Νέας Ζηλανδίας το οποίο «πετάει» από το 1966.
Το μεγαλύτερο μέρος του εσωτερικού του είναι κατειλημμένο από τεράστιες οθόνες στις οποίες προβάλλονται και αναλύονται πληροφορίες από τους αισθητήρες του αεροσκάφους. Διαθέτει ένα εξελιγμένο ραντάρ επιφάνειας, κάμερες υπέρυθρων και υψηλής ευκρίνειας σε έναν περιστρεφόμενο πυργίσκο και το «κεντρί», δηλαδή μία κεραία που προεξέχει στην ουρά του, η οποία έχει δυνατότητα να ανιχνεύει υποβρύχια.
Κατά τη διάρκεια της 11ωρης πτήσης αναζήτησης, κάποια μέλη του πληρώματος κάθονται στις οθόνες, αναζητώντας οτιδήποτε μπορεί να παρουσιάζει ενδιαφέρον σχετικά με το Boeing. Εκεί μπορούν εύκολα να εντοπίσουν κάθε μεγάλο κομμάτι από συντρίμμια.
Ξέρουν ότι αυτό δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό στα 4.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ωκεανού που πρέπει να ερευνήσουν στην αποστολή του συγκεκριμένου ταξιδιού. Πιο πιθανό είναι να δουν αντικείμενα να επιπλέουν και για αυτό δεν υπάρχει καλύτερη «τεχνολογία» από τα ανθρώπινα μάτια.
Μετά από τέσσερις ώρες ταξιδιού, το P3 Orion φτάνει στο σημείο που πρέπει να αρχίσει την έρευνα, περίπου 2.500 χλμ. Νοτιοδυτικά του Περθ, στον Ινδικό Ωκεανό. Ακολουθεί η αναζήτηση επί 2-3 ώρες και στη συνέχεια το αεροσκάφος θα επιστρέψει.
Μόλις φτάνει στο επιθυμητό σημείο το αεροπλάνο, ο κυβερνήτης το κατεβάζει γρήγορα, μέχρι το σημείο που θα φτάσει περίπου 100 μ. από το επίπεδο της θάλασσας. Κάπου εκεί το πλήρωμα μοιράζει σε όλους σωσίβια και τους δείχνει πώς να τα χρησιμοποιήσουν σε περίπτωση ανάγκης. Αν δηλαδή βρεθούν στη θάλασσα. Στη συνέχεια τα μέλη παίρνουν θέσεις στα μεγάλα οβάλ παράθυρα, με συσκευές επικοινωνίας για να αναφέρουν απευθείας αν δουν κάτι περίεργο και ένα μαρκαδόρο για να σημειώνουν τα στοιχεία.
Αρχίζουν να «σκανάρουν» τον ωκεανό, μετακινώντας τα μάτια τους από τη μία άκρη στην άλλη μεθοδικά, προσπαθώντας να δουν κάποιο ίχνος από το Boeing στα ατελείωτα κύματα. Είναι κάτι που το έχουν κάνει πολλές φορές, σε άλλες αποστολές.
Το Ρ3 καλύπτει μία ευθεία περίπου 200 χλμ. και επιστρέφει, κάνοντας ελιγμούς αντίστοιχους με εκείνους μίας μηχανής του γκαζόν, για να μην μείνει σημείο ακάλυπτο. Ολοι είναι τρομακτικά συγκεντρωμένοι. Το πλήρωμα ακούει για το αν έχουν δει πουθενά συντρίμμια και κάθε 30-40 λεπτά τους αντικαθιστούν, για να ξεκουράσουν τα μάτια τους.
Κάποια στιγμή το αεροπλάνο αλλάζει πορεία, για να εξετάσει αναφορά για ένα μεγάλο αντικείμενο έξω από την περιοχή έρευνάς του. Οπως αποδεικνύεται, ήταν ένας τεράστιος όγκος από φύκια. Το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνουν πριν γυρίσουν, είναι να ρίξουν μία σημαδούρα με GPS στο νερό, για να δώσουν στους συντονιστές της έρευνας πληροφορίες για τα ρεύματα σε αυτό το άγνωστο κομμάτι του ωκεανού. Δύο μέλη του πληρώματος δένονται με τις ζώνες ασφαλείας και ανοίγουν την πόρτα στο πίσω μέρος του αεροσκάφους, για να εκτελέσουν την αποστολή.
Την ώρα που αρχίζει να δύει ο ήλιος, ο αεροπλάνο παίρνει το δρόμο της επιστροφής στο Περθ. Μόνο εκείνη τη στιγμή το πλήρωμα χαλαρώνει και ανοίγει τα έτοιμα γεύματα που υπάρχουν στο P3 για να «τσιμπήσουν» κάτι. Βρίσκουν μία άνετη γωνία και χαλαρώνουν, διαβάζουν ένα βιβλίο ή μία εφημερίδα, ενώ ο κυβερνήτης του γυρίζει στη βάση τους. Πριν αποβιβαστούν, κάνουν ενημέρωση και ακολουθεί ένας σύντομος ύπνος πριν μπουν ξανά στο P3 Orion, για να αρχίσουν να «χτενίζουν» τον ωκεανό για μία ακόμη ημέρα.